ԲՀԿ առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանը կուսակցությանն անդամագրվել ցանկացող երիտասարդների հետ հանդիպմանը հայտարարել է, որ Հայաստանում 2 միլիոն 200 հազար մարդ վարկ ունի։ «Մեր ծրագրով 2 մլն մարդ ազատվելու է մինչև 3 մլն դրամի վարկից։ Մարդը չպետք է կորցնի իր տունը, ունեցվածքը, հողը»,-ասել է Ծառուկյանը։
Կենտրոնական բանկի նախագահ Մարտին Գալստյանն արդեն իսկ արձագանքել է այս առաջարկին և նշել, որ դա խելամիտ չէ և բացարձակ պետք չէ նման քայլի գնալ.«Նախկինում էլ որոշակի խմբի վարկեր ներվել են, բայց հետո մեր ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ ներվածների 50 տոկոսը հայտնվել է նույն վիճակում, որում հայտնվել էին ներվելուց առաջ։ Դա նաև տնտեսական տրամաբանություն չունի և արդարության կոնցեպտին է դեմ գնում։ Հետևաբար դա խելամիտ չէ»,-ասել է ԿԲ նախագահը։
Տնտեսագետ Արմեն Քթոյանի խոսքով ևս՝ Ծառուկյանի առաջարկի տակ որևէ տնտեսագիտական հիմք չկա։ Դա նույն է ինչ ասել, որ 2 միլիոն մարդ կարող է գնալ և ինչ-որ խանութից մինչև 3 միլիոն դրամի անվճար ապրանք վերցնել.«Վարկը ծախս է, որը արդեն իսկ արված է, բանկը ռեսուրս է ներգրավել այդ վարկը տրամադրելկու համար, իսկ ներել, նշանակում է, որ դու օգտվում ես այդ ծառայությունից, բայց դիմացը փող չես վճարում։ Եվ դա այն պարագայում, որ այդ ծառայության համար արդեն իսկ վճարված է բանկի կողմից։ Հիմա մնում է հասկանալ, թե դա ում հաշվին է լինելու»,-ասաց Քթոյանը՝ հավելելով, որ բանկերը ամենայն հավանականությամբ դրան չեն գնա, իսկ պետության հաշվին դա իրատեսական չէ, քանի որ այսօր վարկերը 1 տրիլիոն դրամի են հասնում և դրա մեջ գերակշռում են հենց սպառողական վարկերը, որոնց սահմանաչափը հենց 3 միլիոնի չափով է։ Նախնական հաշվարկներով 2 միլիոն մարդու 3 միլիոն դրամի չափով վարկերը ներելը պետության համար կարող է արժենալ 940-950 միլիարդի կարգի կամ մոտ մեկ տրիլիոնի չափ գումար.«Այսինքն 4 ամիս պետությունը և բոլորը պետք է աշխատեն ու հարկ վճարեն, որ դա ծածկվի։ Եվ հետո, եթե դա պետական բյուջեի հաշվին արվի, դա կնշանակի մարդկանց գումար բաժանելու պրոցես։ Այն, ինչ որոշ երկրներում արվեց համավարակի ընթացքում։ Ներկա պայմաններում, բյուջետային դեֆիցիտի այս պայմաններում, երբ լրջագույն սոցիալական մարտահրավերներ կան, բյուջեի վրա լուրջ ճնշումներ կան, ծախսերը ավելացել են, իսկ բյուջեի մուտքերը՝ նվազել, ապա այդքանով հանդերձ մի հատ էլ վարկերի ներելու պրոցեսը խնդրահարույց կլինի»,-ասաց տնտեսագետը՝ ավելացնելով, որ ուրիշ ժամանակ նույն քաղաքական ուժերը քննադատում են կառավարությանը, թե պետական պարտքն ավելացել է, պարտք -ՀՆԱ հարաբերակցությունը գերազանցում է սահմանված 60 տոկոսը և այլն, բայց երբ դիտարկվում է 2 միլիոն մարդու վարկերը ներելը, ապա դա հաստատապես պարտք -ՀՆԱ հարաբերակցությունը կբարձրացնի 70 տոկոսի։
Եվ հետո, մեր զրուցակցի խոսքով, բանկային համակարգը կառուցված է որոշակի պարտաճանաչության սկզբունքի վրա։ Եթե այդ սկզբուքնը խաթարում ես, իսկ այդ սկզբունքը խաթարվում է վարկը ներելու դեպքում, խնդիրներ են առաջանում։ «Բացի դա՝ այստեղ ընտրողականության հարց կա, շեմի որոշելու խնդիր կա։ Մարդիկ կգտնվեն, որ կասեն՝ իսկ ինչու 3, այլ ոչ թե 5։ Արդարության սկզբունքը կխախտվի։ Համահավասարությունը կխախտի նպատակայնության սկզբունքը։ Նմանօրինակ իրողությունները բերում են նրան, որ այն մարդիկ, ովքեր պարտաճանաչորեն վճարումները արել են, իրենց պարտականությունները կատարել են, իսկ մյուսները՝ ներվում են։ Ստացվում է , որ պարտաճանաչ մարդը տուժվում է »,-ասաց Քթոյանը՝ հավելելով, որ ամեն ինչից զատ վարկերը ներելու վերաբերյալ հայտարարությունները նախընտրական, պոպուլիստական հայտարարություն է։ Ինչ- որ առումով՝ նաև ընտրակաշառքի լեգիտիմացման փորձ. «Սա իմ կարծիքով ընտրակաշառքի լեգիտիմիզացիայի մեխանիզմ է։ Ընտրակաշառք չի լինի բաժանել, բայց դա օֆիցիալ կերպով հայտարարվում է ։ Փոքր վարկեր շատերը ունեն վերցրած և հիմա հայտարարվում է, որ այդ մարդիկ կարող են չվճարել և ինքը կգա ու կների դրանք։ Հետևաբար, այո, սա մի քիչ ավելի բարձր դրույքաչափով ընտրակաշառք է նախկին 10-20 հազարի համեմատ։ Որևէ բան չի խանգարում բարեգործական լայն ակցիաներ իրականացնել, թիրախային աջակցություն տրամադրել ասենք պատերազմից տուժած անձանց։ Բայց դրա փոխարեն հայտարարվում է, որ եթե ընտրվեն՝ վարկերը կներվեն։ Սա պոպուլիստական մոտեցում է»,-ընդգծեց տնտեսագետը։
