Ռուսաստանցի քաղաքագետ Արկադի Դուբնովի կարծիքով՝ Ադրբեջանի անդամակցությունը Եվրասիական տնտեսական միությանը իրատեսական չէ: Քաղաքագետը նման տեսակետ հայտնեց «Ռեգիոն» հետազոտական կենտրոնի կազմակերպած ասուլիսի ընթացքում՝ ընդգծելով, որ Բաքուն իրեն միանգամայն լավ է զգում առանց Մոսկվայից կախվածության:
«Բաքուն իր ձեռքին բավականին լավ հաղթաթղթեր ունի՝ նավթ, դեպի ծով ուղի, ձեռնտու ռազմավարական դիրք: Ավելին ասեմ՝ Մոսկվան Բաքվով ավելի շատ է հետաքրքրված, քան Բաքուն՝ Մոսկվայով»,- ընդգծեց նա:
Դուբնովը միաժամանակ նշում է, որ անգամ Հայաստանը, որը Եվրասիական տնտեսական միության անդամ է, կարող է բարիդրացիական հարաբերություններ ունենալ Արևմուտքի հետ: Ըստ նրա՝ «ԵՏՄ-ն դեռևս չի դարձել «ժողովուրդների բանտ»: Այլ հարց է, որ Հայաստանը անդամակցելով Եվրասիական տնտեսական միությանը՝ աշխարհաքաղաքական իմաստով ավելի քիչ մանևրելու հնարավորություն ունի: Բայց եթե համարնեք, որ Հայաստանի արտաքին քաղաքական առաջնահերթությունը անվտանգության երաշխավորումն է, ապա պետք է հիշել մարքսիզմի դասականին․ «Ազատությունը գիտակցված անհրաժեշտություն է»:
Հարցին ի պատասխան, թե ԵՏՄ անդամ երկրները բացարձակ խոցելի՞ են ՌԴ տնտեսական ազդեցության պատճառով, թե՞ ունեն «անվտանգության բարձիկներ», Դուբնովն արձագանքեց, որ բացարձակ խոցելիություն գոյություն չունի և յուրաքանչյուր երկիր ունի իր «անվտանգության բարձիկները»:
«Ղազախստանն ունի սեփական բնական ռեսուրսները` «յուղոտ» տարիների ընթացքում ձևավորված Ազգային ֆոնդը: Ղրղըզստանը ԵՏՄ անդամակցությունից հետո դեռ ամբողջությամբ չի կորցրել Չինաստանի հետ առևտրի արտոնությունները, Հայաստանը, ի վերջո, հսկայական Սփյուռք ունի, որը երբեք երկիրը դժբախտության մեջ չի թողել»,- ասաց փորձագետը:
Ինչ վերաբերում է Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորմանը, Արկադի Դուբնովը նշեց, որ պատերազմ, ամենայն հավանականությամբ, չի լինի: Միևնույն ժամանակ փորձագետն ընդգծեց, որ առաջիկայում տարածաշրջանում լուրջ վերադասավորումներ են հնարավոր՝ հատկապես Իրանի և «վեցյակի» համաձայնությունից հետո: «Այդ վերադասավորումները ձեռնտու կլինեն Հայաստանին, եթե անձամբ հայերը շատ չտաքանան՝ հրելով գործընկերների ձեռքը:
Հարցին, թե այս ամենին ինչպե՞ս կարձագանքի Մոսկվան, Արկադի Դուբնովը հետևյալ կերպ պատասխանեց․ «Պետք է հստակ ձևակերպվեն շահերը, կհստականան դրանք Վաշինգտոնի հետ՝ նորից «զրոյական հաշվով խաղ» սկսելու ձգտմա՞մբ, թե՞ հաշվի կառնվեն գործընկերների շահերը»:
