Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը կառավարության նիստի ընթացքում անդրադարձել է նախօրեին Բրյուսելում ավելի քան 4 ժամ տևած Փաշինյան-Միշել-Ալիև հանդիպմանը և դրա ընթացքում քննարկված հարցերին: Հայաստանի վարչապետը առանձնացրել է խաղաղության պայմանագրի մշակման ուղղությամբ աշխատանքի առումով արտգործնախարարներին տրված հանձնարարությունը, նշելով միաժամանակ, որ այդ քննարկումները և աշխատանքը ներառելու է ինչպես Ադրբեջանի, այնպես էլ Հայաստանի դիրքորոշումները:
Գործնականում, Նիկոլ Փաշինյանի խոսքը վերհաստատում է մեր այն գնահատականը, որ հնչեցրել էինք ավելի վաղ ներկայացված մեկնաբանությունում, մասնավորապես հղում անելով ԵԽ նախագահ Շարլ Միշելի խոսքին, որ՝ «Այդ գործընթացում շոշափվելու են խաղաղության հավանական համաձայնագրին առնչվող բոլոր կարևոր բաղադրիչները»: Փաշինյանը վերհաստատել է, որ հայկական կողմի համար սկզբունքային կարևորություն ունեն Արցախի բնակչության իրավունքների և ազատությունների, անվտանգության և վերջնական կարգավիճակի հարցերը: Հայաստանի վարչապետը միաժամանակ նշել է նաև, որ Հայաստանն այդ գործընթացում էական է համարում Մինսկի խմբի համանախագահության դերը և աշխատելու է այդ ուղղությամբ: Փաստացի, Հայաստանի վարչապետը անդրադարձել է Բրյուսելի հանդիպումից հետո հայաստանյան հանրության շրջանում ամենից հաճախ դիտարկվող հանգամանքներին, որ հանդիպման վերաբերյալ ԵԽ նախագահի հայտարարություններում բացակայել է Մինսկի խմբի համանախագահության և Լեռնային Ղարաբաղի հիշատակումները: Այդ ամենը դիվանագիտական ձախողում ազդարարելուց առաջ թերևս անհրաժեշտ է նախ դիտարկել հնարավոր տողատակերը, այդ թվում հենց Միշելի հայտարարությունը «խաղաղության համաձայնագրին առնչվող բոլոր բաղադրիչների» մասին: Մնացյալը գործնականում ենթարկվում է քաղաքական նրբությունների տրամաբանությանը, պայմանավորված նաև այն «զգայուն բարդություններով», որ ունեն կողմերը ըստ ԵԽ նախագահի:
Հրապարակային հայտարարությունները հաճախ կառուցվում են հենց հաշվի առնելով այդ բարդությունները և դրանց ազդեցությունը գործընթացի իրական տրամաբանության հանդեպ մեղմելու նկատառումով:Ինչ խոսք, այդ ամենը չի նշանակում, որ հանրությունն ու քաղաքական դերակատարները պետք է հրաժարվեն քաղաքական այդ կարևորագույն գործընթացները վերահսկողության, վերստուգման ենթարկելու վարքագծից , հարցն այն է սակայն, որ միաժամանակ պետք է հրաժարվել նաև հապճեպ ու միագիծ գնահատականների և եզրակացությունների վարքագծից, հաշվի առնելով գործընթացի իրապես բարդ, տարօղունակ և բազմագիծ բնույթը և առանձնահատկությունը:
