«Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը դադարեցրել է խորհրդարանական բոյկոտը, կուսակցության ներկայացուցիչներից ոմանք սկսել են առաջին հարցազրույցները տալ մամուլին՝ իհարկե, առայժմ որևէ կերպ չորոշակիացնելով կուսակցության անելիքների մասին և հայտարարելով, որ ամեն ինչ կասեն մարտի 5-ի փակ համագումարից հետո: Սակայն պարզորոշ կերպով երևում է, որ ԲՀԿ-ն կամաց-կամաց վերադարձվում է կյանք, ինչը և զարմանալի լինել չէր կարող՝ ԲՀԿ-ն չափազանց մեծ տեղ էր զբաղեցնում այդ այսպես կոչված ներքաղաքական կյանքում և ընդհանրապես մեծ ռեսուրս էր, միանգամից այդ տեղը բաց թողնելու կամ ընդհանրապես այդ ռեսուրսը անգործության մատնելու համար: Եվ վերջապես, Սերժ Սարգսյանն ինքն էլ իր ելույթում հստակորեն նախանշել էր, որ խնդիր չունի ԲՀԿ-ի հետ, խնդիրը ԲՀԿ-ից Գագիկ Ծառուկյանին հեռացնելն է, որպեսզի նրան իր դեմ չօգտագործեն ուրիշները:
Այսինքն՝ Սերժ Սարգսյանն ընդամենը հայտարարել էր, որ ինքն է պատրաստվում ԲՀԿ-ն օգտագործել: Մեծ է հավանականությունը, համենայն դեպս եթե դատենք մամուլի հրապարակումներից, որ ԲՀԿ-ն կգործի Հովիկ Աբրահամյանի կուրացիայի ներքո: Այսինքն՝ մարտավարական հարցերում կուսակցությունը բնականաբար կծառայի Հովիկ Աբրահամյանին, իսկ ռազմավարական հարցերում կենթարկվի արդեն Սերժ Սարգսյանին: Ամեն դեպքում այնքան ժամանակ, քանի դեռ Հովիկ Աբրահամյանն էլ կենթարկվի Սերժ Սարգսյանին: Իսկ Հովիկ Աբրահամյանը կենթարկվի առնվազն այնքան ժամանակ, քանի դեռ հույս ունի հանդիսանալ, այսպես ասած, Սերժ Սարգսյանի իրավահաջորդը նախագահական ընտրություններում:
Սակայն այստեղ իրավիճակը միանշանակ չէ: Եթե Սերժ Սարգսյանն այնուամենայնիվ գնա խորհրդարանական կառավարման մոդելի ճանապարհով, ապա իշխանության ներսում, բնականաբար, սա կստեղծի նոր իրավիճակ, որտեղ Հովիկ Աբրահամյանի հավակնությունները կարող են բավարարվել վարչապետական պաշտոնի պահպանումով: Եթե Սերժ Սարգսյանը նվազեցնում է նախագահի լիազորությունները, ապա Հովիկ Աբրահամյանի էլ ինչին է պետք նախագահ դառնալ:
Իրադարձությունների զարգացման այդ դասավորության դեպքում Հովիկ Աբրահամյանը, ամենայն հավանականությամբ, արդեն իր նպատակը կհամարի վարչապետական պաշտոնն ապահովելը՝ Սերժ Սարգսյանի ենթակայության ներքո: Սերժ Սարգսյանը կդառնա կա՛մ ԱԺ նախագահ, կա՛մ պարզապես ՀՀԿ կուսակցապետ՝ կառավարելով ՀՀԿ-ի բացարձակ մեծամասնության շնորհիվ: Ըստ որում՝ այս տարբերակը Սարգսյանի համար ավելի նախընտրելի կարող է լինել, քանի որ նա կմնա որոշակի ստվերում, չի զբաղեցնի, այսպես ասած, առաջին դեմքի որևէ պաշտոն: Իսկ Սերժ Սարգսյանը իր քաղաքական կարիերայի մեծ մասը ըստ էության անցկացրել է «գորշ կարդինալի» կարգավիճակում և ամենակարևորը՝ այդպիսի իմիջով: Նա այդ իմիջով է ազդեցություն ձեռք բերել իշխանական համակարգում և ըստ էության այդպես կփորձի պահպանել իր ազդեցությունը՝ նախագահական պաշտոնը թողնելուց հետո:
ԲՀԿ-ի համար ճակատագրական հարցադրումներն արդեն ի հայտ կգան 2017-18 թվականներից հետո, երբ այդ ընթացքում Սերժ Սարգսյանը կփորձի մտածել արդեն հաջորդ տասնամյակի համար թիկունք ապահովող տարբերակների մասին:
