Եվ այսպես սկսվեց ռուս-ուկրաինական պատերազմի և Ռուսաստան – Արևմուտք դիմակայության երրորդ փուլը, իսկ ավելի ճիշտ՝ հանգուցալուծումը։
Այն կտևի մոտ 5-6 ամիս և կավարտվի Պուտինի պարտությամբ ու նրա ղեկավարած ռեժիմի փլուզմամբ, որը կազդարարի Ռուսական չարիքի կայսրության 300-ամյա պատմության ավարտը։
ԱՄՆ հետախուզական տվյալների համաձայն ռուսական զավթիչ բանակը շուտով կհյուծվի և մի քանի շաբաթ հետո կսկսվեն բեկումնային զարգացումներ, իսկ մի քանի ամսից Պուտինը կփոշմանի, որ նախաձեռնեց այս խայտառակ ագրեսիան։
Հենց այս օրերին տեղի են ունենում երկու կարևորագույն իրադարձություններ` մեծ յոթնյակի (G7) գագաթնաժողովը, որին կհետևի ՆԱՏՕ-ի պատմական գագաթնաժողովը։
Մեծ յոթնյակի գագաթնաժողովի ժամանակ աշխարհի հզորագույն երկրները կրկին անգամ վերահաստատեցին իրենց վճռականությունը Ուկրաինային անժամկետ աջակցության հարցում, մինչև որ այդ երկիրը կարողանա վերջնական հաղթանակ տանել պատերազմում, խոստանալով շարունակել և ուժեղացնել ծանր և ժամանակակից զենքերի մատակարարումը, մասնավորապես արդեն խոսվում է գերժամանակակից NASAMS հակահրթիռային պաշտպանության համակարգերի մասին, որոնք կարող են հուսալիորեն փակել Ուկրաինայի օդը։
Նաև հայտարարվեց նոր պատժամիջոցների մասին, մասնավորապես Ռուսաստանից ոսկու արտահանման արգելքի վերաբերյալ։
Մեծ յոթնյակին ուղղված իր ելույթում նախագահ Զելենսկին կոչ արեց շարունակել և ուժեղացնել ճնշումը Պուտինի վրա, հայտարարելով, որ պատերազմը կավարտվի մինչև 2022 թվականի վերջը Ուկրաինայի լիարժեք հաղթանակով։
Մադրիդում կայանալիք ՆԱՏՕ-ի պատմական գագաթնաժողովի ժամանակ, որին ի դեպ հրավիրված են շատ այլ երկրներ (Ճապոնիան, Հարավային Կորեան, Ավստրալիան, Նոր Զելանդիան, Կիպրոսը, Մալթան, Ավստրիան, Ֆինլանդիան և Շվեդիան), սպասվում է, որ կհայտարարվի Ռուսաստանի` ՆԱՏՕ-ի համար մեկ հակառակորդը լինելու մասին և կընդունվի Ուկրաինային ցուցաբերվելիք նոր ռազմական օգնության փաթեթի մասին։
Իմ նախկին ելույթներում և գրառումներում ես արդեն կանխատեսել եմ, որ հուլիս և օգոստոս ամիսները կլինեն բեկումնային թե Ուկրաինական բանակի սպասվող լայնածավալ հակահարձակման և թե Ռուսաստանի տնտեսական լրջագույն ճգնաժամի առումով։
Ես վերահաստատում եմ իմ այդ կանխատեսումները, կրկին գալով այն համոզման, որ աշունը թեժ է լինելու։
Մեզ մնում է հետևել զարգացումներին, մի քիչ էլ զինվել համբերությամբ, սպասելով այն հարմար պահին, երբ մենք պատմական և եզակի հնարավորություն կստանանք, ճեղքելով ռուս֊թուրքական աքցանները, ապագաղութայցել մեր հայրենիքը։
Այս անգամ (ի տարբերություն 1918 և 1991 թվականների) Ռուսական կայսրության փլուզումը լինելու է վերջնական և անվերադարձ։
Ռուսական կայսրության փլատակների վրա հառնելու է և փյունիկի նման ՎԵՐԱԾՆՎԵԼՈՒ է Առաջին Հանրապետությունը։
Հայկական ցունամին սրբել-տանելու է երկրի ներքին կեղտը և Հայաստանը բռնելու է կայուն զարգացման ճանապարհը։
Ի ԳՈՐԾ։
Վահե Գասպարյան, Ազգային Ժողովրդավարական Բևեռի խորհրդի անդամ
