ՀԱԿ – իշխանություն երկխոսության ընթացքում կարող է օրակարգ ձևավորվել, որում ներառված լինի նաև արտահերթ ընտրությունների հարցը: Այս մասին այսօր հրավիրված մամուլի ասուլիսին ասաց ԱԺ ՀՀԿ-ական պատգամավոր Լեռնիկ Ալեքսանյանը և նշեց, որ երեկ այս հանգամանքը չի բացառել նաև ՀՀԿ-ական Դավիթ Հարությունյանը, սակայն, ըստ նրա, եթե կոալիցիան համաձայնի քննարկել արտահերթ ընտրությունների հարցը, արտահերթ ընտրություններ չեն լինի, որովհետև դա անհիմն պահանջ է: Ավելին, կոալիցիան կհիմնավորի, թե ինչու է դա անհիմն։ Լեռնիկ Ալեքսանյանը համոզված է, որ դրանից հետո էլ ընդդիմությունը չի հրաժարվի երկխոսությունից, և երկխոսությունը կշարունակվի:
Ինչ վերաբերում է նրան, որ մյուս ընդդիմադիր գործիչները քննադատում են Լևոն Տեր-Պետրոսյանին քայլը, ՀՀԿ-ական պատգամավորը ասաց որ Տեր-Պետրոսյանը «երկրի ծակուծուկը իմացող», բանիմաց քաղաքական գործիչ է, հետևաբար, հաշվի առնելով արտաքին մարտահրավերները, գիտակցաբար է գնումն այդ կառուցողական քայլին:
Ի դեպ, Լեռնիկ Ալեքսանյանը ավելացրեց, որ ԱԺ ընտրություններից հետո նախագահական ընտրություններն են, և մեջբերեց նախագահի երեք պոտենցիալ թեկնածուների անունները՝ Սերժ Սարգսյան, Լևոն Տեր-Պետրոսյան և Ռոբերտ Քոչարյան: Խոսելով այս երեք նախագահների անցած ճանապարհի մասին՝ նշեց, որ առաջին նախագահը պատերազմ է հաղթել, բայց բացթողումներ է ունեցել, մասնավորապես՝ ավելորդ ազատականությունը, այսինքն՝ մարդիկ փորձում էին հինը ջնջել, նորը ստեղծել, ինչը շատ դժվար է։ Ռոբերտ Քոչարյանի համար թեև նշեց, որ դրական քայլեր եղել են, բայց չմասնավորեցրեց՝ որոնք են այդ քայլերը, իսկ ինչ վերաբերում է բացասականին՝ ասաց, որ նրա ժամանակաշրջանում ի հայտ եկան ծայրահեղ օլիգարխներ, քանի որ Քոչարյանը կարծում էր, թե որոշ մարդկանց հարստացնելով՝ երկիրը կզարգանա: Ալեքսանյանը համոզված է, որ հարուստների և աղքատների ընդգծված բևեռացումը առաջ է բերում հեղափոխություն։ Քանի որ երրորդ նախագահը շարունակում է նախագահել, ուստի այդ մասին պատգամավորը չխոսեց։
Անդրադառնալով այն լուրերին, թե ՀՀԿ-ից դուրս են գալիս և գնում են ԲՀԿ ու ՕԵԿ, ասաց, թե լավատեղյակ չէ, և ավելացրեց, որ այդ քայլով կուսակցությունը կմաքրվի, քանի որ պատեհապաշտերն են, տեսնելով, որ իրենց պաշտոններ չեն տալիս, գնում են ուրիշ կուսակցություններ՝ պաշտոններ ստանալու:
Խոսելով արտագաղթի մասին՝ Լեռնիկ Ալեքսանյանը նշեց սփյուռքի և սոցիալական արդարության գործոնը. մարդիկ տեսնում են, որ հանցագործի հայրը որոշակի գումարի դիմաց իր որդուն ազատում է, մեկը 5000 դոլարով իր երեխային բուժել է, իսկ չի մյուսը չի կարողանում, իր ծանոթ բժիշկներից՝ որ աշխատանք ուներ, նաև՝ լավ հաճախորդներ, արտագաղթել է երկրից, քանի որ չի ցանկանում՝ իր երեխաները այս պայմաններում ապրեն, և արդյունքում հասարակական հիասթափություն է առաջանում: