Իմ քայլը նախաձեռնությունը, որ իրավացիորեն վերածվել է համաժողովրդական շարժման, կատարում է հայաստանյան երկրորդ պտույտը և դարձյալ Գյումրից, որտեղ սպասվող ընդունելությունը հաստատեց Հայաստանի հյուսիսի որոշիչ ձայնը համապետական նշանակության այս թափանիվում։ Անկախ հանգուցալուծումից, մի բան ակնհայտ է․այն, ինչ տեղի է ունենում այս օրերին քաղաքական կուլիսներում, կարելի է հետո աղբաման նետել․ բայց այն, ինչ կատարվում է մարդկանց ներսում, այլևս աղբի վերածել հնարավոր չէ։ Մի գուցե դրա և ռեսուրսն է սպառվել և ժամանակը։ Հիմա բոլոր քաղաքական ուժերը, անգամ մոռացության մատնված, ելք են փնտրում, որոշները նաև դրսում։ Շատերը ինքնափրկությամբ տարված, մոռանում են, որ շարժման ջահակիրը հենց Ելքն է։ Վարչապետի պաշտոնակատարն այսօր չի բանակցել, ըստ էության, Ելքի հետ․ մի գուցե իսկապես ձևաչափը բանակցային չէ, և դժվար է պետության քաղաքական ճակատագիրը քննարկել միացված միկրոֆոնների ճնշման տակ, բայց բոլորն են հասկանում․բանակցելն անխուսափելի է, որովհետև ելք բոլորն են փնտրում: Թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ի տաղավարում ծավալվել է քննարկում: