«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ԱԺ ՀՅԴ խմբակցության պատգամավոր, ԱԺ Ֆինանսավարկային և բյուջետային հարցերի մշտական հանձնաժողովի փոխնախագահ Արծվիկ Մինասյանը:
– Պարոն Մինասյան, որքանո՞վ է հավանական համաշխարհային ճգնաժամի երկրորդ ալիքը, և ինչպե՞ս այն կանդրադառնա ՀՀ տնտեսության վրա:
– Ճգնաժամի երկրորդ ալիքի հնարավորությունը հավանական է, բայց այն այս անգամ կախված է լինելու ոչ թե ինչպես առաջին դեպքում անշարժ գույքի շուկայի տատանումներից, այլ ֆինանսական սեկտորի հետ և հատկապես արտաքին պարտքի հետ, այսինքն պարտքային ճգնաժամի լուրջ վտանգ կա, ինչը բերելու է նաև տնտեսություններում նոր փոփոխությունների միջազգային շուկայում, իսկ հաշվի առնելով, որ Հայաստանի տնտեսությունը նաև ներկա կառավարության ակտիվ գործողությունների արդյունքում չափազանց զգայուն է դարձել միջազգային զարգացումների հանդեպ, հնարավոր է դրա բացասական ազդեցությունը նաև մեր տնտեսության վրա:
– Ինչքա՞ն մեծ կլինի նոր ճգնաժամի ազդեցությունը մեր տնտեսության վրա, և ՀՀ կառավարությունն ի՞նչ միջոցներ ունի դրա ազդեցությունը կանխելու կամ մեղմելու համար:
– Եթե այս տեմպերով շարունակվի, ազդեցությունը չափազանց մեծ է լինելու: Դրա համար կառավարության առաջին կոնկրետ գործողությունը ներգրավված արտաքին պարտքի արագընթաց կարգով տնտեսության մեջ ներգրավումը պետք է լինի: Հիշեցնեմ, որ արտաքին պարտքը շուրջ 3 անգամ աճեց, սակայն տնտեսության իրական հատվածի վրա դրա ազդեցությունը չերևաց, որովհետև միջոցների մեծ մասը կուտակված են բանկերում և շարունակում են կուտակված մնալ, իսկ իրական տնտեսությունում ներդրումներ չկան: Դա նշանակում է, որ պետք է թուլացվի տնտեսությանը ֆինանսավորելու բոլոր դժվարությունները կամ բարդությունները, որ ստեղծված են, սկսած հարկային քաղաքականությունից, ավարտած կոնկրետ պետական ուղիղ միջամտություններ իրականացնելու հրամայականով:
– Պարոն Մինասյան, վարչապետը հաճախ ասում է, որ տնտեսությունն արդեն դիվերսիֆիկացված է, արդյունաբերությունն է զարգանում, շինարարությունն արդեն այնքան մեծ դեր չունի և, եթե անգամ ճգնաժամի երկրորդ ալիք լինի, ավելի մեղմ կզգանք: Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք սա:
– Դա բացարձակ չի համապատասխանում իրականությանը, որովհետև, եթե մենք դիտարկելու լինենք մեր տնտեսական կառուցվածքը և նայենք կառավարության կանխատեսումները, ապա նույնիսկ 2014 թվականին Հայաստանի տնտեսության կառուցվածքում շինարարության տեղը զբաղեցնում է ոչ պակաս ռիսկային ոլորտ համարվող ծառայությունների սեկտորը, մասնավորապես, ծառայությունները 40%-ից ավելին են լինելու՝ ըստ կառավարության ծրագրի: Իսկ դա նշանակում է, որ մենք զգայուն ենք լինելու միջազգային ցանկացած զարգացումների հանդեպ, այդ թվում նաև պայմանավորված մարդկանց տեղաշարժով և զբոսաշրջության ծրագրերով: Եվ եթե ցնակացած բան նպաստի դրա բացասական դրսևորմանը, դա ուղիղ ազդեցություն է ունենալու մեր տնտեսության վրա:
