«32 ատամ» հումորային նախագծի համահիմնադիր Վահագն Գրիգորյանը այսօր հումորի միջազգային օրվա կապակցությամբ հրավիրված ասուլիսում անդրադարձավ այսօրվա երգիծանքին: Նրա խոսքով՝ հումորը հումորիստը նախ պետք է անցկացնի իր միջով, ապա նոր հանձնի հանդիսատեսի դատին:
Նա նշեց, որ երբ նոր էին մտնում, բացթողումներ են ունեցել, բայց աստիճանաբար դրանք շտկվել են:
Մեր այն հարցին՝ արդյոք հե՞շտ է մեր իրականության մեջ ուրախացնել մարդուն, Վահագն Գրիգորյանը պատասխանեց, որ մենք ազգովի հումորով ժողովուրդ ենք և դժվար է հումորով ժողովրդի հետ հումոր անել:
«Մեր ֆորմատի հումորը ձևավորվեց մեր ժամանակին անդրադառնալու համար, սակայն դժվարությունն այն է, որ կան թեմաներ, որոնց չես կարող անդրադառնալ: Մինչև հիմա ցավում եմ, որ մենք քաղաքական դաշտի մասով ազատ հումոր չենք կարողանում անել»,- ասաց նա:
Մեր այն դիտարկմանը ի պատասխան, թե գրաքննություն կա, Վահագն Գրիգորյանն ասաց. «Կրկնում եմ՝ հումոր անել, չխնդացնել քաղաքական դաշտի վրա», ապա հավելեց, որ քաղաքական դաշտում հումորի առումով մեծ դաշտ կա, դրա համար էլ իրենք հիմա հանգստի են գնացել:
Մեր հարցին՝ երբ քաղաքական թեմաների են անդրադառնում, Բաղրամյան 26-ից հեռախոսազա՞նգ է հնչում, թե՞ չիկարելիների շարք կա, որ արդեն ի վերուստ գիտեք, նա պատասխանեց. «Նախ՝ չիկարելիների շարք կա, որոնք մենք ներքուստ հասկանում ենք: Երկու տարբերակ ենք քննարկում՝ ինչպես է դա լինում: Մեր երկիրը 21 տարեկան է, նոր է ստեղծվում, և ամեն մի քայլ քարակոծվելով, լավ ու վատը խառնվելով իրար: Այս ամենի մեջ երբ հումոր ես անում, մի քիչ կարծես վնասում ես»: Նա նշեց, որ իր ցանկությունն է, որ քաղաքական դաշտը և հումորը համագործակցեին, հումորի լեզվով ավելի պարզ հասցնեին ամեն ինչ: Պարզապես մեզ մոտ չկա հումորի նկատմամբ վերաբերմունք՝ ասաց նա:
Վ.Գրիգորյանը նշեց, որ քաղաքական դաշտն իր համար միշտ փակ է համարել, չի ուզել երբեք մտնել այնտեղ, թեև. «Իհարկե, եղել են դեպքեր, երբ մի քանի բան եթեր ենք տվել, օրինակ՝ նախագահի սկեչերը»:
Հարցրինք՝ նախապես ցո՞ւյց եք տալիս Բաղրամյան 26-ին, հետո եթեր հեռարձակում, Վահագն Գրիգորյանը պատասխանեց. «Թեկուզ ցույց տուր, նախապես էլ ստացիր, նախապես էլ լավ բան արա»:
Մեր մյուս հարցին ի պատասխան՝ «Դեմ եմ» նախաձեռնությունը քաղաքակա՞ն, թե՞ քաղաքացիական խնդիր է վեր հանել, արդյոք համակարծի՞ք է մասնակիցներին, Վահագն Գրիգորյանը նշեց, որ շատ կուզեր այնքան ապրեր, որ կուտակային թոշակի վերջին կոպեկը վայելեր:
«Կողմ եմ, թող պահվի, բայց կարողանամ մինչև վերջին կոպեկը ծախսել, բայց չկա երաշխիք: Այս հարցին գլոբալ պատասխան չեմ կարող տալ: Նոր սերունդ է, նոր մարդիկ են, նոր ժամանակների ասելիքն է, և այդ պայքարը ինձ գոհացնում է, ոչ մի բան այլևս սուսուփուս չի անցնում, անտարբերությունը նահանջում է»,- ասաց նա:
