Gallup-ը սխալվում է, Ադիբեկյանը` երբեք
«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է, Սոցիոմետրե սոցիոլոգիական կենտրոնի տնօրեն Ահարոն Ադիբեկյանը:
– Պարոն Ադիբեկյան, 2012թ. խորհրդարանական ընտրություններում քաղաքական դաշտում ի՞նչ փոփոխություններ են սպասվում: Ովքե՞ր են այսօր առաջատար լինելու հայտ ներկայացնում:
– Փոփոխությունների մասին խոսելը դեռ վաղ է, քանի որ տնտեսական ճգնաժամը դեռեւս պահպանում է իր դիրքերը, եւ կախված նրանից, թե իշխանական ուժերը որքանո՞վ կարող են մեղմել ճգնաժամի հետեւանքները մեր բնակչության վրա, դրանից էլ կախված կլինի, թե ժողովուրդն ո՞ւմ կնախընտրի տեսնել ԱԺ-ում: Դաշտում դիրքավորվելու առումով պետք է առանձնացնեմ վեց ուժի` իշխանական ճամբարից` ՀՀԿ, ԲՀԿ, ՕԵԿ, ընդդիմությունից` ՀԱԿ, ՀՅԴ եւ «Ժառանգություն»: Հայաստանում ձայների 60 տոկոսը իշխանական են, 40-ը` ընդդիմադիր, եւ հենց այդ 40-ն է կիսվելու այդ երեքի մեջ, չորրորդի տեղ չի երեւում: Սակայն, օրինակ, ՄԱԿ-ը բավականին ռեսուրսներ ունեցող կուսակցություն է, որը ընտրությունների նախաշեմին կարողանում է հայտ ներկայացնել, եւ եթե գրագետ գործեն, կարող են ընդդիմության ձայներից որոշակի մաս վերցնել: Կարծում եմ` կոալիցիան կշարունակվի ապագա խորհրդարանում: Մեծամասնականի առումով մեծ են ունեւոր դասի շանսերը, եւ կձեւավորվի անկախների մի խումբ, որոնք ունեւոր են, տեղական հեղինակություններ են եւ խուսափում են կուսակցական լինելուց:
– ՀՀԿ-ԲՀԿ լարված հարաբերությունների մասին խոսակցությունները, Ձեր գնահատմամբ, որքանո՞վ են համապատասխանում իրականությանը, եւ արդյո՞ք դա պարզապես ընդդիմության ձայները կորզելու փորձ չէ:
– Երկու կերպ էլ կարելի է մեկնաբանել, սակայն գիտակցելով, որ մեր երկրի առաջնորդները կողմ են, որպեսզի ընտրություններին լինի պայքար, ապա պարզ է, որ հանրապետականները տեղական մակարդակով ամեն ինչ կանեն, որպեսզի իրենք անցնեն: Սակայն նաեւ չպետք է մոռանալ անցած ընտրությունների փորձը, երբ ՀՀԿ-ն եւ ԲՀԿ-ն ընտրատեղամասերում աշխատում էին միասնական ուժերով եւ նրա օգտին, ով տվյալ ընտրատարածքում ավելի ուժեղ էր: Այդուամենայնիվ, կախված նրանից, թե որքանո՞վ կարող է ԲՀԿ-ն դիրքադրվելով եւ ոչ թե հակադրվելով ՀՀԿ-ին վերցնել ընդդիմության ձայների մի մասը, պարզ կլինի ձայների վերջնական բաշխումը:
– Գագիկ Ծառուկյանը համոզված է, որ 2012թ. խորհրդարանական ընտրություններում իր կուսակցությունը 50+1 տոկոս ձայն է հավաքելու, իսկ հանրապետական Ռաֆիկ Պետրոսյանն էլ ասել է. «Եթե 75 տոկոս չհավաքենք, 70-ը կա ու կա»: Ձեր գնահատմամբ, վերոնշյալ տոկոսները ինչքանո՞վ են մոտ իրականությանը:
– Թեկնածուները միշտ վերցնում են հնարավորը, այլ ոչ թե իրականը: Այսօր ասել, թե 50+1 կամ 70 կլինի, դեռ վաղ է: Նրանք պարզապես խնդիր են դրել կուսակցության առջեւ հասնել այդ տոկոսներին, սակայն ես չեմ հասկանում, ինչպե՞ս է հնարավոր հասնել 50+1 արդյունքի այն պարագայում, երբ համայնքների ամեն յոթերորդի ձայներն է միայն ԲՀԿ-ն վերահսկում: Եթե մտածենք, թե կարելի է կաշառքով հասնել այդ արդյունքին, ապա, կարծում եմ, այդքան գումար ոչ ոք չունի: Ճիշտ է, կաշառքները իրենց համեստ տեղն են գրավում ընտրապայքարում, սակայն դրանք չեն կարող 50+1 արդյունք ապահովել: Եթե Ծառուկյանը գրագետ գործի, ապա միայն այդ դեպքում կարելի է որոշել նրա ղեկավարած կուսակցության առավելագույն ձայները:
– Եթե ԲՀԿ-ն 50+1 տոկոս արդյունքի չի կարող հասնել, նշանակում է` առաջատարը լինելու է «Հանրապետակա՞նը»:
– Ադմինիստրատիվ ռեսուրսները վերահսկում են հենց հանրապետականները, նրանց մարզային կառույցները աշխատում են լիարժեք: ՀՀԿ կապերը եւ ֆինանսական ռեսուրսները եւս ուժեղ, եւ հենց դրանք էլ լինելու են նրա առաջատար դիրքի հիմնական գրավականները: Իսկ ահա ԲՀԿ-ն ֆինանսական ռեսուրսների առումով խնդիրներ չունի, սակայն կապերի առումով թույլ է: ՀԱԿ-ն ունի հեղինակություն, կապեր, սակայն ֆինանսական առումով թույլ է: Ավելին` տեղական ինքնակառավարման մարմինների 2/3-րդը վերահսկում է ՀՀԿ-ն, փոքր մասը` ԲՀԿ-ն, շատ քիչ` Դաշնակցությունը, մյուս կուսակցություններն այնտեղ ներկայացված չեն, ինչն էլ նշանակում է, որ ձայների 2/3-րդը վերջիններիս վերահսկողությունից դուրս է մնում: Փոքր համայնքներում ձայների վերահսկողությունն ավելի հեշտ է, քանի որ գյուղապետերի մեծ մասը հանրապետական է:
– Պարոն Ադիբեկյան, թե՛ ընդդիմությունը եւ թե՛ իշխանությունը չեն հավատում Ձեր ներկայացրած տոկոսներին` նշելով, որ Ադիբեկյանը զբաղվում է, թվանկարչությամբե: Ձեր կարծիքով, ո՞րն է դրա պատճառը:
– Gallup-ը իր պատմության մեջ երեւի 3-4 անգամ է ճիշտ կանխատեսել ԱՄՆ նախագահական ընտրությունները, թեպետ համարվում է աշխարհի ամենահեղինակավոր սոցիոլոգիական կենտրոնը: Ես ոչ մի անգամ չեմ սխալվել, իմ կանխատեսումները միշտ ճշգրիտ են եղել: Պարզապես խնդիրն այն է, որ եթե ՀՀԿ-ն ասում է` ես կլինեմ մեծամասնություն, ես ասում եմ` չես լինի, կամ եթե ինչ-որ, ճե դասի քաղաքական գործիչ իր թեկնածությունն է դնում նախագահական ընտրություններում, ես ասում եմ, թե մեկ տոկոսից ավել չես հավաքի, պարզ է, որ ես վատն եմ: Եթե դու ասում ես այն, ինչը թեկնածուներին օգուտ է տալիս, ապա դու լավ սոցիոլոգ ես, իսկ եթե տալիս ես իրական արդյունքները, ասում են` Ադիբեկյանը սուտ է խոսում: Ես իմ պատիվը, իմ հեղինակությունը չեմ ծառայեցնում կեղծ թվեր նկարելու կամ իմ կարծիքը ժողովրդի կարծիքի փոխարեն արտահայտելու համար, ինչ կա, այդպես էլ ասում եմ: Ես կարող եմ լռել, բայց երբեք սուտ չեմ խոսի:
