Վերջին ժամանակներս Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը հետևողականորեն և հստակ հասկացնել է տալիս, որ բարձրաստիճան պաշտոնյաները ապահովագրված չեն կոռուպցիայի համար մեղադրանքներից։ Բայց ամեն դեպքում նախարար Ալեքսեյ Ուլյուկաևի ձերբակալությունը տարբերվում է՝ գրում է BloombergView-ի սյունակագիր Լեոնիդ Բերշիդսկին։
Ուլյուկաևի ձերբակալությունը ստիպում է կասկածել Պուտինի տնտեսական թիմի և «Ռոսնեֆտ»-ի ղեկավար Իգոր Սեչինի ապագայի հարցում։ Հոդվածագրի կարծիքով՝ Ղրիմի բռնակցումից և նավթի գների փլուզումից հետո Պուտինին սկսեց այլևս դուր չգալ «21-րդ դարի առաջին տասնամյակի քավոր-խնամիական կապիտալիզմը» (կամ Պուտինն այլևս չի կարող պահել այն՝ իր համար որոշակի անհարմարություններ չստեղծելով), և այժմ նա ցանկանում է, որպեսզի երկիրը մոբիլիզացվի, ռազմականացվի, հայրենասիրական զգացումներով լցվի և շրջադարձային պաշտպանական դիրք զբաղեցնի արևմտյան հիպոթեզային սպառնալիքից և դրա հետ կապված տնտեսական բարդություններից։
Փոփոխությունների մասին ազդարարելու համար Պուտինին անհրաժեշտ էին կոռուպցիոն խոշոր հետաքննություններ՝ շարունակում է հեղինակը։
Սակայն հոդվածագրի կարծիքով՝ Պուտինը չէր սպառնում կառավարության և Կենտրոնական բանկի տնտեսական թիմին, քանի որ Ռուսաստանը էկոնոմիկայի կոմպոնենտ կառավարման կարիք ունի։
Ռուսաստանում տնտեսական աճի տեմպերը անհնար է բարձրացնել առանց կառուցվածքային բարեփոխումների, իսկ Ուլյուկաևն այն քչերից է, որը ունի փորձ, գիտելիք և տոկոնություն, որպեսզի փոփոխություններ իրականացնի կամ դիմագրավի հարձակումներին՝ ասվում է հոդվածում։
«Չնայած քննիչները «Ռոսնեֆտ»-ին կամ Սեչինին չեն մեղադրել հակաիրավական գործողությունների մեջ և չեն վիճարկել գործարքի օրինականությունը, «Ռոսնեֆտի» նախկին աշխատակիցներից մեկն ինձ ասել է, որ հետաքննության վերջնական թիրախը, ըստ ամենայնի, Սեչինն է։ Նավթարդյունաբերությունն ազգայնացնելու նրա ջանքերը վաղուց են անհանգստացնում նավթ արդյունահանող անկախ ընկերություններին, որոնցից ամենախոշորը «Լուկօյլն» է»,- գրում է Բերշիդսկին։
Միևնույն ժամանակ Պուտինը «զտում է» իր մոտ շրջապատին, նախագահին, ամենայն հավանականությամբ, անհանգստացնում է Սեչինի անհամաչափ մեծ ազդեցությունը։ Գումարած այս ամենին՝ «Ռոսնեֆտ»-ն այժմ միակ ընկերությունն է, որը հայտ է ներկայացրել սեփական բաժնետոմսերի 19,5 տոկոսը սեփականաշնորհելու համար։ Գաղափարն այն է, որ ընկերությունը կարող է օգնել կառավարությանը փակել բյուջեում գոյացած ճեղքվածքը, այնուհետև փաթեթը վերավաճառել իրական ներդրողի։ Բայց ակնհայտորեն սա այն արդյունքը չէ, որ Պուտինը ցանկանում է 2016թ. ամենախոշոր պետական սեփականության վաճառքից։
Ուլյուկաևի ձերբակալության մեջ հնարավոր է որևէ տրամաբանություն տեսնել, եթե այդ քայլն ուղղված է Սեչինի տապալմանը։ Սակայն պուտինյան «նավթի թագավոր»-ը առանց մարտի չի հեռանա։ Եթե Սեչինը հաղթի և պահպանի վերահսկողությունը «Ռոսնեֆտ»-ի նկատմամբ, ապա Պուտինի համաձայնությամբ Ուլյուկաևի ձերբակալությունը միայն կթուլացնի նրա տնտեսական թիմին, փոխարենը Պուտինը հակակոռուպցիոն արշավից կստանա միայն կասկածելի PR օգուտ։
