Իրավապաշտպան Արթուր Սաքունցը և կինոռեժիսոր Տիգրան Խզմալյանը երեկ տարածել են բաց նամակ՝ քաղաքացիական հասարակության անունից պահանջելով մինչև մարտի 1-ը ազատ արձակել բոլոր քաղբանտարկյալներին, իսկ թե ինչու մինչև մարտի 1-ը, Տիգրան Խզմալյանի խոսքով՝ «որովհետև մարտի 1-ը բեկումնային պահ է»:
Դիտարկմանը՝ մարտի 1-ի վերջնաժամկետը միգուցե ճնշո՞ւմ գործադրի իշխանությունների վրա, Արթուր Սաքունցն ասաց. «Մենք այդ պահանջագրով արձանագրեցինք, որ Հայաստանի Հանրապետությունում դեռևս մնում է Մարտի 1-ի թնջուկը, և տարիների հեռավորությունը չի կարող նսեմացնել կամ հնացնել այդ խնդիրը: Մարտի 1-ի խնդիրը ճգնաժամ է, քանի որ դեռ լուծված չէ, և դրան էլ դեռ ավելանում են նոր խնդիրներ՝ հանձինս այդ քաղբանտարկյալների»:
Սաքունցը կարևորեց նաև այն հանգամանքը, որ միջազգային իրավապաշտպան կազմակերպությունները հերթական անգամ արձանագրեցին քաղբանտարկյալների առկայությունը. «Իսկ դա նաև հանրության խնդիրն է, և հանրությունը պետք է պահանջի այդ խնդրի վերացումը»:
Նախաձեռնության հեղինակների խոսքերով՝ նամակի հասցեատերը նա է, որ սահմանադրորեն դրա իրավասությունը, իրավական մեխանիզմն ունի ու պետք է գործի գցի:
Իրավապաշտպանի խոսքով՝ եթե Հայաստանի իշխանությունները փորձում են չհավասարվել այն երկրներին, ինչպիսիք են Ադրբեջանը կամ ՌԴ-ն, որտեղ քաղաքական հետապնդումները մեծ թափ են առել, ապա առնվազն պետք է ազատ արձակեն բոլորին:
Նախաձեռնության հեղինակները քաղբանտարկյալների ազատ արձակումը համարում են ոչ միայն իշխանությունների, այլև հասարակության խնդիրը, քանզի «ազատությունը զարգացման երաշխիքն է: Ռուսական պետության ազդեցության վերացման առաջին քայլը կլինի այն ժամանակ, երբ Շանթ Հարությունյանը և նրա ընկերները հայտնվեն ազատության մեջ»: