«Մի խումբ մոլագարներ, ովքեր արյուն են ուզում, նրանց վրա է հսկայական պատասխանատվությունը»: Մինչև փետրվարի վերջ Միխայիլը ծառայում էր Տոմսկի տիկնիկային և դերասանական «Սկոմորոխ» թատրոնում։ Ասում է, որ պատերազմի մասին անընդհատ մտորումների պատճառով զգացել է, որ չի կարող ազնիվ խաղալ բեմում: Նրա վերջին ներկայացումներից է «Մի քաղաքի պատմությունը»՝ Սալտիկով-Շչեդրինի վեպի հիման վրա։ Քաղաքապետերը փոխարինում են միմյանց և յուրաքանչյուրն յուրովի ծաղրում է հրաժարական տված հիմարներին։ Այսպես է տեսնում Ռուսաստանի պատմությունը նախորդ դարում ռուս դասականը, նույնն են տեսնում այսօր ներկայիս հեղինակները։ Փետրվարի 24-ից հետո Միխայիլը լքեց Ռուսաստանը։