Նուբարաշեն վարչական շրջանում Տանյա Խաչատրյանն աղբանոցի հարևանությամբ երեք անչափահաս թոռների, որդու և հարսի հետ ապրում է չքավորության մեջ: Տունը շարունակում է քանդվել: Տանը աշխատում է միայն որդին տաքսի ծառայությունում՝ ստանալով օրական 2000 դրամ: Ընտանիքի նպաստն էլ կազմում է ամսական 35.000 դրամ: «Միայն 10.000 դրամ լույսի գումար ենք տալիս և ապրում մի կերպ»,- լաց լինելով պատմեց կինը՝ հիշելով նախկին մեծ, ընդարձակ բնակարանը, որը կորցրեց 1500 դոլար պարտքի պատճառով:
«Ես հողից տուն սարքեցի իմ ձեռքերով, ցեմենտի փող էլ չունեի, հավաքեցի քարերը կպցրեցի հողին, սարքեցի»,- պատմեց նա՝ հավելելով, որ երկու տարի առաջ տունը սկսեց քանդվել, բարձրացավ ամրացնելու, ճնշումը բարձրացավ, վայր ընկավ, ոտքը կոտրեց: «Իսկ շտապօգնությունն էլ եկավ, փող ուզեց, չունեի, չկարողացա գիպս դնել, ինքն իրեն ոտքս կպավ, բայց հիմա սարսափելի ցավերի մեջ եմ»,- հուզված պատմեց տիկին Տանյան:
Տարիներ առաջ Տանյան կորցրել է Զեյթուն համայնքում գտնվող իր բնակարանը, ինչպես ինքն է ասում, ուղղակի խլել են իրենց ձեռքից, ստիպված տեղափոխվել են, Նուբարաշենի աղբանոցի հարևանությամբ գտվող իր հողի վրա մի «դոմիկ» գնել և ապրում են սարսափելի պայմաններում՝ ամեն օր կռիվ տալով օձերի և կարիճների հետ:
Հիմա տարածքում գյուրզա օձեր և սև կարիճներ կան, որոնք սպառնում են նրանց կյանքին: Վերջերս տարածքում հինգ տարեկան մի երեխա մահացել է սև կարիճի խայթոցից, իսկ գյուրզաներն էլ լիքն են, ինչքան ուզես: Ջուրը, բաղնիքը ընտանիքի համար միայն երազանք են:
Երկար տարիներ Տանյա Էլիգումի Խաչատրյանը աշխատել է ԳՈւՄ-ի շուկայում, խանութներ է ունեցել, որդուն բանտից ազատելու համար գումար է պետք եկել:
1998-ի օգոստոսին 10 տոկոսով 3500 ԱՄՆ դոլար պարտք է արել ոմն Կիմա Գրիգորյանից, որն ապրում է Նորքի Զանգվածում, համաձայնագիր են կնքել, սակայն Կիման Տանյային ստիպել է տունը որպես երաշխիք դարձնել իր անունով:
«Նոտարը հարցրեց, ինչու եք դարձնում ուրիշի անունով, 200 դոլար տվեցի, այն ժամանակ դա 100 հազար դրամ էր կազմում, կադաստրի տղան ասաց սխալ ես արել, բայց արդեն ուշ էր…»,- ասաց տիկին Տանյան:
«Դատավորները խաբեցին, վեց հազար դոլար էին ուզում, չկարողացա տալ, փողեր կերան, մենք ընկանք փողոց, այս հողը ունեինք, մի վագոն առանք, քարերը հավաքեցի, հողից պատրաստեցի այս տունը»:
Տիկին Տանյան պատմեց, որ թեև տասը հոգու վկայությամբ է պարտքը մարել, սակայն իր «գլխին սարքել» են և դատավճիռը հօգուտ պարտատիրոջ կայացրել:
«1700 դոլար հատ առ հատ մարել եմ, մնացել էր 1500 դոլար, բայց գլխիս սարքեցին: Գոնե վաճառեին, ինձ մի քիչ գումար տային, ոչ մի կոպեկ, ոչ մի բան: Դատարանում կանգեց ասաց՝ ոչ մի կոպեկ էլ չի տվել, ասացի՝ բան չեմ ուզում, Աստված կա, ու Աստված իրեն մի երեխա տվեց, որ լեզուն կախ ընկած է շան նման»,- պատմեց Տանյան:
Թեև հարևանները, շենքի լիազորները բնութագիրներ են կազմել առ այն, որ նա բարեխիղճ քաղաքացի է, երբևէ հարևաններից պարտք չի վերցրել, բայց անօգուտ:
«Դատավոր Խաչատրյանը փող ուզեց, չունեի, որ տայի, արդյունքում տունս կորցրի, ու հիմա քառասուն հազար են ծախում: Այդ տանը մեզնից հետո որևէ մեկը երջանիկ չի եղել, ով գնել է, ծախել է»,- սրտնեղած պատմեց կինը՝ հավելելով, որ իր բնակարանի պահանջով բազմիցս դիմել է դատախազություն, սակայն ամենը մնացել է թղթի վրա:
Թեև շաքարախտ հիվանդությամբ է տառապում, բայց թոշակ չի ստանում, երկու տարի անկողնային հիվանդ է եղել և պետությունից ոչ մի օգնություն չի ստացել:
