Հայաստանի դատախազությունը հայտնում է, որ Հյուսիս-հարավ ռազմավարական ճանապարհային միջանցքի կառուցման գործով որպես մեղադրյալ անցնում են նախկին իշխանության տարբեր կարգի մոտ երեք տասնյակ պաշտոնյաներ: Նախագիծը, որը Հայաստանի համար ուներ հիրավի պատմական, ստրատեգիական նշանակություն և իսկապես կարող էր արժանանալ համազգային դրվատանքի, իրականում վերածվել է ազգային խայտառակության մի դրվագի, ավելի շուտ «ազգային էլիտայի» խայտառակության մի դրվագի:
550 կմ երկարությամբ Հայաստանի հարավային դարպասը, այլ կերպ ասած Իրանի հետ սահմանը հյուսիսին՝ Վրաստանին կապող ճանապարհը պետք է պատրաստ լիներ 2019 թվականին: Սակայն առ այսօր պատրաստ է ճանապարհի ընդամենը 10 տոկոսը, կամ մի փոքր ավելի: Թե ինչ որակով է այն պատրաստ, դրա մասին չենք խոսում, որակի հարցում համոզվելու համար անհրաժեշտ է անցնել կառուցված մասերով և տեսնել, թե ընդամենը երկու-երեք տարվա միջազգային ստանդարտի ճանապարհը որքան մանր ու միջին թերություններ ունի արդեն իսկ: Ճանապարհի արժեքը գնահատվում էր մոտ 2 միլիարդ դոլար, որի հիմնական ֆինանսավորողը պետք է լիներ Ասիական զարգացման բանկը: Եվ շինարարության պայման էր նաև այն, որ պետք է ներգրավված լինեին արտերկրյա ընկերություններ, այսպես ասած կոռուպցիոն ռիսկերը նվազեցնելու համար:
Սակայն, այդ պայմանը թերևս խոչընդոտ չի եղել հայաստանյան իշխող համակարգի տարբեր խմբերին ու ներկայացուցիչներին, որպեսզի նրանք տարատեսակ ըստ էության կասկածելի և ֆեյք մեխանիզմներով արտերկրյա ընկերություններ ներգրավեն Հայաստան, որոնք սակայն դե ֆակտո ենթակա են եղել Հայաստանում իշխանություն եղած համակարգի տարբեր թևերին:
Այդպիսով, Հյուսիս-Հարավ, Հայաստանի համար ռազմավարական նշանակության տնտեսական և անվտանգային կարևոր նախագիծը փաստացի հղացվել է ընդամենը տնտեսական սպառվող ռեսուրսների և անբարենպաստ կոնյուկտուրայի պայմաններում համակարգի սնուցման աղբյուր դառնալու համար: Հակառակ պարագայում, մենք այսօր կունենայինք ճանապարհի բոլորովին այլ արդյունք ու պատկեր: Եվ այդ իմաստով, Հյուսիս-հարավը իր ներկայիս տեսքով ոչ միայն նյութական և ֆինանսական ռեսուրսների, այլ նաև բարոյականության մսխման տխուր արտացոլում է: Տխուր արտացոլում մի ֆոնին, երբ այդ համակարգի համար տարբեր պատասխանատուներ այսօր իրենց բարոյական իրավունք են վերապահում ցինիզմով լեցուն ճառեր արտասանել հայրենասիրության ու պետության մասին:
