Թուրքիայի նախագահ Էրդողանը իր կցորդ Ալիևի հետ այցելելով Շուշի, խոսել է Հայաստանի հետ հարաբերությունը կարգավորելու համար իրենից կախված ամեն ինչ անելու պատրաստակամության մասին, վերստին հիշելով ռեգիոնալ գործակցության այսպես կոչված Վեցի գաղափարը, որ առաջ է քաշել պատերազմից հետո: Էրդողանը նկատի ունի Թուրքիա, ՌԴ, Իրան, Հայաստան, Վրաստան և Ադրբեջան ձևաչափը: Ուշադրության է արժանի թերևս մի հանգամանք: Էրդողանը բավականին երկար ժամանակ կարծես թե չէր անդրադառնում այդ ձևաչափին:
Նկատեցի անգամ, որ շաբաթներ առաջ Անկարայում ընդունելով Վրաստանի վարչապետին, նա չէր խոսել այդ ձևաչափի մասին և հայտարարել էր այլ բան անգամ, որ Անկարան պատրաստ է աշխատել Վրաստան-Հայաստան-Ադրբեջան ձևաչափով գործակցության հետ: Եվ ահա, հունիսի 15-ին Ալիևի հետ այցելելով Շուշի, Էրդողանը դարձյալ հիշատակում է Վեցյակի ձևաչափը: Այստեղ ուշադրոության է արժանի գուցե այն, որ Շուշի այցից առաջ նա հանդիպել է Միացյալ Նահանգների նախագահ Բայդենին և Ֆրանսիայի նախագահ Մակրոնին, նրանց հետ քննարկելով արցախյան հարցը:
Էրդողանն այդ հանդիպումներն ունեցել է ՆԱՏՕ Վեհաժողովի շրջանակում: Այդ հանդիպումների առնչությամբ կողմերը արտահայտվել են դրական, սակայն Էրդողանը միաժամանակ հայտարարել է, թե Թուրքիան չի ստացել այն աջակցությունը, որ ակնկալում էր: Մյուս կողմից, Թուրքիան այդ հանդիպումներում վերահաստատել է, որ Արևմուտքի դաշնակիցն է: Հրապարակային հայտարարությունները այդ իմաստով սովորաբար կարող են լինել ոչ թե ինդիկատոր, այլ նույնիսկ խաբուսիկ գործոն: Հատկանշական է այն, որ Բայդենի և Մակրոնի հետ հանդիպումներից հետո Էրդողանը վերստին հնչեցնում է Վեցի գործակցության գաղափարի մասին, առնվազն առաջացնելով հարց՝ այդ գաղափարին նա «վերադառնում» է այսպես ասած ԱՄՆ ռեգիոնալ վերադարձի կանխարգելմա՞ն համատեքստում, այդպիսով Ռուսաստանին և Իրանին առաջարկելով կանխել այն՝ առավել ևս Պուտին-Բայդեն հանդիպումից առաջ որոշակի պայմանավորվածության մտահոգությամբ, թե՞ Վեցի գաղափարը Էրդողանը վերստին հնչեցնում է, դրա համար ստանալով ԱՄՆ եվ Ֆրանսիայի հավանությունը:
Խոշոր հաշվով, Վեցի գաղափարն իհարկե բարդ է արժանացնել միարժեք գնահատականի, որովհետև դրա բնույթը խորքային իմաստով կախված է լինելու այն հանգամանքից, թե ինչ ճակատագիր ունի Մինսկի խմբի համանախագահության ձևաչափը և ընդհանրապես արդյո՞ք լինելու է արցախյան հարցի միջազգային ձևաչափ, որն անկասկած քաղաքական ազդեցության իմաստով գերակայելու է Վեցի նկատմամբ:
