Վրաստանը, Թուրքիան և Ադրբեջանը հոկտեմբերի 4-8-ը համատեղ զորավարժություններ կանցկացնեն։ Տեղեկությունը հայտնում է Թուրքիայի պաշտպանության նախարարությունը Twitter-ում:
Ըստ հաղորդագրության` այսօր տեղի է ունեցել պլանավորման առաջին առցանց նիստը։ Թե որտեղ են անցկացվելու վարժանքները, դեռ չի հաղորդվում։
Առաջին անգամ «Eternity» զորավարժություններն անցկացվել են 2014 թվականին։ 2020 թվականին զորավարժություններ չեն կազմակերպվել, վերջինը տեղի է ունեցել 2019 թվականին Բաքվում։
Հիշեցնենք` Անկարայի, Բաքվի ու Թբիլիսիի եռակողմ համագործակցության ձևաչափը 2012 նախաձեռնել էր Վրաստանի նախկին նախագահ Միխեիլ Սաակաշվիլին։ Վրաստանը սկսել է զորավարժություններին մասնակցել 2019 թվականից։
«Բազմազգ Վրաստան» նախաձեռնության ղեկավար Առնոլդ Ստեփանյանն «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց, որ հիշյալ զորավարժությունները եռակողմ ֆորմատի շրջանակներում են և ընդամենը հավելում են ՆԱՏՕ-ի հետ համագործակցության ձևաչափերին․«Նկատի է առնվում, որ Վրաստանը շատ սերտորեն համագործակցում է ՆԱՏՕ-ի անդամ Թուրքիայի հետ՝ ռազմական ոլորտում։ Սա նոր ձևաչափ չէ, Վրաստանի համար շատ կարևոր, բայց ես առավել քան համոզված եմ, որ սա այն ձևաչափն է, որը պլանավորված է եղել շատ վաղուց և ոչ ասենք 3-4 ամիս առաջ»։
Ստեփանյանի խոսքերով՝ Հայաստանը սրանից մտահոգվելու պատճառ չունի․«Վրաստանը չի ձեռնարկել ու չի ձեռնարկի գործողություններ, որոնք կվնասեն Հայաստանի անկախությանն ու ամբողջականությանը։Սա հստակորեն ֆիքսված է Վրաստանի համար։ Ավելին՝ Վրաստանը հետաքրքրված է Հայաստանի հետ տնտեսական հարաբերությունների սերտացմամբ և ոչ մի դեպքում թշնամական վերաբերունք չունի Հայաստանի նկատմամբ։ Դուք գիտեք, որ Վրաստանն ու Հայաստանն ունեն տարբեր արտաքին քաղաքական կողմնորոշումներ, Հայաստանը ՀԱՊԿ ու ԵԱՏՄ անդամ է, իսկ Վրաստանը ձգտում է դեպի ՆԱՏՕ ու ԵՄ։ Եվ միանգամայն տրամաբանական է, որ ռազմական ոլորտում Վրաստանը համագործակցում է ՆԱՏՕ-ի անդամ պետության հետ»։
Մեր այն դիտարկմանը, թե ճի՞շտ են այն տեղեկությունները, որ Վրաստանում կա դժգոհություն թուրքական մեծ տնտեսական ներկայության հետ կապված, Ստեփանյանը պատասխանեց․«Փորձագիտական մակարդակում իհարկե նման տեսակետներ հնչում են։ Կառավարության մակարդակում չեմ կարող ասել։ Իհարկե դժգոհություն կլինի որևէ պետությունից շատ մեծ տնտեսական կախվածություն լինելու պարագայում։ Տնտեսական կախվածությունը բերում է նաև քաղաքական կախվածության և բնական է, որ ցանկացած պետություն ձգտում է հավասարակշռել իր տնտեսական, քաղաքական հարաբերությունները։ Իհարկե մեծանում է նաև Եվրամիության հետ տնտեսական հարաբերությունների մակարդակը, բայց մինչ հասնեի Թուրքիայի մակարդակին՝ շատ ժամանակ կպահանջվի»։