Ժիրայր Սեֆիլյանը և նրա գործով անցնող չորս անձինք ազատության մեջ են, ճաղերի կապանքներից այլևս ազատ են «Սասնա ծռեր» խմբի անդամների մի զգալի հատվածը: Մեր խոսքն էլ այլևս կարող է ավելի անկաշկանդ լինել, մանավանդ` «ծռության » ճամբարից լսում ենք ոչ թե քաղաքական տեքստեր, այլ իրենց փակված էջը հերոսացնելու փորձեր:
Սա այն դեպքն է, որ ոմանք իրապես չարաշահում են իշխանության քաղաքական տոլերանտությունը, հումանիզմը:
Անցած շաբաթ քստմնելի էր հետևել «Սասնա ծռերի» գործով դատավարությանը, որի ընթացքում հրապարակված երկու տարվա վաղեմության գաղտնալսումները բացահայտեցին կարևոր մի հանգամանք. զինված խմբի անդամների թիրախն ոչ միայն ու ոչ այնքան Սերժ Սարգսյանի իշխանությունն էր, որքան` քաղաքականությունն առհասարակ: Այլ կերպ հնարավոր չէ բացատրել սահմաններ չունեցող այն ատելությունը, որ «ծռերը» երկու տարի առաջ տածել են Նիկոլ Փաշինյանի հանդեպ, ով որևէ կերպ իշխանության հետ չի ասոցացվել:
Խնդիրը նույնիսկ Փաշինյանի անձը չէ, որովհետև այդ ատելությունն անցողիկ չէ և ընդամենը փոխելու է թիրախը` ամեն հաջորդ պահի գտնելով նոր կերպար, որն այդ պահին ավելի շատ է ասոցացվում քաղաքականության հետ:
«Յուրաքանչյուր անգամ, երբ դատարանում հրապարակվում են Նիկոլ Փաշինյանի վերաբերյալ 2016 թ. հուլիսյան ապստամբության ժամանակ Սասնա Ծռերի հնչեցրած կոպիտ արտահայտություններ, մեր ընդհանուր հակառակորդն անմիջապես փորձում է ուռճացնել երևույթը ու սեպ խրել Սասնա Ծռերի ապստամբության և ներկայի Թավշյա հեղափոխության միջև»,-երեկ բանտից գրել է «Ծռերի» գաղափարական առաջնորդ Վարուժան Ավետիսյանը: «Հակառակորդը» մենք ենք` լրատվամիջոցներս, որ «մեղք» ենք գործել` լուսաբանել դատավարությունը: «Հակառակորդին» չեն քննադատում` ոչնչացնում են, որովհետև նա ոչ թե քաղաքական սուբյեկտ է, այլ մեկը, որը սպառնում է կյանքիդ, ազատությանդ:
Ազատություն ստացած կամ չստացած «ծռերը» երկրում «հակառակորդ» են փնտրում, նշանակում է` զինված ապստամբության էջը նույնիսկ փակված էլ չէ:
Նիկոլ Փաշինյանն այսօր դաշնակից է, որովհետև մաուզերիստի ստվերում փորձել է հայտնաբերել և հասարակություն վերադարձնել մարդուն, վաղը կդառնա հակառակորդ, եթե թույլ չտա մաուզերիստի մուտքը քաղաքականություն:
Վարուժան Ավետիսյանի հայտարարության մեջ զղջման որևէ նշույլ չկա: «Սասնա Ծռերի մեթոդը հուրն է, Նիկոլ Փաշինյանինը՝ ջուրը:
2016 թ. հուլիսին հուր էր անհրաժեշտ: Բնական երևույթ է, երբ հուրը հանդիպում է ջրին, ընդվզում և պոռթկում է»,-ոչ ավել, ոչ պակաս հայտարարել է Ավետիսյանը:
Քաղաքականության միֆականացումն արդեն վտանգավոր է, սակայն ավելի վտանգավոր է, երբ դա արվում է մանիպուլյացիայի նպատակով:
«2016 թ. Սասնա Ծռերի ապստամբության հուրը խանձեց հակառակորդի երախը: Դրա շնորհիվ հնարավոր դարձավ 2018 թ. Թավշյա հեղափոխության ջրով մաքրելու մեր երկիրը, ինչն էլ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորությամբ բոլորս միասին անում ենք»,-գրում է Ավետիսյանը և կեղծում է քաղաքական իրողությունները:
Թավշյա հեղափոխությունը նույնիսկ հեռավոր աղերս չունի ՊՊԾ գնդի գրավման գործողության հետ. Նիկոլ Փաշինյանի «բաց ձեռքերը» հենց քաղաքական սահմանազատում էր «ծռությունից»: Չլիներ այդ սահմանազատումը` հասարակությունը չէր կոնսոլիդացվի, որովհետև մերժում է բռնությունը: Չլիներ «բաց ձեռքերը»` իշխանությունն էլի կկրակեր, և հասարակությունն ու միջազգային հանրությունը այդ կրակոցն ավելի «քաղաքակիրթ» կհամարեին, քան «ծռության» հուրը:
Թավշյա հեղափոխությունը հաղթել է բռնության վրա խարսխված իշխանությանը: Հաղթել է սիրո և համերաշխության մթնոլորտում` սկզբունքորեն մերժելով բռնությունը:
Լուսանկարը՝ Photolure-ի
