ՀԺԱՀ-2010-ը տեղեկատվություն է հավաքագրել հակաբեղմնավորման մեթոդների իմացության և օգտագործման վերաբերյալ: Այդ տվյալների հավաքագրման նպատակով հարցազրուցավարը բարձրաձայն կարդացել է մեթոդների բացատրությունները և ճշտել հարցվողի իմացությունը դրանց մասին: Ապա կանայք հարցվել են նաև ներկա ժամանակաշրջանում իր (կամ զուգընկերոջ) կողմից այդ մեթոդի կիրառման մասին: Ներկա ժամանակաշրջանում հակաբեղմնավորման մեթոդներ չօգտագործողները հարցվել են այդ մեթոդների երբևէ կիրառության մասին: Վերլուծություն կատարելու նպատակով հակաբեղմնավորման մեթոդները խմբավորվել են ըստ 2 տեսակի՝ ժամանակակից և ավանդական:
Ժամանակակից մեթոդներն են՝
• կնոջ ստերիլացում
• տղամարդու ստերիլացում
• հակաբեղմնավորիչ հաբեր
• ներարգանդային միջոցներ (ՆԱՄ)
• տղամարդու պահպանակ
• մոմիկ/փրփուր/քսուք/գել
• պտղաբերության օրերի հաշվիչ
• լակտացիոն ամենօրյայի մեթոդ /ԼԱՄ/:
Ավանդական մեթոդներն են՝
• ռիթմիկ (օրացուցային) մեթոդ
• ընդհատված սեռական հարաբերություն
• ժողովրդական մեթոդներ:
Ըստ ՀԺԱՀ-2010-ի տվյալների՝ հարցման պահին ամուսնացած կանանց կեսից ավելին՝ 55 տոկոսը, օգտագործել է հակաբեղմնավորման որևէ մեթոդ:
Հակաբեղմնավորման մեթոդ օգտագործողների կեսը նախապատվությունը տալիս է հակաբեղմնավորման ավանդական մեթոդներին (28 տոկոս), իսկ մյուս կեսը՝ ժամանակակից (27 տոկոս): Առավել հաճախակի օգտագործվող մեթոդն է ընդհատված սեռական հարաբերությունը (25 տոկոս), որին հաջորդում է տղամարդու պահպանակը (15 տոկոս), ապա ՆԱՄ (10 տոկոս):
Հակաբեղմնավորման մեթոդների օգտագործման ցուցանիշը տարիքին զուգահեռ աճում է և հասնում իր գագաթնակետին՝ 70 տոկոս, հարցման պահին ամուսնացած կանանց 30-34 տարիքային խմբում, ապա նվազում է մինչև 37 տոկոս՝ 45-49 տարիքային խմբի դեպքում:
Հակաբեղմնավորման մեթոդների ընդհանուր օգտագործման ցուցանիշն ամուսնացած կանանց շրջանում էապես չի տարբերվում ըստ քաղաքային և գյուղական բնակավայրերի (համապատասխանաբար՝ 58 և 51 տոկոս): Այնուամենայնիվ, քաղաքային բնակավայրի կանայք առավել հակված են հակաբեղմնավորման ժամանակակից մեթոդների օգտագործմանը, քան գյուղական բնակավայրերի կանայք (համապատասխանաբար՝ 33 և 19 տոկոս):
Հակաբեղմնավորման մեթոդների օգտագործման ցուցանիշի էական տարբերություններ են նկատվում մարզային կտրվածքով: Վայոց ձորի և Տավուշի մարզերի կանայք առավել քիչ են հակված հակաբեղմնավորման ժամանակակից մեթոդների օգտագործմանը, և ինչպես Արագածոտնի և Արմավիրի կանայք, նրանք ևս մեծապես վստահում են ընդհատված սեռական հարաբերության մեթոդին:
Հակաբեղմնավորման ժամանակակից մեթոդների օգտագործման ամենաբարձր ցուցանիշները գրանցվել են Երևանի և Լոռու մարզերում (համապատասխանաբար՝ 42 և 36 տոկոս): Ինչպես և ակնկալվում էր, հակաբեղմնավորման՝ հատկապես ժամանակակից մեթոդների օգտագործման մակարդակն աճում է կնոջ կրթական մակարդակին զուգահեռ: Բարձրագույն կրթություն ունեցող կանայք կրկնակի անգամ ավելի են հակված հակաբեղմնավորման ժամանակակից մեթոդների օգտագործմանը, քան միջնակարգ կամ ավելի ցածր կրթական մակարդակ ունեցող կանայք (համապատասխանաբար՝ 39, 20 և 21 տոկոս): Ընդհանուր առմամբ, Հայաստանի կանայք, նախքան առաջին երեխայի ծնունդը, հակված չեն հակաբեղմնավորման մեթոդներ օգտագործելուն:
Այսպիսով, ի տարբերություն հակաբեղմնավորման մեթոդների օգտագործման ՀԺԱՀ 2000թ.-ի 61 տոկոս ցուցանիշի, 2005թ-ին այն նվազել և կազմել էր 53 տոկոս, իսկ 2010թ.-ին այն փոքր-ինչ բարձրացել և կազմել է 55 տոկոս: Այդուհանդերձ, ի տարբերություն նախորդ երկու հետազոտությունների արդյունքում ստացված 20 և 22 տոկոս ցուցանիշների, 2010թ.-ին ամուսնացած կանանց շրջանում հակաբեղմնավորման ժամանակակից մեթոդի օգտագործման ցուցանիշն աճել է և կազմել 27 տոկոս: Մասնավորապես, ինչպես արդեն նշվեց, ամուսնացած կանանց շրջանում աճել է պահպանակ օգտագործողների տեսակարար կշիռը և ի տարբերություն 2000թ.-ի 7 և 2005թ.-ի 8 տոկոս ցուցանիշների, 2010թ.-ին այն կազմել է 15 տոկոս: ՀԺԱՀ-2010-ը նաև արձանագրել է հակաբեղմնավորման ավանդական մեթոդների կայուն նվազման միտում (ի տարբերություն 2000թ.-ի 37 և 2005թ.-ի 34 տոկոս ցուցանիշների, 2010թ.-ին այն կազմել է 28 տոկոս), հատկապես ընդհատված սեռական հարաբերության մեթոդը նախընտրողների շրջանում (ի տարբերություն 2000թ.-ի 32 և 2005թ.-ի 28 տոկոս ցուցանիշների, 2010թ.-ին այն կազմել է 25 տոկոս):