Հանրային առողջապահության մասնագետ Գևորգ Եղիյանը կարծում է, որ կորոնավիրուսի համաճարակով պայմանավորված՝ այժմ Հայաստանում ստեղծված իրավիճակում ամենակարևոր խնդիրն է՝ մի կողմից թույլ չտալ համաճարակի բռնկումը, մյուս կողմից՝ նպաստել, որպեսզի որքան հնարավոր է շատ քաղաքացիներ կարողանան բարեհաջող հաղթահարել վարակը:
«Դա բնական պատճառներով կդադարեցնի համաճարակը, քանի որ այդ մարդիկ այլևս ձեռք կբերեն իմունիտետ և չեն տարածի վիրուսը»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց Գևորգ Եղիյանն ու միևնույն ժամանակ հավելեց .
«Կարծում եմ՝ կանխարգելիչ քայլերի շարքում ի թիվս ձեռնարկված և ձեռնարկվելիք միջոցների՝ վստահաբար արժի նաև կտրուկ ավելացնել ազատ մահճակալների քանակը՝ համալրված համապատասխան սարքավորումներով և հեռակա մասնագիտական աջակցությամբ՝ ինչպես, օրինակ, արեցին Չինաստանում՝ միանգամից 10 հազար մահճակալ ավելացրին »:
Այս համատեքստում մասնագետից հետաքրքրվեցինք նաև՝ մասնագիտական հեռակա աջակցությունն այս դեպքում կարո՞ղ է արդյոք արդյունավետ տարբերակ լինել, թե՞ ավելի նպատակահարմար է ստացիոնար ձևով մոբիլիզացնել մասնագիտական ուժն ու կարողությունները.
«Եթե կան բավարար քանակի ինֆեկցիոնիստներ, ապա, իհարկե, ավելի գերադասելի է ստացիոնար ձևը, սակայն, եթե չկան, ուրեմն նրանց գերծանրաբեռնելը կարող է նվազեցնել աշխատանքի որակը: Գտնում եմ, որ կարելի է սրան ավելացնել նաև մեր ռազմական ռեսուրսը, այսինքն՝ ժամանակն է արդեն ռազմական դաշտային հոսպիտալներ բացազատել՝ ներգրավելով ռազմական և ոչ ռազմական բոլոր ազատ բժիշկներին (նշում եմ ազատ, որովհետև կան բազմաթիվ այլ հիվանդություններով տառապող մարդիկ, ովքեր ևս բուժօգնության կարիք ունեն) , նրանց տեսակապի միջոցով կցել խորհրդատու ինֆեկցիոնիստներ և ռեանիմատոլոգներ, ինչպես նաև՝ նրանց ապահովել անհրաժեշտ սարքավորումներով և օգնություն ցուցաբերելու պարագաներով: Անհրաժեշտ է ստեղծել այսպես ասած՝«բուֆեր», որպեսզի մի կողմից՝ որքան հնարավոր է շատ հիվանդներ կամ վարակակիրներ ընդունենք, մյուս կողմից՝ խստացնենք կանխարգելիչ միջոցառումները, որպեսզի համաճարակը սահուն անցնի և բռնկումներ չլինեն»,- ի պատասխան պարզաբանեց նա:
Ինչ վերաբերում է ՀՀ առողջապահության նախարար Արսեն Թորոսյանի այն հայտարարությանը, թե լայն թափով ընթանում են ինֆեկցիոն հիվանդանոցի մոդուլային ընդունարանի շինարարական աշխատանքները և առաջիկա օրերին ունենալու ենք 40 նոր պալատ, ապա Գևորգ Եղիյանը սա շատ դրական և ողջունելի քայլ համարեց՝ նկատելով, որ հնարավոր բռնկման դեպքում դրանք կարող են շատ օգտակար լինել:
«Եթե այդ չափով կամ գուցե մի փոքր ավելի նաև ռազմական հոսպիտալներ լինեն՝ որպես ռեզերվ՝ միաժամանակ, իհարկե, առանց վտանգելու մեր ռազմական անվտանգությունը, ապա սա նույնպես շատ լավ միտք է: Մեր ունեցած ռեսուրսներին ես մանրամասն ծանոթ չեմ, բայց հաշվի առնելով ստեղծված իրավիճակը՝ կարծում եմ,որ մեր իսկ ապահովության համար որևէ միջոց ավելորդ համարվել չի կարող»,- ընդգծեց մեր զրուցակիցը:
Հարցին՝ Հայաստանի իշխանությունները հիմա որքանո՞վ են կարողանում արդյունավետ պայքարել այս համաճարակի դեմ՝ հաշվի առնելով նաև Հայաստանում արձանագրված վարակակիրների և մեկուսացվածների քանակը, արդյո՞ք բավարարում է կառավարության կողմից գործադրվող քայլերն այս ուղղությամբ, մասնագետը պատասխանեց.
«Նրանց ջանքերն ու աշխատանքը թերևս դրական կգնահատեմ, դեռևս շատ լավ են կարողանում դիմադրել, սակայն ուզում եմ շեշտել, որ սա այն դեպքն է, երբ ճանճի վրա պետք է թնդանոթով կրակել, նույնիսկ՝ մի քանի թնդանոթներով, իսկ թե երբ նվազման միտում կունենանք՝ դժվարանում եմ հստակ կանխատեսել, որովհետև կրկնում եմ՝ ես մեր ունեցած ռեսուրսներին մանրամասն չեմ տիրապետում և բացի դա՝ կան բազմաթիվ գործոններ՝ թե¢ ներքին, թե¢ արտաքին»:
