1930թ. այս օրը Գյումրիում ծնվեց հայ կինոարվեստի ինքնատիպ դեմքերից մեկը` ԽՍՀՄ ժողովրդական դերասան Մհեր Մկրտչյանը:
Գյումրիում սովորել է նկարչական ու երաժշտական դպրոցներում, միաժամանակ հաճախել է թատերական ինքնագործ խմբակ։ 1945-1946թթ. սովորել է Մռավյանի անվան թատրոնին կից ստուդիայում, 1947թ. ընդգրկվել նույն թատրոնի հիմնական խմբի մեջ։ 1953թ. տեղափոխվում է Սունդուկյանի անվան թատրոն, սովորել Գեղարվեստաթատերական ինստիտուտում (ղեկավար` Վաղարշ Վաղարշյան)։
1959թ. ռեժիսոր Համասի Մարտիրոսյանը նրան հրավիրում է նկարահանվել «01-99» կարճամետրաժ ֆիլմում: Բարձր մասնագիտացումը, կերպարին ազգային դեմք ու դիմագիծ հաղորդելու կարողությունը, էկրանի ճշմարիտ զգացողությունն ու շատ այլ հատկանիշներ Մհեր Մկրտչյանին հնարավորություն տվեցին դասվելու կինո արվեստի ինքնատիպ անունների շարքում։ Այդ ամենը հիանալի դրսևորվեցին Արսեն («Նվագախմբի տղաները»), Գասպար («Եռանկյունի»), Իշխան («Մենք ենք, մեր սարերը»), Հայրիկ («Հայրիկ»), Ամիրո («Նահապետ»), Գրիգոր աղա («Կտոր մը երկինք»), Զամբախով («Խաթաբալա») դերերում։
Եթե «Հայֆիլմում» Մհեր Մկրտչյանը հաջողությամբ մարմնավորում էր դրամատիկական կերպարներ, ինչպես Նիկոլը («Հին օրերի երգը»), ապա այլ կինոստուդիաները նրան հրավիրում էին բացառապես կատակերգական դերերի համար. նա նկարահանվեց «Կովկասի գերուհին», «Այբոլիտ-66», «Միմինո», «Ալի բաբան և քառասուն ավազակները», «Ունայնություն ունայնության» ժապավեններում, որոնցում խաղացած դերակատարումները գնահատվեցին պետական բարձր պարգևներով։
Սիրված դերասանը մահացել է 1993թ.։ Գյումրիում գործում է Մհեր Մկրտչյանի տուն – թանգարանը, որտեղ կան հարուստ նյութեր դերասանի կյանքի, ստեղծագործության վերաբերյալ, ինչպես նաև նրա անձնական իրերից:
