Երեկ ԵԱՀԿ ՄԻնսկի խմբի համանախագահները տարածել են հայտարարություն, որով մի կողմից անդրադարձել են ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի ու Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի առաջիկա հանդիպմանը, մյուս կողմից՝ անուղղակիորեն պատասխանել են Նիկոլ Փաշինյանի կողմից ղարաբաղյան բանակցությունների հետ կապված վերջին հայտարարություններին, մասնավորապես՝ Արցախը բանակցային կողմ դարձնելու վերաբերյալ հայտարարությանը։ «Մարտի 1-ի իրենց հայտարարության մեջ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները ողջունեցին Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի և Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի պատրաստակամությունը՝ շուտով հանդիպելու համանախագահների հովանու ներքո:
Համանախագահները, ովքեր սերտորեն համագործակցում են երկու արտգործնախարարների հետ, նախապատրաստական աշխատանքներ էին տանում ղեկավարների այս կարևոր հանդիպման համար, որը լինելու է երկու ղեկավարների միջև առաջին ուղիղ շփումը համանախագահների հովանու ներքո: Համանախագահներն ընդգծում են այնպիսի միջավայրի պահպանումը, որը թույլ կտա իրականացնել արդյունավետ քննարկումներ և շարունակում են դրականորեն գնահատել վերջին շրջանում շփման գծում մահվան դեպքերի բացակայությունը: Համանախագահները նաև ողջունում են որոշ սկզբնական քայլերը, որոնք իրականացվում են տարածաշրջանում՝ նախապատրաստելու բնակչությանը խաղաղությանն ու քաջալերելու կողմերին ինտենսիվացնել նման ջանքերը»,- նշված է հայտարարության մեջ:
Ընհանրական այս ձևակերպումներից հետո համանախագահներն արձանագրում են. «Միևնույն ժամանակ համանախագահները վերահաստատում են լարվածության թուլացման ու հրահրող հռետորաբանության նվազեցման խիստ անհրաժեշտությունը:
Այս համատեքստում համանախագահները կոչ են անում կողմերին զերծ մնալ հայտարարություններից ու գործողություններից, որոնք ենթադրում են տեղում իրադրության փոփոխություն, նախապես վճռում են ապագա բանակցությունների արդյունքը կամ ստեղծում են նախապայմաններ, առանց մյուս կողմի համաձայնեցման պահանջում են ձևաչափի միակողմանի փոփոխություն կամ ցույց են տալիս պատրաստակամություն վերսկսելու ռազմական գործողությունները»:
Հայտարարության այս վերջին հատվածը՝ «…նախապես վճռում են ապագա բանակցությունների արդյունքը կամ ստեղծում են նախապայմաններ, առանց մյուս կողմի համաձայնեցման պահանջում են ձևաչափի միակողմանի փոփոխություն կամ ցույց են տալիս պատրաստակամություն վերսկսելու ռազմական գործողությունները» ըստ էության, պատասխանն է Նիկոլ Փաշինյանի՝ Արցախը բանակցային կողմ դարձնելու մասին հայտարարության, ինչպես նաև ՀՀ վարչապետի այն արձանագրման, որ Ալիևի հետ բանակցելու է առանց օրակարգի, իսկ բանակցությունները նվիրված են լինելու Արցախը բանակցային ձևաչափ վերադարձնելուն: Համանախագահները, փաստորեն դա գնահատել են որպես բանակցային գործընթացի շարունակության նախապայման, ինչը համարել են անընդունելի։
Նույն հայտարարության մեջ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները ի տարբերություն նախորդ հայտարարությունների, անդրադարձել են նաև կարգավորման գործընթացի հիմնական սկզբունքներին։ «Հղում անելով Մինսկի խմբի գործընթացի էության վերաբերյալ որոշ հակասական հրապարակային հայտարարություններին՝ համանախագահները վերահաստատում են, որ խնդրի արդար ու տևական կարգավորումը պետք է հիմնված լինի Հելսինկիի եզրափակիչ ակտի սկզբունքների վրա, մասնավորապես կապված ուժի կամ ուժի սպառնալիքի չկիրառման, տարածքային ամբողջականության և հավասար իրավունքների ու ժողովուրդների ինքնորոշման վրա: Այն նաև պետք է ներառի հավելյալ տարրեր, ինչպես 2009-2012 թվականներին առաջարկել են համանախագահող երկրների նախագահները, այդ թվում՝ Լեռնային Ղարաբաղի շրջակա տարածքների վերադարձ Ադրբեջանի վերահսկողության ներքո, միջանկյալ կարգավիճակ Լեռնային Ղարաբաղի համար, որը անվտանգության և ինքնակառավարման երաշխիքներ կտրամադրի, Հայաստանն ու Լեռնային Ղարաբաղը կապող միջանցք, Լեռնային Ղարաբաղի վերջնական իրավական կարգավիճակի ապագա հստակեցում իրավականորեն պարտադիր կամքի արտահայտման միջոցով, բոլոր ներքին տեղահանված անձանց ու փախստականների՝ բնակության նախկին վայրեր վերադառնալու իրավունք, ինչպես նաև միջազգային անվտանգության երաշխիքներ, որը կներառի նաև խաղաղապահ գործողություն»: Այսպիսով, համանախագահները ի թիվս այլ կետերի կրկին նշել են ազատագրված տարածքների վերադարձի մասին, իսկ Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակի վերաբերյալ նշված է նույն անորոշ՝ որևէ ժամկետ չարձանագրող ձևակերպումը։
ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների այս հայտարարությունը ինչ-որ իմաստով փակուղի է ստեղծում Նիկոլ Փաշինյանի համար։ Նա բանակցային գործընթացի շարունակականության համար ներկայացրել է բավական բարձր նշաձող՝ Արցախի մասնակցությունը բանակցություններին և փաստորեն դրանով է պայմանավորել իր մասնակցությունը բանակցային հետագա ընթացքին։ Հիմա, երբ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները ըստ էության մերժում են Նիկոլ Փաշինյանի այս մոտեցումը հարց է առաջանում՝ կմասնակցի՞ արդյոք ՀՀ վարչապետը բանակցային գործընթացին առանց իր առաջ քաշած պայմանի բավարարման։ Այդ պայմաններով մասնակցությունը կնշանակի հրաժարում իր սահմանած նպատակադրումից, չմասնակցությունը կնշանակի բանակցային գործընթացի տապալում՝ դրանից բխող բոլոր անցանկալի հետևանքներով։