Արցախը միացել է «Happy» տեսահոլովակների շարքին: Արցախցի երիտասարդների նախաձեռնությամբ ու միջոցներով նկարահանված We are happy from Karabakh տեսահոլովակն արդեն հասցրել է սիրվել ու ընդունվել հայերի կողմից, իսկ ադրբեջանցիների շրջանում հիստերիայի ալիք է բարձրացրել:
Նախաձեռնության հեղինակներից մեկը` լուսանկարիչ Արեգ Բալայանն «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց, թե դիտելով Ֆարել Ուիլյանսի երգի հնչյունների ներքո նկարահանվող տեսահոլովակների շարքը` հասկացան, որ Արցախում նույնպես կարիք կա նման տեսահոլովակ նկարել և աշխարհին ներկայացնել իրականությունն Արցախի մասին:
«Հասկացանք, որ պետք է նկարել ու պետք է լավ նկարել: Տեսահոլովակը մի քանի նպատակ ունի` հենց այդ Ֆարելի շարժումը լավ առիթ էր Ղարաբաղը ներկայացնելու համար: Նկարահանումները մի ամսից ավել տևեցին, ընթացքում, երբ պրակտիկորեն արդեն նկարահանումներն ավարտվում էին, վաղ առավոտից սկսում էինք մինչև ուշ ժամ նկարում: Մարդկանց դուր եկավ այս միտքը»,- ասաց նա: Լուսանկարչին միացավ ընկերը` Արսեն Բեգլարյանը, և ծնվեց We are happy from Karabakh –ը: Մտքերը, սեփական տեխնիկան ու գիտելիքները միացրին, ու ստացվեց արդյունքը:
Հարցին` ինչու՞ ընտրեցին «Ղարաբաղ» անունը, ոչ թե «Արցախ»-ը, Բալայանը պատասխանեց, թե քննարկումներ ունեցան և եկան եզրակացության, որ պիտի Ղարաբաղ լինի: «Գիտեք ինչ, «Արցախ»-ն աշխարհում այդքան ճանաչելի չէ: Ի սկզբանե մենք Ֆարելի տրամաբանությունից շեղվել ենք` էնտեղ քաղաքներն են նկարում, happy-ի տրամաբանությունից շեղվել ենք: Բոլորը քաղաքներն են նշում, ոչ ոք երկիրը կամ պետությունը չի նշում, եթե Ստեփանակերտ նշեինք, չէին իմանա, Արցախն էլ էլի ոչինչ չէր ասի, այսինքն` կլիներ հերթական ինչ-որ քաղաք, իսկ Ղարաբաղն ինքը քաղաքական ինչ-որ համուհոտ էր տալիս էս ամեն ինչին: Համ չէինք ուզում քաղաքականացված լինի, բայց մյուս կողմից` ուզում էինք, որ մարդիկ հասկանային` խոսքը Ղարաբաղի մասին է, էն պետության, որտեղ կռիվ է»,- ասաց նա:
Լուսանկարչի խոսքով` աշխարհում պատկերացնում են, թե Ղարաբաղում կրակոցներ են, քանդած, ավերած վիճակ, մարդիկ կան, ում երբ ասում ես` եկեք Ղարաբաղ, ասում են` «բա էդտեղ չեն կրակու՞մ», հենց այդ միֆը կոտրելու համար որոշեցին` պիտի լինի Ղարաբաղ, որ ասոցացվում է պատերազմի, վատ բաների հետ, ու լինի` happy, որովհետև Արցախը չի ասոցացվում բացասական ոչ մի բանի հետ: «Արցախը հայերի մոտ հաղթանակի հետ է ասոցացվում, իսկ մեզ հենց էդ հակասությունն էր պետք ցույց տալ` կոնֆլիկտ է, բայց մարդիկ երջանիկ են»,- ասաց նա` հավելելով, որ հիմնական նպատակն էր` ցույց տալ Ղարաբաղի դրական կողմը` այն կողմը, որ ոչ ոք չի տեսնում:
Բալայանը նշում է, թե Ղարաբաղի այդ լավ կողմը տեսնում են զբոսաշրջիկները, որ գալիս ու գնում են, և նրանք, ովքեր այստեղ են, մյուսները նման Ղարաբաղ չեն տեսնում: Տեսահոլովակի համար ընտրվել են մարդկանց, ովքեր կոլորիտային դեմքեր են, ընտրված են այն վայրերը, որոնք լուսանկարչի աչքով ֆիքսել է, Կադրերն արվել են Ստեփանակերտում, Շուշիում, Գանձասարում: «Փորձել ենք հնարավորինս շատ ինֆորմացիա հավաքել, ամփոփել այս տեսահոլովակում, փորձել ենք ամեն ինչ արտացոլել` մշակույթ, սոցիալական վիճակ»,- ասաց նա:
Տեսահոլովակի մյուս հեղինակը, ով նաև մոնտաժման աշխատանքներով է զբաղվել, Արսեն Բեգլարյանը նշեց, թե համատեղ աշխատանքը, իրար հասկանալն ավելի հեշտ ստացվեց, քանի որ Արեգ Բալայանի աշակերտն է եղել, ուսանել է նրա լուսանկարչական խմբում: «15 օր նկարել ենք 123 հոգու` 70 էպիզոդում, 15 օրից ավել էլ մոնտաժի վրա ենք ծախսել: Երեկ ներբեռնեցինք youtube, միանգամից 38 հազարից ավել դիտում ունեցավ: Ուզում ենք ցույց տալ, որ Ղարաբաղը մենակ կռիվ չի, նորմալ երկիր է, մարդիկ ուրախ են: Ադրբեջանի մեկնաբանություններն էդ տեսահոլովակի տակ ինչքան շատանում են, այնքան մեզ օգուտ է, դիտումներն են ավելանում, ուղղակի dislike- ները եթե շատանան, արդեն վտանգավոր է»,- ասաց նա:
Բեգլարյանը նշեց, թե ընդհանուր առմամբ իրենք սպասում էին, որ այդպես կլինի, ու այդպես էլ եղավ: Նրա կարծիքով` վատ չի, որ արձագանքել են ադրբեջանցիները, անգամ զարմանքի արտահայտություններ են եղել, որ թեպետ մշտապես լսել են` Ղարաբաղն աղքատ, վատ վիճակում է, սակայն պարզվում է, որ այդպես չէ: «Իրենք էլ են զարմանում, որովհետև իրենց մոտ Ղարաբաղի մասին էդ կարծիքն են տարածում, որ Ղարաբաղը քանդված է, մարդիկ գնում են, լքում երկիրը, սոված են: Այսինքն` տեսահոլովակը նպատակին ծառայեց, որ իրականությունն իմանան նաև իրենք` ադրբեջանցիները»,- ասաց նա:
