Հնում, երբ արևելյան որևէ երկրում պետք է պատերազմ սկսվեր կամ ճակատագրական փոփոխություններ լինիեն` ապստամբություններ, իշխանափոխություն, պալատական հեղաշրջում, առաջինը դրան արձագանքում էր արևելյան շուկան. այն փակվում էր: Վաղը եգիպտական բորսան ու բանկերը չեն գործելու: 21-րդ դարի «արևելյան շուկաների փակումը» նշանակում է, որ երկրում մեծ փոփոխություններ են լինում, իսկ շուկաների փակումը դրա լավագույն ցուցիչն են:
Երկու օրվա ընթացքում Եգիպտոսը հայտնվել է քաոսի մեջ: Երկու օր շարունակ տասնյակ-հարյուր հազարավոր ցուցարարներ պահանջում են երկրի նախագահ Հոսնի Մուբարաքի հրաժարականը: Երեկվա տասնյակ զոհերից հետո Եգիպտոսի նախագահը նախ հայտարարեց պարետային ժամ, որին ժողովուրդը չենթարկվեց` շարունակելով պահանջել նրա հրաժարականը: Դրանից հետո Մուբարաքը խառնաշփոթ վիճակում հայտարարում է կառավարության հրաժարականի մասին. ուղերձից մեկ րոպե անց փողոցն ավելի բարձր է բացականչում` «Մուբարա՛ք, հեռացի՛ր»: Երբ մի քանի ժամ հանգստից հետո ժողովուրդը, անտեսելով երկրում հայտարաված պարետային ժամն ու արտակարգ դրությունը, հայտրարաում է, որ տուն չի վերադառնա, քանի դեռ Մուբարաքը հրաժարական չի տվել, գործող նախագահը կատարում է մի քայլ, որը բազմաթիվ հարցեր է առաջացնում: Մուբարաքը քիչ առաջ փոխնախագահ նշանակեց Օմար Սուլեյմանին, որին The Foreign Policy հեղինակավոր ամսագիրն անվանել է Մերձավոր Արևելքի հետախուզության ծառայության ամենահեղինակավոր ղեկավարը` իսրայելական Մոսադի ղեկավար Մեյիր Դագանից հետո, իսկ The Daily Telegraph-ը` «աշխարհի գաղտնի ծառայությունների ամենահզոր ղեկավարներից մեկը» (վերջին շրջանում Սուլեյմանը զբաղվել է պաղեստինյան խնդիրներով` միջնորդի դեր ստանձնելով թե՛ ներպաղեստինյան խնդիրներում, թե՛ Իսրայել-Պաղեստին շփումներում): Սուլեյմանի կենսագրության հետաքրքիր էջերից մեկն էլ այն է, որ զինվորական կրթւթյուն է ստացել նաև ԽՍՀՄ-ում:
Ուրեմն, ինչո՞վ է պայմանավորված այս նշանակումը: Սահմանադրությունը հատուկ իրավասություններ չի շնորհել փոխնախագահին, սակայն, ինչպես փորձն է ցույց տալիս, վերջին երկու նախագահները մինչև այդ պաշտոնը ստանձնելը եղել են փոխնախագահ: Եգիպտոսով զբաղվող մասնագետները անմիջապես կհիշեն, որ և՛ Մուբարաքը, և՛ իր նախորդը` Անվար Սադաթը, իշխանության են եկել` լինելով փոխնախագահ: Ավանդաբար Եգիպտոսի խորհրդարանը որպես նախագահի թեկնածու է առաջադրել փոխնախագահներին: 30 տարի շարունակ Հոսնի Մուբարաքը փոխնախագահ չէր նշանակում, և հանկարծ Եգիպտոսի համար այս ճակատագրական պահին նա Օմար Սուլեյմանին նշանակում է այս պաշտոնին: Արդյո՞ք Մուբարաքը հեռանում է, թե՞ փորձում է հետախուզության «մաեստրոյի» միջոցով երկրում վերականգնել վերահսկողությունը:
Կարծում ենք, որ երկու դեպքում էլ Մուբարաքը ճիշտ հաշվարկ չի արել: Ակնհայտ է, որ ինչ էլ որ լինի, ցուցարարը տուն չի գնալու, քանի դեռ Մուբարաքը նախագահական նստավայրում է: Առավել քան ակնհայտ է նաև, որ ցուցարարը չի ճանաչելու նաև Մուբարաքի դրածոյին, եթե գործող նախագահը նույնիսկ հեռանա: Երկու դեպքում էլ Մուբարաքը լրջագույնս վտանգում է երկրի ապագան` սպառնալով երկիրը թաղել կատարյալ քաոսի մեջ: Մանավանդ, որ մայրաքաղաք Կահիրեում մի քանի տասնյակ հազար զինվորականների առկայության դեպքում նույնիսկ ցուցարարները գրոհում են Ներքին գործերի նախարարությունը: Խռովություններ են սկսվել բանտերում, ամենուրեք թալան է: Հայտնի է, որ մի քանի վայրերում ցուցարարները թալանել են զենքի խանութներ և զինվել են:
Կարծում ենք, որ Մուբարաքն այս ամենը գիտակցում է, բայց որքանով է նա և նրա շրջապատը պատրաստ և ունակ երկրի համար ճիշտ որոշումներ կայացնելու, ցույց կտա ժամանակը: Կարծում ենք, որ մնացել է սպասել մի քանի ժամ:
Հ.Գ. Քիչ առաջ Մուբարաքը նոր վարչապետ նշանակեց: Դա երկրի քաղաքացիական ավիացիայի նախկին նախարար Ահմադ Շաֆիկն է:
