«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության փոխնախագահ Ռազմիկ Զոհրաբյանը:
«Թեև ներկայում նախկին քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարյանը շարունակում է մնալ շարքային հանրապետական, սակայն չի բացառվում, որ նա առաջիկայում ակտիվացնի իր կուսակցական գործունեությունը և պետական օղակներում նոր պաշտոն զբաղեցնի», – այս մասին մեզ հետ զրույցում ասաց Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության փոխնախագահ Ռազմիկ Զոհրաբյանը:
– Սերժ Սարգսյանը «Հանրապետական» կուսակցության 20-ամյակին նվիրված իր ելույթում ասաց, «թե իբրև ես վերջնագիր եմ ներկայացրել «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությանը: Բոլորիդ է հայտնի, որ ես երբեք որևէ մեկի հետ վերջնագրով չեմ խոսել, մանավանդ` իմ գործընկերների հետ: Նրանց ասած այդ վերջնագրերը պարզապես իմ պահանջներն են ինչպես իմ կուսակիցների, այնպես էլ մեր կոալիցիոն գործընկերների նկատմամբ: Կարծում եմ, որ սա օրինաչափ է, և հակառակը ենթադրել` պարզապես անտրամաբանական է»: Չնայած սրան, ԲՀԿ-ն շարունակում է առանց այդ «պահանջը» կատարելու մնալ կոալիցիայում:
– Իսկապես նախագահը ասաց, որ ինքը պահանջ է ներկայացնում, այլ ոչ թե վերջնագիր: Սակայն դրա բացատրությունը այն է, որ մենք ունենք կոնկրետ ծրագիր և կոալիցիոն հուշագրում ներառված դրույթներ: Բնականաբար նախագահը պահանջում էր, որ կատարվեն այդ դրույթները, որովհետև մենք կոալիցիա ենք և ունենք հուշագիր` ծրագրերով հանդերձ: Պահանջը հենց սրա մասին էր: Ինչ վերաբերում է ԲՀԿ-ին` մենք արդեն համակերպվել ենք նրա հետ, որ ԲՀԿ-ն 2012թ.-ի ընտրություններից հետո է հայտարարելու, թե ում են տեսնում նախագահի թեկնածու:
-Մեր տեղեկություններով, Ռուսաստանի օգնությամբ է Գագիկ Ծառուկյանին հաջողվել հասնել նրան, որ ԲՀԿ-ն շարունակի մնալ կոալիցիայում` չսատարելով Սերժ Սարգսյանին: Մեր մեկ այլ աղբյուր հայտնում է, որ այդ «նվերը» Գագիկ Ծառուկյանին արել է Ռոբերտ Քոչարյանը:
-Ես չեմ կարող այս պահին ասել, թե ում ինչ է հաջողվել: Գիտեք, 2012 թ. նախաշեմին, ասենք՝ ընտրություններից 1 ամիս առաջ կոալիցիան ինքնին բաժանվելու է, և պաշտոնապես գնալու ենք նախընտրական արշավի: Այսինքն՝ մենք միասնական ցուցակով չենք հանդես գալու: Եթե իրենք կառաջադրեն իրենց թեկնածուն, ըստ այդմ վերաբերմունքը կլինի, իսկ եթե միասնական թեկնածուով հանդես գան, ինչպես ներկա պահին հայտարարել են Հանրապետականը և ՕԵԿ-ը, ապա վերաբերմունքը այլ կլինի: Հետևաբար այն, թե ով է միջնորդել՝ Ռուսաստանը, թե Վրաստանը՝ այլ խնդիր է: Իսկ ՕԵԿ-ը հայտարարել է, որ Սերժ Սարգսյանի թեկնածությունն է պաշտպանելու: Արդյունքում, ի դեմս ՕԵԿ-ի, մենք ավելի վստահելի դաշնակից ենք տեսնում:
-Իսկ ինչո՞վ է պայմանավորված այն հանգամանքը, որ ԲՀԿ-ն ձգձգում է այդ պահը:
-Ես ընդամենը կարող եմ մեջբերում անել նրանց նախկին հայտարարություններից, որ ասում էին՝ սպասենք, տեսնենք՝ ով ինչքան ձայն կհավաքի 2012 թ., ով կլինի առաջին տեղում, որից հետո կհայտարարենք, թե որ թեկնածուին ենք աջակցում: Սա նշանակում է, որ իրենք կարծում են՝ գուցե առաջին տեղում իրենք են լինելու, և գուցե իրենց թեկնածուին առաջադրեն:
-Ամեն դեպքում, եթե նրանք չհայտարարեն , որ աջակցելու են Սերժ Սարգսյանին, ի դեմս ԲՀԿ-ի՝ լուրջ մրցակից տեսնո՞ւմ եք:
-Մենք հայտարարել ենք, որ և՛ ԱԺ ընտրություններում, և՛ նախագահականում մենք միշտ վերցրել ենք առաջին տեղը և վստահ ենք մեր ուժերի վրա: Եթե նրանք մեզ չաջակցեն, իհարկե, ի դեմս նրանց մրցակից տեսնում ենք, բայց այնպիսի մրցակից չի լինելու, որ մենք առաջին տեղում չլինենք:
-Երբ Սերժ Սարգսյանը պահանջեց Գագիկ Բեգլարյանի հրաժարականը, իշխանական շատ ուժեր սկսեցին հայտարարել, թե իշխանության ներսում վերջ է դրվում զոռբայությանն ու բիրտ ուժին: Չե՞ք կարծում, որ Գագիկ Բեգլարյանը իշխանության ներսում դեռևս իրենց գոյությունը շարունակող շատ-շատ ուժերից «փափուկ» ուժ է:
-Զոռբա և բիրտ ուժ ասելով՝ քիչ էր մնում՝ ինձ էլ ընդգրկեիք դրանց մեջ: Հանրապետական կուսակցությունը 120 հազարից ավելի անդամ ունի: Նրանց շարքերում կարող են լինել նաև զոռբա մարդիկ: Ընդհանրապես, պայքարը այնպիսի երևույթ է, որ այստեղ նաև զոռբայություն է պետք: Առանց զոռբայության՝ պայքար չի լինում, բայց այդ պայքարը պետք է լինի օրենքի սահմաններում, և մենք ամեն անգամ աշխատում ենք, որ օրենքի ուժը պահպանենք: Մենք ունենք Սահմանադրություն, մենք ունենք օրենքներ և համապատասխան դրանց ենք գործում: Բնականաբար, ովքեր չափը անցնում են, նրանց հանդեպ մենք կարգապահական վերաբերմունք ենք դրսևորում: Ինչ վերաբերում է Գագիկ Բեգլարյանին, գիտեք, այստեղ այլ հարթություն է: Կարելի է ասել՝ մի քիչ թյուրիմացություն տեղի ունեցավ: Ավելի ճիշտ՝ կրքերի լարում տեղի ունեցավ, այլ ոչ թե հատուկ միտումնավոր օրենքի խախտումներ: Կրքերի լարման արդյունքում նույնիսկ մեծ պատերազմներ են ծագում: Նույնը՝ անձերի մեջ: Ընդհանրապես, մենք հայ ենք և որքան էլ ասենք, թե մեզ հարազատ են եվրոպական արժեքները, միևնույն է, արևելյան պատվախնդրությունը մեր մեջ խոսում է՝ եթե դա վերաբերում է մեր անձին, մեր տիկնոջը, երեխային, այդ պահին կրքերի զգացմունքային լարում է տեղի ունենում: Ցանկանում եմ ասել, որ Գագիկ Բեգլարյանը հատուկ օրինախախտ չէ: Մենք գիտենք Գագիկ Բեգլարյանի հնարավորությունները, իրեն աջակցող շրջապատը: Իհարկե, քաղաքապետի պաշտոնից զրկելը պատիժ էր, բայց նա մնում է կուսակցության անդամ: Նա կուսակցությունից դուրս գալու դիմում չի գրել, մենք էլ չենք պահանջում: Ապագայում ևս կուսակցությանն է աջակցելու, քանի որ նա կուսակցության անդամ է:
– Գագիկ Բեգլարյանը արդյոք վիրավորված չէ՞ իր հանդեպ Սերժ Սարգսյանի և ՀՀԿ-ի ցուցաբերած վերաբերմունքից: Իր մոտ ցանկություն կա՞ շարունակելու իր գործունեությունը հանրապետականների ներսում: Տարածված կարծիք կա, որ նա Տիգրան Կարապետյանի հետ ցանկանում է նոր ուժ ստեղծել:
– Գիտեք, ես անձամբ զրուցել եմ Գագիկ Բեգլարյանի հետ Նոր տարվա նախաշեմին, և իր մոտ նման տրամադրություն չի եղել, որ պետք է միանա Տիգրան Կարապետյանին և նոր ուժ ձևավորի: Ընդհակառակը, քանի դեռ նա կուսակցության մեջ է, աջակցելու է կուսակցության ծրագրերին:
– Իսկ կշարունակի՞ մնալ շարքային կուսակցական, թե՞ նրան ինքնարտահայտվելու համար այլ պաշտոն կտրվի: Անձամբ Դուք ո՞ր ոլորտում եք տեսնում Գագիկ Բեգլարյանի հետագա գործունեությունը:
– Ես ասեմ, որ «Հանրապետական» կուսակցության մեջ եղել են շատ դեպքեր, երբ տվյալ անձը խախտումներ է արել ու պատժվել դրա համար: Սակայն հետագայում վերականգնվել է և շատ-շատերից առավել է աջակցել կուսակցության գործերին: Կուսակցությունը ունի ե՛ւ պատժելու, ե՛ւ խրախուսելու եղանակներ: Այնպես որ, եթե մեկին պատժում են, չի նշանակում, որ նրա ճակատին դաջվեց, թե այլևս չի վերադառնալու և իր սխալները չի ուղղելու: Ինչ վերաբերում է, թե ապագայում որտեղ եմ տեսնում Գագիկ Բեգլարյանի գործունեությունը` ապագայում կերևա: Չմոռանանք, որ Գագիկ Բեգլարյանը կարող անձ է. ունի ե՛ւ շրջապատ, ե՛ւ հարգանք: Միայն վերջին դեպքով պետք չէ նրան որպես անհատ գնահատել:
– Տեսակետ կա, որ խորհրդարանական հաջորդ ընտրություններում մականունավորների և քրեական հեղինակությունների համար տեղ չի լինելու: Սա ինչի՞ հետևանք է: Չէ՞ որ, մեծ հաշվով, իշխանությունը ժամանակին հենց այդ ուժերի աջակցությամբ է իշխանություն դարձել:
– Ես չեմ կարող հասկանալ մականուն ասվածը, որովհետև շատ հայտնի մարդիկ էլ ունեն մականուններ: Մականուններով չի որոշվում մարդու տեսակը, այլ նրա գործունեությամբ: Իմանալով, որ որևէ մեկը, որը հանցավոր տարր է, մենք նրան չենք ընդունում կուսակցություն: Կարող է հետագայում իմանանք, որ հանցավոր տարր է, համապատասխան վերաբերմունք ցուցաբերենք: Հատուկ հանցավոր տարրեր, որը սիրում է շահարկել ընդդիմադիր մամուլը, կուսակցության ներսում չկան: Կան մականունավոր մարդիկ, որոնց ասոցացնում են հանցավոր տարրերի հետ: Բայց ես նրանց այդպիսին չեմ համարում: Չէ՞ որ նրանք հասարակության անդամ են և ապրում են որևէ թաղամասում, որտեղ ունեն հեղինակություն: Ես հեղինակությունը նկատի չունեմ բացասական իմաստով: Ամեն դեպքում նրանք աջակցում են իրենց հասարակությանը: Բոլոր կուսակցություններում էլ կան մարդիկ, որոնք փոքր, միջին տարիքում կամ հիմա ձեռք են բերել մականուններ, և պարտադիր չէ, որ մենք նրանց բոլորին հեռացնենք: Վերջին խորհրդակցության ժամանակ վարչապետն էլ արտահայտվեց, որ գործարարները, ովքեր զբաղվում են բիզնեսով, օրենքով արգելված է, որ պատգամավոր դառնան: Բայց գիտեք ինչ, դա խիստ հարաբերական է, որովհետև մեկը, ով զբաղվում է գործարարությամբ, վաղը կարող է օրենքով հանձնարարել իր որդուն, և ինքը շարունակի իր գործունեությունը: Խոսքը դրա մասին չէ, խոսքը նրա մասին է, որ ձեր ասած մարդիկ, ովքեր հայտնվել են ԱԺ-ում, օրենքը փորձում են հօգուտ իրենց շահերի ծառայեցնել: Օրենքների վրա կարող են ազդել նաև դրսից էլ, գիտեք, թե այդ ազդեցության լծակները ինչպես են լինում: Հետևաբար կա միտում, որ այս անգամ նրանք ավելի քիչ լինեն, իսպառ իրենց չես կարող ասել` դուք այլևս չեք լինելու, որովհետև մենք ունենք մեծամասնական ընտրական համակարգը, որտեղ այդ 41 տեղերի համար ազդեցիկ ձայն հավաքելու հնարավորություն ունեն: Իսկ փորձը ցույց է տալիս, որ նրանց հաջողվում է ավելի շատ ձայն հավաքել, քան ինտելիգենտ, մտավորական և հայրենասեր մարդուն, ով գումար չունի: Իսկ մեծամասնականում մեծ գումարներ են անհրաժեշտ: Եվ խնդրեմ, արդյունքում հայտնվում են մարդիկ, ովքեր այդ գումարները ունեն:
-Կարելի՞ է ասել, որ ներկայիս ԱԺ-ի մանդատների մեծ մասը գնված են:
-Ես այսքան ժամանակ քաղաքականության մեջ եմ և չեմ տեսել, որ մանդատը գնեն: Եթե այդպես է, ավելի լավ է՝ խանութում տանեն դնեն, մարդիկ էլ գնեն:
-Դե, Ձեր մեկնաբանությունից այդպիսի տպավորություն է ստեղծվում, որ ԱԺ պատգամավոր է դառնում այն մարդը, ով գումար ունի:
-Օրենքը նախատեսում է, որ ընտրվում է նա, ով առավելագույն ձայներ է հավաքում: Հիմա նա գրագետ է, կիսագրագետ է , անգրագետ է՝ դա իր խնդիրն է: Բայց եթե հասարակությունը նրան ասի՝ չէ, քեզ ձայն չեմ տա, այլ տալու եմ այն մարդուն, որը, թեև քիչ գումար ունի, բայց ինտելիգենտ է, բնականաբար, նա ԱԺ-ում չի հայտնվի: Այդ ժամանակ ամեն ինչ կարգին կլինի: Իսկ եթե չկա հասարակական պահանջարկ, կարող է գեղեցիկ օրենք գրվել, բայց միևնույն ժամանակ խախտվել:
– Չե՞ք կարծում, որ ջարդը իշխանության ներսում նոր ընդվզում կառաջացնի: Սերժ Սարգսյանը կկարողանա՞ դիմակայել այդ ընդվզմանը: Ավելին, այդ դեպքում հնարավոր է 3-րդ անձը` Ռոբերտ Քոչարյանը, օգտվի այդ իրավիճակից:
– Այսինքն` քոչարյանական ուժը «Հանրապետականի» ներսո՞ւմ: Գիտեք, «Հանրապետական» կուսակցությունը տիրապետում է իր բոլոր օղակներին, և կան անդամներ` սկսած շարքայինից մինչև նախարար, և դա կապ չունի, թե ով որ ղեկավարի նախագահության ժամանակ է աշխատել: Այսօր կա կուսակցություն, կա ղեկավարություն, կա նախագահ: Եթե որևէ մեկը համաձայն չէ դրա հետ, ապա ճանապարհը պարզ է` կարող է դուրս գալ: Կարծում եմ, որ ովքեր այսօր մնացել են, ուրեմն դրա հետ համաձայն են: Մենք Ռոբերտ Քոչարյանի հետ հակասություններ չենք ունեցել այն տասը տարիների ընթացքում, որ աշխատել ենք: Այսօր էլ հակասություններ չկան: Պարզապես եթե լինի հասարակական պահանջարկ, որ Ռոբերտ Քոչարյանի նման մարդ պետք է հայտնվի և նոր ուժեր հավաքի, դա կլինի, իսկ եթե չկա` չի լինի: Այդ կարող անձինք կարող են հայտնվել պատերազմական իրավիճակներում և ի նպաստ երկրի գործունեություն ծավալել: Այսօր դեռևս «Հանրապետական» կուսակցությունը տիրապետում է ամբողջին` ե՛ւ անվտանգությանը, ե՛ւ խաղաղ հասարակական գործունեությանը, և դեռևս աջակցող ուժերի անհրաժեշտություն չունենք: Ավելին, եթե Ռոբերտ Քոչարյանը գա, չի գալու մեզ դիմադրելու, մեր դեմ պայքարելու, այլ գալու է մեզ օգնելու, որովհետև մենք տանում ենք պետականամետ քաղաքականություն:
