«Հենց որ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հայտարարեց, որ իր թեկնածությունն առաջադրելու է նախագահական ընտրություններին, սկսվեցին ոստիկանական գործողությունները նրա կողմնակիցների հանդեպ: Առաջին դեպքը հոկտեմբերի 23-ին էր, Բժշկական համալսարանի դիմաց թռուցիկ բաժանող խմբի վրա վայրի հարձակում եղավ, ծեծ, ջարդ և ոստիկանական տեղամաս տարան: Հետո այդ ամբողջ գործընթացը շարունակվեց մինչև մեր պատմության ամենածանր, ամենասարսափելի օրերից մեկը: Մարտի 1-ին՝ առավոտյան 6.30-ի կողմերը, ոստիկանական ուժերը առանց նախազգուշացման հարձակվեցին նստացույցի մասնակիցների վրա, ովքեր գիշերել էին Ազատության հրապարակում: Անխնա կոտորած էր, թշնամու բնակավայրի վրա, որ հարձակվում են, երևի առանձնացնում են՝ կին, երեխա, ծեր: Այդ մարդիկ ոչ մի տարբերակում չարեցին, բազմաթիվ վիրավորվածներ կային, բիրտ ուժի դեմ ի վիճակի չէինք որևէ բան անելու, մի քանի րոպեում հրապարակը դատարկվեց: «Առաջին լրատվական»- ի հետ զրույցում վերհիշում է նախկին քաղհալածյալ Վոլոդյա Հովհաննիսյանը:
Մարտի մեկի ոստիկանական գործողություններից տուժած Անդրանիկ Հարությունյանը հիշում է. «Ինչքան գնում, թեժանում էր, զանգեր էինք ստանում, որ գիշերով էլի պատրաստվում են կոտորած անել: 17 տարեկան էի… Ջրցան էին բերել, փշալարեր կապել, արյուն էր… »:
Մարտի մեկին ոստիկանության գործողություններից տուժած Կարեն Թարխանյանը պատմում է, որ մարտի 1-ին ժամը 5-ի կողմերն արդեն զորքեր էին կուտակվում, զգալով, որ վտանգ կա, որոշեել է մայրիկին տուն տանել և գնացել են. «Բայց 3 օր հետո, ինձ ճանաչելով, հարձակվեցին, բռնություն գործադրելով և հաշվի չառնելով, որ աչքս նոր վիրահատած էր՝ տարան Կենտրոնի բաժին, ոստիկանապետին ներկայացրին որպես կարկառուն դեմք, ու նորից բռնություն կիրառեցին: Իմ վերաբերյալ ոստիկանները հակասական ցուցմունքներ էին տվել, դատավորը քմծիծաղով վերևից պատվեր էր կատարում: Ինձ ասում էին՝ ցուցմունք տուր Նիկոլ Փաշինյանի ու Խաչատուր Սուքիասյանի դեմ, թողնենք տուն գնաս, ես ցուցմունք չտվեցի, և ինձ, որպես կազմակերպիչ, դատապարտեցին 4 տարվա ազատազրկման»:
Հ.Գ. Հարցազրույցը նկարահանվել է մինչ Ռոբերտ Քոչարյանի ազատ արձակումը:
Մանրամասն՝ տեսանյութում: