Սահմանադրական փոփոխությունների գործընթացում Ռոբերտ Քոչարյանի դերակատարման թեման աստիճանաբար ակտիվանում է, ինչին նպաստեց նաև նրա մոտալուտ հարցազրույցի մասին գրասենյակի ղեկավար Վիկտոր Սողոմոնյանի հայտարարությունը: Իսկ ավելի վաղ էլ մամուլում գրվել էր, որ Ռոբերտ Քոչարյանը կհովանավորի Վարդան Օսկանյանի կուսակցությանը, որը նոր է ստեղծվելու և պատրաստվում է պայքարել «ոչ»-ի շարժման շարքերում:
Նկատելի է, թե ինչպես աստիճանաբար սահմանադրական փոփոխությունների գործընթացը բերվում է Սերժ Սարգսյան-Ռոբերտ Քոչարյան հակադրության դաշտ: Արհեստական է սա, թե բնական, կիրառվում է ամեն ինչ այս դաշտում պարփակելու տեխնոլոգիա, թե իսկապես այսօր Սերժ Սարգսյանին հակընդդեմ միակ գործնական և պոտենցիալ ունեցող ուժը կարող է լինել Ռոբերտ Քոչարյանը՝ ըստ էության երկրորդական է: Երկրորդական է երկու տեսանկյունից: Նախ՝ եթե Սերժ Սարգսյանի հակադիր ամենակենսունակ ուժը կարող է լինել Ռոբերտ Քոչարյանը, ապա դա ըստ էության ստացվում է համակարգի համար անպարտելի խաղ, և ակնհայտ է, որ անկախ այդ հակադրության կամ պայքարի ելքից՝ տանուլ տվողի վիճակում է հայտնվում հասարակությունը: Վերջին հաշվով, մեղմ ասած, դժվար է պատկերացնել, որ Ռոբերտ Քոչարյանը անգամ իրապես պայքարի մեջ մտնելու պարագայում պայքարելու է ոչ թե Սերժ Սարգսյանի դեմ, ավելի ճիշտ՝ համակարգում նրա տեղի համար, այլ համակարգի դեմ: Սա անպատկերացնելի է առնվազն այն պարզ տեսանկյունից, որ Ռոբերտ Քոչարյանի կենսունակությունը հենց ներկայիս իշխող համակարգն է, դրա մի մասը:
Սրան զուգահեռ և սրանից զատ՝ խնդիրն այն է, որ արհեստական, թե բնական հակադրության կամ մոտիվների ամբողջությամբ հանդերձ՝ ակնհայտ է, որ հակադրությունը հենց երկու գործիչների տիրույթում պարփակելը առաջին հերթին շահեկան է հենց նրանց համար: Այն իմաստով, որ մի կողմից՝ Ռոբերտ Քոչարյանը շարունակում է մնալ Հայաստանի իշխող համակարգում առնվազն երկրորդը, այսինքն՝ գրեթե մշտական այլընտրանք կամ մրցակից Սերժ Սարգսյանին, մյուս կողմից էլ՝ Սերժ Սարգսյանը, այլընտրանք ունենալով Ռոբերտ Քոչարյանին, լավ հնարավորություն է ունենում ներկայանալ որպես «անայլընտրանք»:
2008 թվականից ի վեր Հայաստանի ներքաղաքական գործընթացները պարփակվել են ահա այդ պարզունակ խաղում, և չի եղել որևէ քաղաքական ուժ, որը կկարողանար գործնականորեն դուրս բերել գործընթացները այդ խաղից կամ այդ խաղին զուգահեռ առաջ բերել որևէ նոր, այսպես ասած, մրցունակ գործընթաց:
Ավելին՝ տեղի է ունեցել հակառակը, և մինչ այդ եղած քաղաքական պրոցեսները հենց դրանց իսկ մասնակիցները իրենց իսկ կամքով տեղավորել են հենց Սարգսյան-Քոչարյան հակադրության խաղում՝ բնական, թե արհեստական խաղում՝ կարևոր չէ:
Ներկայումս այդ շարքը շարունակում են սահմանադրական փոփոխությունները, ինչին նոր խթան կլինի Ռոբերտ Քոչարյանի սպասվելիք հարցազրույցը:
