Երբ վերջին մի քանի տարիների ընթացքում Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանն ավելի ու ավելի ագրեսիվ էր հանդես գալիս ԱՄՆ-ի, Եվրոպային և ՆԱՏՕ-ին դեմ, Վաշինգթոնի արտաքին քաղաքականության ղեկավար շրջանակը համբերության կոչ էր անում: Ինչպես նշում է Bloomberg-ը, առաջնորդի հարձակումները հիմնականում վերաբերում էին ներքաղաքական գործընթացներին և «փոքր անհարմարություններ» էին, որոնք Արևմուտքի համար չէին կարող Թուրքիայից հրաժարվելու պատճառ հանդիսանալ:
Ինչպես գրում է պարբերականը, պետք է խոստովանել, որ ներկայում Անկարան փաստացի հրաժարվել է Արևմուտքից: Այժմ Էրդողանի գործողությունները համապատասխանում են նրա հռետորաբանությանը: Թուրքիան որոշեց գնել ռուսական C-400 համակարգերը, որոնք կարող են սպառնալիք հանդիսանալ ՆԱՏՕ-ի պաշտպանական համակարգի համար, ինչպես նաև սրեց Եվրոպայի հետ հարաբերություններում լարվածությունը, երբ սկսեց Կիպրոսի բացառիկ տնտեսական գոտում ածխաջրածինների հանքավայրերի հետախուզական աշխատանքներ իրականացնել: Հեղինակի կարծիքով, այս գործողությունները «կանխամտածված սադրանքներն են»: Ակնհայտ է, որ Էրդողանը կարծում է, որ Արևմուտքի «ուժերից վեր է» Անկարայի նկատմամբ պատժամիջոցներ կիրառելը:
Ընդգծվում է, որ Թուրքիան ստիպված կլինի պատժամիջոցների բախվել: Եվրամիությունն արդեն սկսել է երկրի հետ պայմանագրերի սառեցումը բարձր մակարդակով և դադարեցնել է ֆինանսական աջակցությունը: Հետագայում, Եվրոպան պետք է պատժամիջոցներ սահմանի այն ընկերությունների նկատմամբ, որոնք զբաղվում են խութում հորատման աշխատանքներով: Հեղինակը կարծում է, որ ԱՄՆ-ը պետք է ավելի հեռուն գնա և սահմանափակող միջոցների լայն շրջանակ կիրառի: Տեղի ունեցածը հարց է առաջացնում, թե արդյոք ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրները Անկարային կարող են որպես հուսալի դաշնակից համարել: Նշում է, որ Արևմուտքը պետք է պատրաստ լինի առաջ գնալ առանց Էրդողանի: