ՀՅԴ խմբակցության ղեկավար Վահան Հովհաննիսյանի համար հաճելի է, որ վերջապես Հայաստանում սկսվել է գաղափարական պայքար, մասնավորապես ՀԱԿ-ի և ՀՅԴ-ի միջև: Նա նշեց, որ ՀԱԿ-ի ղեկավարը շատ արհեստականորեն ուռճացնում, չափազանցված է ներկայացնում Դաշնակցության անհանգստությունը ՀԱԿ-իշխանություն երկխոսության նկատմամբ.
«Երեք տարի առաջ Լևոն Տեր-Պետրոսյանն ասում էր, թե ինքը քննադատելու է միայն իշխանությանը, սակայն հիմա նրա քննադատության միակ թիրախը դարձել է Դաշնակցությունը, և դա հասկանալի է, քանզի նրան անընդհատ թիրախ է պետք, իսկ իշխանությունն այժմ այդ թիրախը չէ: Բայց սա այս ամբողջ պրոցեսի ամենադրականն է, որովհետև վերջապես Հայաստանում վերսկսվում է գաղափարական պայքար: Մենք շնորհակալություն ենք հայտնում այս հիստերիկ և բացարձակապես անհիմն հարձակումների համար: Չմտածեք՝ դա մազոխիզմ է, պարզապես դա մեզ ավելի զգոն է դարձնում և ձևավորում է գաղափարական պայքար»:
Նա նկատեց, որ մինչ այս Դաշնակցությունը ունեցել է մեկ գաղափարական ընդդիմախոս՝ ՀՀ կառավարությունը, ինչը նորմալ չէր: Ըստ Հովհաննիսյանի՝ ՀԱԿ-ՀՅԴ սկսված գաղափարական պայքարում մյուս քաղաքական ուժերը իրենք պետք է որոշեն, թե որ ուժի կողքին են կանգնելու:
ՀՅԴ խմբակցության ղեկավարը նկատեց, թե իր համար շատ հստակ է, որ ՀԱԿ-ի բանակցությունները չպետք է ներկայացնել որպես ամբողջ հասարակության բանակցություններ իշխանության հետ, որովհետև ժողովրդի մի մեծ զանգված ՀԱԿ-ի կողմնակից չէ: Նրա գնահատմամբ՝ իրոք, իշխանությունը ձախողվել է և պետք է հեռանա, սակայն արտահերթ ընտրությունները պարտադիր չեն, և նորմալ հերթական ընտրություններով էլ կարելի է հասնել դրան, պարզապես իշխանությունը պետք է գիտակցի, որ ինքը հավերժ չէ. «Եթե այդ գիտակցումը չկա, ուրեմն բանակցությունների այս սցենարը քիչ հավանական է, որ իրականանա»:
Այդուամենայնիվ Հովհաննիսյանը նկատեց, որ անսպասելի ոչ մի բան անհնարին չէ մեր երկրում. «Հնարավոր է նաև՝ Սերժ Սարգսյանը մի օր զարթնի և որոշի արտահերթ ընտրւթյուններ անցկացնել»:
Վահան Հովհաննիսյանը նաև նկատեց, որ եթե իշխանությունը ասում է, թե չեն խոսելու ՀԱԿ-ի օրակարգով, ապա ՀԱԿ-ը պետք է լուծարի իր պատվիրակությունը և հայտարարի, որ այդ դեպքում իրենք իշխանությունների հետ խոսելու այլ բան չունեն. «Բայց դա տեղի չի ունենում, ինչն էլ նշանակում է, որ կողմերից մեկը ընդունում է, որ քննարկումների օրակարգում կարող է փոփոխություն տեղի ունենալ»:
