Այսօր հայաստանյան հեռուստաընկերություններին տված հարցազրույցում ՀՀ վարչապետ Կարեն Կարապետյանը հայտարարել է, որ որևիցե պատասխանատվություն չի հանում իր վրայից իր ասածների համար կամ փորձում բարդել իշխող Հանրապետական կուսակցության վրա:
Պետրոս Ղազարյան, «Կենտրոն» հեռուստաընկերություն – Պարոն վարչապետ, բայց դրա մեջ կա օբյեկտիվ բան, այդ սպասումների մեջ: Ինչո՞ւ: Տեսեք, Դուք առաջին նիստի ժամանակ հանձնարարականներ տվեցիք, հետո զարմացաք, ասեցիք, ինչի չեք անում այս հանձնարարականները, սա ձեր օրենքով նախատեսված գործառույթն է, ինչու պետք է դա ես ձեզ հանձնարարեմ: Ինձ թվում է մի պարզ պատճառով, որովհետև մարդիկ իրենց քաղաքական պատասխանատու չեն զգում: Հիմա ծրագիրը շատ լավ է, բայց մեր բոլոր վարչապետների ծրագրերն էլ, որ կարդում ես, վատը չեն եղել, մի քիչ այս կողմ, այն կողմ: Տիգրան Սարգսյանի ծրագիրը ընդհանրապես տարածաշրջանային երկիր պիտի դառնայինք:
Այստեղ հարց է ծագում՝ ծրագրի քաղաքական պատասխանատվության: Մի տեսակ հասկանալի չէ, Դուք քաղաքական պատասխանատու՞ն եք այս ծրագրի որպես թիմ, որպես իշխանության պատասխանատու, թե՞ դուք մենեջեր եք, որը եկել է, լավ աշխատում է, կստացվի, լավ, չի ստացվի, կներեք՝ չստացվեց: Սրանք որակապես լրիվ այլ իրավիճակներ են ծրագրի համար, որովհետև քաղաքական պատասխանատուի համար պետք է քաղաքական հենարան, քաղաքական թիմ, իրական լծակներ, իսկ մենեջերը ինքն աշխատում է ինչքան հնարավոր է ՝ լավ կանի, չի լինի՝ չստացվեց, հաջողություն:
ՀՀ վարչապետ Կարեն Կարապետյան – Պետրոս, Ձեր հարցի առաջին մասը. պատասխանատվություն յուրաքանչյուրը պետք է ունենա, հենց այդ իսկ պատճառով մենք ֆիքսել ենք կոլեգիալ լիազորությունների վերաբաշխման մասին:
Կարճ ձևակերպեմ, կառավարության որոշման կայացման մեջ մենք որոշակի ապակենտրոնացում ենք անում: 2600 կառավարության որոշում կա տարեկան մոտավորապես, որտեղ կարող է լինել երեք աշխատատեղ ստեղծելու, արտաքին գործերի նախարարությանը մեկ հատ բջջային հեռախոս տալու վերաբերյալ և այլն: Կամայական կոլեգիալ որոշում պահանջում է մի քանի նախարարների, գերատեսչությունների ղեկավարների ամփոփում, վիզա: Այդ իսկ պատճառով մենք որոշակի լիազորություններ կառավարության դաշտից տանում ենք դեպի նախարարություններ, որտեղ բալանսավորել ենք և որտեղ արդեն հասկանալի է դառնում ՝ եթե չի կատարվում, ով է մեղավոր:
Կոլեգիալ որոշումների մեջ մեծ վտանգ կա, եթե այդ որոշումը սխալ է կամ չի կատարվում, վերջում չես կարող հասկանալ ով է պատասխանատու, ումից պահանջես և այսպես կոլեկտիվ անպատասխանատվության մի միջավայր է ստեղծվում:
Երկրորդ մասը՝ պատասխանատու եմ ես իմ ասածների համար, թե ոչ, մենեջեր եմ, թե ոչ: Մենեջերն էլ է պատասխանատու, ուզում եմ ասեմ, եթե մարդ մենեջեր է, ինքը պատասխանատվություն ունի: Այս պաշտոնին ինձ հրավիրել է Հանրապետության Նախագահը՝ Սերժ Սարգսյանը և Հայաստանի Հանրապետական կուսակցությունը:
Հետևաբար, ես, իհարկե, պատասխանատու եմ և ես չեմ ուզում իմ պատասխանատվության մի մասը Հանրապետական կուսակցության վրա բարդեմ: Իրենք ինձ հետ համապատասխանատու են, և ես ինձանից որևիցե պատասխանատվություն չեմ հանում:
