Ադրբեջանական APA լրատվական գործակալությանը տված հարցազրույցի ժամանակ ԱՄՆ-ի Վիսքոնսին-Միլուոկի (Wisconsin-Milwaukee) համալսարանի քաղաքագիտության ֆակուլտետի պրոֆեսոր Շեյլ Հորովիցն անդրադարձել է Ադրբեջանի և Թուրքիայի եվրաինտեգրման խնդիրներին.
«Ադրբեջանի և Թուրքիայի եվրաինտեգրման հարցում իսլամիզմը կրոնական արգելքներ է հարուցում: Իսլամիզմ ասելով` ես նկատի ունեմ քաղաքական իսլամը, նրա ագրեսիվ նկրտումները (քաղաքական գերիշխանություն և շարիաթի օրենքների կիրառում):
Իմ կարծիքով` ԵՄ-ին անդամակցելը շատ ավելի բարդ է, քան` ՆԱՏՕ-ին անդամակցելը, քանի որ ԵՄ-ի անդամ երկրների միջև գործում է ազատ միգրացիոն գործընթաց, և չկա գեթ մեկ ոչ մուսուլմանական երկիր, որը պատրաստ է հեշտությամբ ընդունել մեծաքանակ մուսուլման ներգաղթյալներին:
20-30 տարի առաջ իսլամիզմը հազվագյուտ երևույթ էր անգամ մուսուլմանական երկրներում: Հնարավոր է` ապագայում նույնպես այդպես լինի:
Իմ կարծիքով, Ադրբեջանն այժմ առավել համեմատելի է Ալբանիայի, քան` Թուրքիայի հետ: Ալբանիան փոքր, հարաբերականորեն աշխարհիկ և արևմտամետ երկիր է: Սակայն քաղաքական տեսանկյունից Ադրբեջանը չի կարող անդամակցել ԵՄ-ին, նախքան Թուրքիայի անդամակցությունը:
Բացի այդ, եվրաինտեգրմանը խանգարում են ակտիվ հակամարտությունները, ինչպես որ Վրաստանի պարագայում է: Աշխարհի և ոչ մի երկիր, եթե կոնկրետ շահեր չունի, չի ցանկանա անմիջականորեն ներքաշվել հակամարտության մեջ:
Ադրբեջանն անուղղակիորեն հակամարտության մեջ է Ռուսաստանի հետ, քանի որ վերջինս սերտ կապեր ունի Հայաստանի հետ: Այդ փաստը դժվարացնում է Արևմուտքի կողմից Ադրբեջանին ընդունելը»:
Հիշեցնենք, որ Թուրքիան ԵՄ-ն շարունակ անվանում է «քրիստոնեական խմբակ», քանի որ քրիստոնյա երկրներից բաղկացած ԵՄ-ն շուրջ 5 տասնամյակ Թուրքիային չի ցանկանում տեսնել իր շարքերում:
Ինչ վերաբերում է ՆԱՏՕ-ին, ապա այստեղ Թուրքիան դժգոհելու տեղ չունի, քանի որ հանդիսանում է այդ կազմակերպության միակ մուսուլմանական երկիրը: