Արցախն արդեն 13-րդ օրն է՝ շարունակում է մնալ շրջափակման մեջ, առաջացել է սննդի և վառելիքի խնդիր, այլ խոսքով՝ Արցախը հումանիտար աղետի շեմին է կանգնած։ Տնտեսական առումով նույնպես լրջագույն վնասներ են կրում Արցախն ու Հայաստանը։
Տնտեսագետ Հրանտ Միքայելյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց, որ իհարկե, կան առանձին ապրանքատեսակներ, որոնցով կան ռեզերվներ, որոնք կարող են բավականին երկար ժամանակ ծառայել, բայց կան նաև ապրանքատեսակներ, որոնցով ռեզերվներ չկան, կան միայն խանութներում առկա պաշարներ, որոնք կարող են ավարտվել և այդ պարագայում արդեն պակաս է ստեղծվելու:
«Մի կողմից կա ռիսկ, որ ապրանքների պակաս է ստեղծվելու, այդ թվում դեղորայք ու սնունդ, կյուս կողմից տնտեսական ակտիվությունը նվազում է: Այս տարի ինչպես Հայաստանում, այնպես էլ Արցախում բավականին մեծ տնտեսական ակտիվացում է նկատվել: Բայց այս շրջափակմամբ կա ռիսկ այդ տնտեսական ակտիվացման աճի կորստի: Պարզ է, որ եթե շրջափակում է, մարդիկ ներդրումներ չեն անում և տնտեսական ակտիվությունը նվազում է»,-ասաց նա:
Հարցին, թե առկա ռեզերվները դեռ որքան կբավականացնեն, տնտեսագետը պատասխանեց. «Դա պետական գաղտնիք է, բայց կարծում եմ՝ երկու ամսից ավել պետք է հերիքեն»:
Անդրադառնալով Հայաստանի կողմից Արցախին մեծ ֆինանսական աջակցություն տրամադրելուն և ծրագրերին, Հրանտ Միքայելյանն ասաց. «Հայաստանը բյուջետային փոխանցում է հատկացնում Արցախին, դա միջպետական վարկ է կոչվում: Այսինքն Հայաստանը փոխանցում է Արցախի բյուջեին, որտեղից ֆինանսավորվում են հիմնականում սոցիալական և շինարարության ծրագրերը: Դրանց արդյունավետությունը որոշ դեպքերում բացատրելի է, որոշ դեպքերում՝ վիճելի: Այո, կան մտահոգություններ, որ որոշ գումարներ անարդյունավետ են ծախսվում, բայց դա արդեն բյուջետավորման հարց է: Այսինքն եթե օրինակ, ՀՀ ֆինանսների նախարարությունը համարում է, որ Արցախում իրականացվող այս կամ այն ծրագիրն անարդյունավետ է, պետք է այդ հարցով դիմի իրենց արցախցի գործընկերներին և ասի՝ մեր ցանկությունն այնպիսին է, որ այդ ծրագրին չհատկացվի գումար: Դա քննարկումների հարց է ֆինանսական իշխանությունների միջև»:
Ինչ վերաբերում է շրջափակման տնտեսական հետևանքներին, տնտեսագետը նշեց. «Շրջափակումը միանգամից չի ազդում տնտեսության վրա, ավելի շուտ այդ ազդեցությունն, իհարկե, կա, բայց ինչքան ավելի շատ ժամանակ է անցնում, այնքան ավելի արագացված ձևով է սկսում ազդել: Այսինքն ինչքան երկար փակ պահվի սահմանը, այդքան այդ ազդեցությունը նկատելի է լինելու: Այս պահին ազդեցությունը կրիտիկական չի»:
