Եթե ՆԱՏՕ-ի լիսաբոնյան գագաթնաժողովը թուրքական լրատվամիջոցները ներկայացրել են իբրև թուրքանպաստ, քանի որԱնկարան կարողացավ ստանալ այն, ինչ ուզում էր, «Hurriyet»-ում սակայն հրապարակված «Իրականությունը մեդալի հակառակ երեսին» հոդվածում նշվում է, որ ստեղծված իրավիճակը բնավ էլ ուրախալի չէ թուրքերի համար: «Նախ, վճռվեց, որ հակահրթիռային պաշտպանության համակարգի ռադարները տեղակայվելու են Թուրքիայում: Ամբողջ աշխարհը գիտի, որ «հակահրթիռային այդ վահանը» ուղղված է Իրանի դեմ: Իսկ թուրքական իշխանությունները դա չեն ուզում նկատել»: Հոդվածագիրը ուշադրություն է հրավիրել թուրքական իշխանությունների վարած անպտուղ քաղաքականության վրա, երբ խոստումներն ու գործերը միմյանցից ահռելիորեն տարբերվում են: Օրինակ է բերվում հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման ձախողումը: «Իշխանություններն ասում էին` մենք պատմություն չենք գրում, մենք կերտում ենք: Այնքան մեծ կերտեցին, որ նույնիսկ պատմության մեջ չտեղավորվեց: Արդյունքն ի՞նչ եղավ: Զրոյին զրո, վերջում` դարձյալ զրո… Կամ քրդական հարցը: Ասում էին` զենքերը լռելու են, մայրերը դադարելու են արտասվել:Սակայն դեռ չսկսված` ամեն ինչ ավարտվեց: Կիպրոսի հարցը ինչպես կար, այդպես էլ մնաց»,- գրել է «Hurriyet»-ը: Սրանք մեդալի մյուս երեսին երևացող իրողություններն են, որոնք տեսնողներ կան, եւ, ինչպես նշում է հոդվածի հեղինակ Թուֆան Թյուրենչը, մեդալի մյուս երեսը չտեսնողներն ու տեսնել չցանկացողները Թուրքիայում մեծամասնություն են կազմում:
