Անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գրիգորյանը հայտարարել է, որ Բարգավաճ Հայաստան կուսակցությունը դիրքավորվում է որպես հինգերորդ շարասյուն, ծառայելով նախկին իշխանության վերադարձին: ԱԽ քարտուղար Արմեն Գրիգորյանի հայտարարությունն անշուշտ իշխանության քաղաքական շահը շրջանակող տրամաբանության մեջ է: Որևէ քաղաքական մարտահրավեր նախկինի վերադարձի հետ ասոցացումը, անկախ դրա իրական կամ մտացածին լինելուց, բխում է իշխանության քաղաքական շահից, քանի որ հանրությանը մղում է իր շուրջ կոնսոլիդացիայի: Միևնույն ժամանակ, սակայն, հայտարարությունը Հինգերորդ շարասյան մասին, ունի բավականին լուրջ համատեքստ: Բանն այն է, որ այդ ձևակեպումը օգտագործվում է առավելապես կոլաբորացիոնիստական գնահատականի համատեքստում, երբ որևէ ներքին ուժ նպաստում է որևէ արտաքին ուժի ազդեցության տարածմանը կամ հաստատմանը:
Ըստ այդմ, նախկին իշխանության վերադարձը մի բան է, և այլ բան է Հինգերորդ շարասյունը: Իհարկե այլ բան է նաև այն, որ ԱԽ քարտուղարը նախկին իշխանությանը կարող է դիտարկել որպես արտաքին որևէ ուժի քողարկում: Այսպես, թե այնպես, գործնականում աննախադեպ է, երբ պաշտոնական Երևանի նշանակալի կարգավիճակ ունեցող պաշտոնյայի շուրթերից հնչում է ակնարկը արտաքին ազդեցության մասին: Համենայն դեպս, Հինգերորդ շարասյունը ունի հենց այդ պատմա-քաղաքական և այսպես ասած քաղաքագիտական բառարանային նշանակությունը: Այդպիսով, պաշտոնական Երևանը փաստացի առաջին անգամ գրեթե բաց տեքստով ակնարկում է, որ ներքաղաքական աշխուժությունը պայմանավորված է արտաքին ազդեցությամբ:
Մնում է արձանագրել, թե հատկապես ինչ ազդեցության, ո՞ր երկրի «Հինգերորդ շարասյան» մասին է խոսքը: Եթե խոսքը վերաբերեր ՀՀԿ-ին, ապա այստեղ իհարկե կարող էր լինել առնվազն որոշակի երկիմաստություն, քանի որ այդ կուսակցությունը եղել է նախկին իշխանություն, բայց այսօր այն գործնականում միակ եվրոպական կուսակցությունն է, համենայն դեպս հետհեղափոխական շրջանում իր քաղաքական հաղորդակցության և վարքագծի համապատկերում: ՀՀԿ-ն ԵԺԿ անդամ է և հետհեղափոխական շրջանում բավականին աշխույժ է այդ ուղղությամբ: Բայց, քանի որ ներկայումս ներքին կյանքի առաջին պլանում ԲՀԿ-ն է, իսկ ԱԽ քարտուղարն էլ խոսում է նրանց դիրքավորման մասին, ապա այստեղ պատկերն այլ է: Բարգավաճ Հայաստանը համենայն դեպս սերտ քաղաքական գործակցության մեջ է «Եդինայա Ռոսիայի» հետ, ինչի մասին իհարկե գիտեն բոլորը, և առավել ևս պետք է իմանա Անվտանգության խորհրդի քարտուղարը: Հետևաբար, բարդ չէ ենթադրել, թե ինչ Հինգերորդ շարասյան մասին է նա խոսում, թեև դա անելը բարդ չէր անգամ առանց նրա խոսքից: Հայաստանում ներքաղաքական աշխույժ փուլը բռնկվել է Ռուսաստանի արտգործնախարար Լավրովի ելույթից, այդ ելույթն է եղել մեկնարկի կրակոցը, որից հետո սկսվել է մրցավազքը Հայաստանում:
