Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը այցելել է Իրաք և ինչպես հայտարարել էր նախապես, մասնակցել է Իրանքի վարչապետի նախաձեռնությամբ Բաղդադում հրավիրված ռեգիոնալ անվտանգության թեմայով վեհաժողովին: Դրան մասնակցել են բացառապես ռեգիոնի երկրներ և փաստորեն միակ «հյուրը», որ հեռվից էր, եղել է Ֆրանսիայի նախագահը: Վեհաժողովին մասնակցել են Իրանն ու Թուրքիան՝ արտաքին գործերի նախարարների մակարդակով, Եգիպտոսի նախագահը, Հորդանանի թագավորը, Կատարի էմիրը, Քուվեյթի շեյխը, Արաբական Միացյալ Էմիրությունների փոխնախագահն ու Սաուդյան Արաբիայի արտգործնախարարը: Կան հիմքեր եզրակացնելու, որ Վեհաժողովը կազմակերպվել է, եթե ոչ ամերիկյան նախաձեռնությամբ, ապա ԱՄՆ հետ համաձայնեցված: Համենայնդեպս, նախաձեռնության մասին բարձրաձայնելուց առաջ Իրաքի վարչապետն այցելել էր Վաշինգտոն: Այդ դեպքում հարց կառաջանա, թե ինչու՞ չկար Վաշինգտոնը: Նախ, ամերիկյան մասնակցությունը թերևս կբացառեր Իրանի ներկայությունը: Մինչդեռ, փորձագիտական գնահատականների համաձայն, Վեհաժողովի բուն նպատակը Իրանի ներգրավումն էր, այդ թվում ռեգիոնում ԱՄՆ դաշնակից Սաուդյան Արաբիայի հետ հարաբերության կարգավորման ուղղությամբ քայլ շոշափելու համար: Բաղդադում չի եղել Իրանի և ՍԱ արտգործնախարարների հանդիպում, սակայն այն, որ նրանք եղել են մեկ միջոցառմանը, եղել են միասին նույն տեղում, արդեն դիտվում է որոշակի առաջընթաց: Ընդ որում, Իրանին հրավիրելու համար շաբաթներ առաջ Թեհրան էր մեկնել Իրաքի արտաքին գործերի նախարարը: Այդ ամենով հանդերձ, հատկապես ուշադրության է արժանի Ֆրանսիայի նախագահի ներկայությունը, ինչպես նաև հայտարարությունները, որ անկախ Իրաքում ռազմական ներկայության ամերիկյան ծրագրերից, Ֆրանսիան պատրաստ է մնալ ու աջակցել Բաղդադին ահաբեկության դեմ պայքարում: Ավելին, Մակրոնը նշել է, որ կան Իսլամական պետություն ահաբեկչական խմբավորման «վերակենդանացման» հիմքեր և Փարիզը պատրաստ է աջակցել Բաղդադի պայքարին: Ըստ ամենայնի, Ֆրանսիան փորձում է բարձրացնել ռեգիոնալ դերը մերձավորարևելյան «կաթսայում», ինչը իր հերթին հարց է առաջացնում, թե արդյյոք Փարիզը «սառեցնում» է Կովկասի առնչությամբ ամիսներ առաջ դրսևորած դերային հավակնությունը, որ արտահայտում էր արցախյան հարցում բավականին գերակտիվ դիրքորոշումով:
Ֆրանսիայի նախագահը անշուշտ չի մոռացել Կովկասը և Արցախի թեման, բառացիորեն օրեր առաջ նա այդ թեմայով խոսել է ՌԴ նախագահի հետ, նաև Հայաստանի վարչապետի ու Ադրբեջանի նախագահի հետ: Հարցն այստեղ իհարկե առաջնահերթություններն են, և, օրինակ, Մակրոնի Կովկաս այցի մասին դեռևս չկա հստակություն, փոխարենը Ֆրանսիայի նախագահը բավականին ակտիվ մասնակցություն ունեցավ Բաղդադի Վեհաժողովին: Թե՞ Ֆրանսիան այդ դերերը դիտարկում է փոխկապակցված և Կովկասի ուղղությամբ աշխատանքի դինամիկան պայմանավորված է նրանով, թե ինչ կստացվի Բաղդադի հավաքի քննարկումների արդյունքում: Պետք չէ բացառել, որ Նահանգների նոր նախագահի հետ կովկասյան ուղղությամբ աշխուժության հարցերի քննարկումը փոխարինվել է դեպի Իրաք, որտեղ ամերիկյան նախաձեռնությամբ կազմակերպվել էր Վեհաժողովը, իսկ Կովկասը կարող է թողնվել Ռուսաստանին, եթե Մոսկվան ընդառաջ գնա Մինսկի խմբի ձևաչափի քաղաքական կշիռը վերականգնելու առաջարկներին:
