Սահմանադրական բարեփոխումների մասնագիտական հանձնաժողովը հրապարակել է բարեփոխումների նախագծի նոր գլուխները՝ 7-15-ը: Դրանք հիմնականում վերաբերում են խորհրդարանական լիազորություններին, դատական համակարգի գործունեությանը:
Այս գլուխները բովանդակային քննարկման ենթարկելու իմաստավորվածությունն, իհարկե, հարաբերական է: Մի կողմից՝ միանգամայն հասկանալի է, որ Հայաստանում Սահմանադրությունը խախտելու համար է, համենայնդեպս՝ ներկայիս իշխանական համակարգի մտայնություններում, և ուրեմն քանի դեռ իշխանական համակարգը նույնն է, անիմաստ է քննարկել սահմանադրական բովանդակությունը: Մյուս կողմից՝ այդ բովանդակությունը որոշակիորեն նախանշում է, թե ինչ պրոցեսներ են տեղի ունենում կամ կարող են տեղի ունենալ իշխանության ներսում, և այս տեսանկյունից սահմանադրական բովանդակությունը կարող է նշանակություն ունենալ՝ ներիշխանական պրոցեսներին հետևելու և իշխանական մթնոլորտն ու իրավիճակը դիտակետում պահելու համար:
Վերջին հաշվով՝ իշխող համակարգի դեմ քաղաքացիական, հասարակական պայքարի տեսանկյունից կարևոր է մշտապես իրազեկ լինել, թե ինչ վիճակում է իշխանությունը և կենսունակության ինչ աստիճանի վրա:
Դատելով սահմանադրական բարեփոխումների և՛ բովանդակային, և՛ ժամանակագրական ընթացքից՝ պետք է եզրակացնել, որ իշխանությունը շատ խառն է: Խառն է բառի ոչ ֆոլկլորային իմաստով, այլ թերևս հենց բուն իմաստով: Իշխանությունը Հայաստանում խայտաբղետ է, և սահմանադրական բարեփոխումների գործընթացը հենց դրա վկայությունն է: Այդ գործընթացը զուրկ է որոշակի առանցքից: Ինչ վերաբերում է բովանդակությանը, ապա առաջինը դրանում աչքի է ընկնում այն, որ կարծես թե փորձ է արվում խայտաբղետ իշխանությունն ինչ-որ կերպ տեղավորել խաղի որոշակի կանոնների շրջանակում, որը առավելագույնս մոտ կլինի այդ խայտաբղետությանը:
Այլ կերպ ասած՝ Սերժ Սարգսյանը կարծես թե առաջարկում է իշխանական համակարգին մի նախագիծ, որը հնարավորինս ընդլայնում, տարածում է իշխանությունը և հասցնում համակարգային ավելի լայն շրջանակների:
Այսինքն՝ նոր Սահմանադրությամբ Սերժ Սարգսյանն ըստ էության կարծես թե ցանկանում է լուծել ներիշխանական բունտի կամ ներիշխանական հեղաշրջման նախադրյալների, նախատրամադրվածությունների չեզոքացման հարցը՝ առնվազն առաջիկա ընտրություններից առաջ:
Այլ կերպ ասած՝ սահմանադրական ներկայիս գործընթացը ներիշխանական անհնազանդության շանթարգելն է, որ փորձում է կիրառել Սերժ Սարգսյանը
