«Հայկական Ժամանակ» թերթի փոխանցում է, որ իշխանական միջանցքներում վերջին շրջանում այնպիսի տեղեկություններ են շրջանառվում, որոնք շոկի մեջ են գցում նույնիսկ որոշ իշխանավորների.
«Այդպիսիներից է կառավարության երկրորդ շենքի սեփականաշնորհման հավանականության մասին բոլորովին վերջերս շրջանառության մեջ հայտնված տեղեկությունը: Կառավարության երկրորդ շենքում այսօր գործում են ՀՀ արտաքին գործերի, էներգետիկայի և բնական պաշարների, ինչպես նաև տարածքային կառավարման նախարարությունները: Հոյակապ ճարտարապետությամբ այդ շենքը, ըստ հավաստի տեղեկությունների, պետք է դառնա հյուրանոց և գրասենյակային համալիր: Տեղեկությունը, իհարկե, ոչ պաշտոնական է, բայց մեր աղբյուրների փոխանցմամբ, ներկայումս կառավարությունը այդ հարցով ոչ պաշտոնական բանակցություններ է վարում ռուսահայ հայտնի գործարարներից մեկի հետ, որը նշված շենքի շրջակայքում ահռելի տարածքներ էր գնել ու շենքներ կառուցել դեռ մի քանի տարի առաջ: Հայտնի են անգամ բանակցությունների որոշ մանրամասներ, որոնք չափազանց ուշագրավ են: Ըստ մեր աղբյուրների՝ կառավարության շենքը ուզում են վաճառել 200 միլիոն դոլարով, որից միայն 60 միլիոն դոլարն է մուտքագրվելու բյուջե, իսկ մնացածը…
Բայց նույնիսկ բանակցությունները վարողներն են հասկանում, որ ռուսաստանցի հայ գործարարը դժվար թե համաձայնի 200 միլիոն դոլար վճարել այդ շենքի համար: Անկախ նրանից, թե շենքը ինչ արժեք է իրենից ներկայացնում զուտ ֆիզիկական իմաստով, գնելուց հետո այն վերածվելու բիզնեսի, և դժվար թե կարճ ժամանակահատվածում այդ շենքը «ետ բերի» ներդրած 200 միլիոն դոլարը և շահույթ ապահովի նոր տիրոջը: Այնպես որ, եթե գործարքը կայանա, ապա կողմերը «կբարիշեն» շատ ավելի ցածր գնի վրա»,- գրում է «ՀԺ»-ն:
Այնուհետև թերթը հավելում է. «Կառավարության երկրորդ շենքի հնարավոր վաճառքի մասին այս լուրերը ուշագրավ են ոչ միայն որպես առանձին վերցրած իրադարձություն: Սա մասն է մի մեծ գործընթացի, որ այսօր գնում է Հայաստանում: Եթե սրան ավելացնենք տեղեկություններն այն մասին, որ «Հանրապետության հրապարակ» մետրոյի կայարանի հենց վերջում՝ շատրվանների տեղում մի հսկայական շենք էին ուզում կառուցել, և լուրերն այն մասին, որ շուտով կվաճառվի Երևանի կենտրոնում տեղակայված «ստոլիչնի պոլկի» տարածքը, ապա նշված գործընթացի բովանդակությունը սկսում է հասկանալի դառնալ: Հայաստանը առայժմ դանդաղ, բայց բավականին հաստատուն տեմպերով գնում է դեպի սնանկացում: Տնտեսությունում կոլապս է: Կարող են, իհարկե, այդ պատճառները վերացնել, բայց դա կնշանակի կտրել այն ճյուղը, որի վրա նստած են»:
