Եթե Պուտինը ցանկանա, ապա Հայաստանի ու Ղարաբաղի միջև մաքսակետ կլինի, դա Սերժ Սարգսյանից կախված չէ: «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում այս մասին ասաց ընտրական և քաղաքական տեխնոլոգիաների փորձագետ Արմեն Բադալյանը:
Նա նշեց, որ անկախ նրանից, թե ՀՀ նախագահն ինչ տեսակետ ունի Եվրասիական ինտեգրացիոն պրոյեկտներին միանալու և չմիանալու վերաբերյալ, այդ հարցը որոշելու է ոչ թե նա, այլ Վլադիմիր Պուտինը: Այսինքն` եթե ՌԴ նախագահը որոշեց, որ Հայաստանը պետք է միանա այդ միությանը, ապա Հայաստանը կմիանա, եթե նա որոշեց, որ ՀՀ-ի և ԼՂ-ի միջև պետք է դրվի մաքսային սահման, ուրեմն մաքսային սահմանը կդրվի, եթե նույնիսկ որոշում կայացվի չմիանալ Եվրասիական տնտեսական միությանը, ապա շատ հնարավոր է, որ գազի գինը միանգամից բարձրանա` անկախ նրանից, որ անցած տարի արձանագրություններում նշվել է, որ գազի գինը շատ չի բարձրանա: Հնարավոր է նաև՝ ՌԴ-ում մեծաթիվ հայ աշխատավոր միգրանտների գոյությունը վտանգվի:
Ըստ վերլուծաբանի` ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը այդ պրոյեկտներից հրաժարվելու հնարավորություն պարզապես չունի, եթե նույնիսկ ունենա հայաստանյան ողջ քաղաքական դաշտի աջակցությունը, քանի որ Ադրբեջան և առավել ևս՝ Վրաստան չէ, որպեսզի ունենա հստակ արտահայտված արտաքին քաղաքական դիրքորոշում և ըստ այդմ ունենա դաշնակիցներ Արևմուտքում: Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը, փաստորեն, անորոշ է, այն կարող է մեկ օրվա ընթացքում 180 աստիճանով փոխվել:
«Երկրորդ՝ եթե ՀՀ նախագահն ասում է, որ «ո´չ», չի ցանկանում Եվրասիական տնտեսական միությանը միանալ, ապա այդ ինչպե՞ս պետք է գնա և նորից Եվրոպական Ասոցացման պայմանագիրն առաջ քաշի: Սա լուրջ չէ, որովհետև 3.5 տարի բանակցում ես, հետո 180 աստիճանով փոխվում ես, հետո նորից փոխվե՞ս: Այսինքն` եթե հիմա ո՛չ այս կողմն ընդունի, ո՛չ այն կողմը, ապա գործող նախագահը վերածվում է «ոչ մեկին պետք չեկող» քաղաքակին մի ֆիգուրի, որն անընդհատ կարող է փոխվել»,- ասաց Արմեն Բադալյանը` շարունակելով, որ չհամաձայնելու դեպքում ընդհանրապես առիթ չի ունենալու գտնվել համաշխարհային լրատվամիջոցների ուշադրության կենտրոնում, որովհետև չկա քաղաքական պրոյեկտում, որին ընդհանրապես ուշադրություն են դարձնում: Իսկ Բաղրամյան 26-ը նրա համար մնալու է մի տարածք, որտեղ նա մնալու է այնքան, մինչև իր ժամկետն ավարտվի, կամ իրեն պարզապես փոխեն: Այսինքն՝ Բադալյանի համոզմամբ, չհամաձայնելու դեպքում Սերժ Սարգսյանն այսպիսի կարգավիճակում կարող է հայտնվել:
«Ես չեմ կարծում, որ նա այն գործիչն է, որը կարողանա «ոչ»ասել: Վերջիվերջո, սեպտեմբերի 3-ին, երբ Պուտինին պետք էր, նա ասաց «այո»: Այսինքն` այստեղ խնդիրը նախագահը կամ քաղաքական ողջ դաշտը չեն, ոչ էլ այն, որ նրանք կաջակցեն թե չեն աջակցի Եվրասիական այդ տնտեսական միությանը միանալուն, այլ հիմնական հարցն այստեղ Պուտինի որոշումն է:
Բայց անդամակցության դեպքում պայմանները պետք է լինեն այնպիսին, ինչպիսին որակել է Նազարբաևը այդ պահի դրությամբ, եթե կոմպրոմիսային ինչ-որ տարբերակ չգտնեն: Իսկ այդ պայմանները բացասական են Հայաստանի համար, որովհետև եթե ասում են մաքսակետ Հայաստանի և Ղարաբաղի միջև, որոշակի լուրջ խնդիրներ են առաջ գալու: Մասնավորապես, ցանկացած ապրանք որպեսզի Լեռնային Ղարաբաղից մաքսակետով մտնի Հայաստան, այսինքն` Եվրասիական տարածք, ուղղակի կրկնակի բարդություններ է առաջացնելու, որովհետև Ադրբեջանը կդիմի Եվրասիական տնտեսական միության ղեկավարությանը, որ Եվրասիական տարածք մաքսանենգ ապրանք է մտել: Ինչու. որովհետև Լեռնային Ղարաբաղի ապրանքները գրանցված չեն Ադրբեջանի համապատասխան մարմիններում` իրենց հարկային մաքսային ռեգիստրում: Նշանակում է, որ դրանք մաքսանենգ ապրանքներ են: Դա արդեն խնդիրներ է ստեղծում:
Երկրորդ խնդիրը զորքերի և տեխնիկայի տեղափոխումն է Հայաստանից և Լեռնային Ղարաբաղից: Տանկերը պետք է օդո՞վ տանեն, թե՞ սարերով: Չէ՞ որ այդ ամենը պետք է մաքսայինը ֆիքսի: Մաքսայինի ամենախնդրահարույց խնդիրը հենց դա է, որ հետագայում կառաջադրվի, եթե Հայաստանը մտնի այդ պայմաններով»,- ասաց Բադալյանը` հավելելով, որ այդպես որակված ապրանքի վրա ՄՄ-ն աչք չի փակի, քանի որ Ղրղըզստանից, որը ևս այդ միություններին միանալու ճանապարհին է, պահանջում են վերացնել մաքսանենգ ապրանքների շրջանառությունը:
