«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ԱԺ Հանրապետական խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանը:
– Պարոն Սահակյան, «Ժառանգություն» խմբակցության ղեկավար Ռուբիկ Հակոբյանը հայտարարել է, որ կարող է դիմեն ԱԺ էթիկայի հանձնաժողով նիստերի ժամանակ Ձեր կողմից իրեն ուղղված վիրավորական արտահայտություն անելու համար:
– Նախ պետք է իրենց ներկայացնել Էթիկայի հանձնաժողովին: Իրենց ասածներն ու հայտարարություններն իրենց դո՞ւր են գալիս, որ մյուսներից են նեղանում: Եվ եթե իրենց ի սկզբանե ներկայացնեին Էթիկայի հանձնաժողով, իրենց այդքան բռի ու լկտի չէին պահի և Հայաստանում, և դրսում:
– Ո՞ր պահվածքը կամ հայտարարությունը նկատի ունեք:
– Բոլոր այն հայտարարությունները, որով զրպարտում են իշխանություններին, երկրի նախագահին, վարչապետին՝ նրանց հանցագործ դարձնելով: Այդ թշնամական վերաբերմունքի պատասխանը պիտի ստանային: Բայց իրենք իրենց եզրահանգումների մեջ իրենց ձևով են մտածում: Քաղաքական ճանապարհը բոլորինն է, և այդ խութերը պիտի քայլելով հաղթահարես և ոչ թե վազքով:
– Եթե կարծում եք, որ նրանք ձեզ վիրավորում կամ զրպարտում են, ինչո՞ւ չեք դիմում Էթիկայի հանձնաժողով կամ որևէ այլ մարմին:
– Որովհետև ես քաղաքականության մեջ նորմալ մարդ եմ և նորմալ պայքարի մեջ եմ: Եթե վիրավորում են իմ թիմին ամբողջապես, դա բնականաբար վիրավորանք է նաև իմ նկատմամբ: Բայց մենք վիրավորանքներից ոչ էլ սրտնեղում ենք, որովհետև վիրավորողը պիտի արժանի լինի, որ նրա խոսքերից հետևանքներ մնան: Մենք ընդամենը պատասխանում ենք տեղում և ոչ թե հետևից՝ փողոցում, հանրության մեջ ավել-պակաս բաներ տարածելով: Եվ որևէ լուրջ բան չեմ տեսնում:
– Այնուամենայնիվ, չե՞ք կարծում, որ Ձեր այդ հայտարարությունը կոռեկտ չէր և վիրավորական էր ոչ միայն պատգամավորի, այլև հայ կնոջ համար, ով ձեր երեխայի տարիքին է:
– Ո՛չ, ես հայ կնոջ հետ ինչ կապ ունեմ: Երբ առաքինի տիկին ես ասում, հայ կինը վիրավորվո՞ւմ է:
– Ո՛չ, բայց Դուք Զ. Փոստանջյանին ուղղված շատ կոշտ արտահայտություններ արեցիք: Թեև հնարավորինս գրական ձևակերպեցիք, բայց բովանդակային առումով շատ կոպիտ էր: Բացի այդ` ԱԺ-ում կին պատգամավորի վերաբերյալ նման կոշտ արտահայտություններ թույլ տալն աննախադեպ էր:
– Նայած` ով ինչ մտքով է հասկանում:
– Դուք ի՞նչ մտքով եք ասել:
– Քաղաքական:
– «Մայրուղում մեքենա կանգնեցնել» արտահայտության քաղաքական իմաստը ո՞րն է:
– Այսինքն` ոտքով պետք է քայլես, ոչ թե մեքենայով շրջես ու հերյուրանքներ վանկարկես: Բայց սովորաբար, երբ ես մի բան ասում եմ, չեմ քննարկում, բառերի հետևից չեմ ընկնում: Իրենք իրենց փորձում են բնութագրել, թող բնութագրեն: Համենայնդեպս, հանցագործ անվանելը և զրպարտություններն ավելի մեծ վիրավորանք են:
– Բայց երբ իրենք իշխանություններին հանցագործ են անվանում, կոնկրետ փաստեր են նշում ընտրությունների, տնտեսական, իրավական կամ այլ գործունեության հետ կապված:
– Ես էլ եմ փաստեր բերում և ասում եմ, որ իրական հանցագործները դուք եք: Ինչքան կարող են խոսել ու վիրավորել: Մի անգամ հարկավոր է, որ լրջանան: Եվ վերջում էլ այդպես ասեցի՝ լրջացեք: Եթե չեն լրջանա, իրենց գործն է, բայց մենք բնականաբար նորից կփորձենք լրջացնել: Իմ կարծիքով` պետք է որ լրջանան, որովհետև երբ հանդուրժում ես ու փորձում ես աննկատ դարձնել, ավելի շատ են ոգևորվում: Իսկ եթե ուզում են, թող դիմեն Էթիկայի հանձնաժողով: Սովորաբար էթիկայից թույլ մարդիկ կարող են դիմել Էթիկայի հանձնաժողով: Որևէ խնդիր չեմ տեսնում:
– Իսկ ինչպե՞ս եք մեկնաբանում հանգամանքը, որ Էթիկայի հանձնաժողովում վերջերս հայտնվում են կամ հավակնում են հայտնվել հիմնականում ՀՀԿ խմբակցության պատգամավորները:
– Որովհետև ցանկացած քաղաքական անձ կամ ընդդիմադիր ուժ, երբ փորձում է իր ընդդիմադրությունն ավելի արտահայտիչ դարձնել, սվիններն ուղղում է ՀՀԿ-ի կողմը: Շանտաժ են անում: Իսկ ՀՀԿ-ականներից որևէ մեկը որևէ մեկին շանտաժ չի անում, որ Էթիկայի հանձնաժողով դիմի:
– Ձեր հայտարարությունն էլ, թե «պետք է մի անգամ ասենք, որ լրջանան», շանտաժի նման է հնչում:
– Ես իրերն իրենց անունով եմ կոչում: Ես մեղավոր չեմ, որ յուրաքանչյուրն իր բնութագրին համապատասխան է վերլուծում իմ ասածները:
– Ամեն դեպքում, չե՞ք կարծում, որ իսկապես խիստ վիրավորեցիք Զ. Փոստանջյանին:
– Իսկ չեք ասում, որ անընդհատ վիրավորանքները հենց իրենից են սկսվել: Ես չեմ վիրավորել, ես ընդամենը հակադարձել եմ:
– Իսկ չե՞ք պատրաստվում իր հետ խոսել, բացատրել:
– Էտ էր մնացել պակաս, քաղաքականության մեջ դա ընդունված չէ: Ի՞նչը պիտի բացատրեմ: Ինչ ուզում են` թող հասկանան, ոնց ուզում են` թող դատեն:
