Միլիարդավոր մարդկանց համար սովորական դարձած տեխնոլոգիայի՝ ինտերնետի առաջացումը, հնարավոր է դարձել ամերիկացի զինվորականների պարանոյայի պատճառով: Այսպիսի եզրահանգման է եկել իտալացի գրող Ալեսանդրո Բարիկոն իր «Խաղը» էսսեում, որտեղ քննարկվում է ինտերնետի և բջջային կապի դարաշրջանում ծնված սերունդը:
Իր աշխատանքում Բարիկոն թվային հեղափոխության ուղու բավականին անսովոր տարբերակ է նկարագրում: Նրա խոսքերով, ակունքներում եղել են ընդամենը երեք համակարգիչ, քանի որ միայն Apple-ը, IBM-ն ու Commodore International-ն էին պատրաստ սարքավորումներ առաջարկել զանգվածային սպառողին:
Այժմ նման արտադրողներն ավելի շատ են: Միևնույն ժամանակ, գրողը նշում է, որ գլոբալ ցանցի ստեղծմանը ամերիկյան զինվորականներին դրդել է պարանոյան, որն առաջացել է սովետական հետախուզության կողմից իրենց գաղտնալսելու տոտալ վախից: Արդյունքում, վաթսունական թվականներին աշխարհը տեսավ ARPANET կոչվող առաջին ցանցը, որի շրջանակում համակարգիչները միացված էին բավականին մեծ հեռավորության վրա և կարող էին տվյալ ժամանակի չափանիշներով համեմատաբար բարձր արագությամբ փոխանցել տվյալները: Եվ միայն տարիներ անց, այս տեխնոլոգիան աստիճանաբար դուրս եկավ ռազմական համակարգերի շրջանակներից և սկսեց կիրառվել այլ ոլորտներում, ինչն արտադրողներին դրդեց դրա ավելի ակտիվ զարգացմանը:
