Կառավարության օգոստոսի 27-ի նիստում աշխատակազմի և նախարարությունների աշխատանքային կարգապահությունից վարչապետ Փաշինյանի դժգոհությունը նորություն չէր: Հնարավոր է թվարկել բազմաթիվ օրինակներ, ինչը նշանակում է, որ կառավարությունում կա վարչապետի դժգոհությանն էֆեկտիվ արձագանքի խնդիր: Եթե դա կրկնվում է որոշակի, թեկուզ անկանոն պարբերականությամբ, բայց կրկնվում է, ապա կնշանակի, որ կա այդ խորքային խնդիրը, ինչն էլ իր հերթին նշանակում է, որ դժգոհությունն այլևս այն գործիքը կամ ձևաչափը չէ, որով պետք է խնդրին արձագանքի վարչապետ Փաշինյանը: Ավելին, այդ ձևաչափը դառնում է արդեն նույնիսկ վտանգավոր, այն իմաստով, որ արժեզրկվում է ինքնին: Երբ հանրությունը պարբերաբար դիտարկում է այս կամ այն առիթով աշխատանքային կարգապահության, ճշտապահության, արդյունավետության կապակցությամբ վարչապետի կրկնվող դժգոհություն, ապա այդ դժգոհությունը սկսում է կորցնել իր հանրային արժեքը, հետևաբար նաև՝ ուժը:
Ըստ այդմ՝ վարչապետը պետք է թերևս դադարեցնի այդ գործիքի կիրառումը և ձեռնամուխ լինի կառավարման էֆեկտիվության բարձրացման գուցե նվազ տեսանելի, բայց առավել առարկայական քայլերի: Դա կլինի կադրային փոփոխության, կադրային վերադասավորման, թե այլ մեխանիզմներով, որոնք կլինեն հիմնականում իշխանական-կառավարչական խոհանոցային մեխանիզմներ, դա պետք է լինի նրա ընտրության հարցը: Բայց որ մեխանիզմը ունի փոփոխության կարիք՝ թերևս կասկածից վեր է: Ինչպես կասկածից վեր է, որ կարգապահության, ճշտապահության, ընդհանրապես թե՛ էֆեկտիվության, թե՛ նաև պարզապես խնամվածության կարիք ունի գործադիր իշխանության աշխատանքը:
Ավելին, եթե զուտ էֆեկտիվության առումով իհարկե կան բազմաթիվ օբյեկտիվ խորքային համակարգային պատճառներ ու անգամ արժեհամակարգային արգելակներ, և ըստ այդմ՝ պահանջներն այստեղ չեն կարող լինել զուտ սոցիալ-պոպուլիզմից բխող մեխանիկայի տրամաբանության մեջ, ապա գործադիրի աշխատանքի խնամվածության հարցում իրավիճակը պահանջում է թերևս կտրուկ փոփոխություններ: Առավել ևս, որ հանրային ընթացիկ գնահատականը ձևավորվում է կառավարության աշխատանքի փաթեթավորումից:
Խնդիրը, սակայն, լոկ քարոզչական տիրույթում չէ, այլ նաև քաղաքական հարթությունում, որովհետև այդօրինակ դրվագները ձևավորում են կառավարող ուժի քաղաքական կերպարը, ինչն իր ազդեցությունն է թողնում թե՛ ներքին, թե՛ արտաքին դաշտում:
Լուսանկարը՝ Armeniasputnik-ի