«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ԱԺ պատգամավոր Ռուբիկ Հակոբյանը:
– Պարոն Հակոբյան, ե՞րբ է լինելու Եռյակի հաջորդ հանրահավաքը կամ նիստը:
– Դեռ չենք քննարկել, կքննարկենք առաջիկայում: Մի քանի օր հանգստանանք, կքննարկենք:
– Նախատեսո՞ւմ եք անցկացնել նստացույցեր կամ շուրջօրյա հանրահավաքներ:
– Կարող է՝ ցանկացողներ կամ առաջարկներ կան, բայց Եռյակի ձևաչափով նստացույցի, գործադուլի հարց չի քննարկվել: Պարզապես առաջարկներ են, որոնք միշտ կարող են լինել:
– Եռյակը ինչի՞ համար է ստեղծում միասնական շտաբները: Օրինակ՝ Հանրապետական խմբակցության ղեկավար Վահրամ Բաղդասարյանն ասում է, թե հաջորդ ընտրություններին երեք-չորս տարի ժամանակ կա, Եռյակն ինչո՞ւ է միասնական շտաբներ ձևավորում:
– Շատ հստակ ասվեց, որ, ի վերջո, այս իրավիճակն այսպես չի կարող շարունակվել: Եվ եթե իշխանությունը պետք է ուշադրություն չդարձնի, թե ինչ է կատարվում պետության ներսում, կամ դրան համարժեք քայլեր չձեռնարկի, բնականաբար, միասնական շտաբները պայմանավորված չեն լինի միայն ընտրություններով, ավելի ճիշտ՝ հերթական ընտրություններով: Զարգացումներ են, որոնց դեպքում հնարավոր է, որ եթե պետք է ուշադրություն չդարձվի խնդիրներին, ապա իշխանափոխությունն արտահերթ ընտրությունների միջոցով կփորձեն:
– Հոկտեմբերի 24-ին «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության ղեկավար Գագիկ Ծառուկյանը հայտարարեց, որ եթե իշխանությունները չկատարեն իրենց պահանջները, ապա կգնան արտահերթ ընտրությունների: Նա նշեց հարյուրտոկոսանոց համամասնական ընտրակարգին անցնելու պահանջը: Ուրիշ էլ ի՞նչ պահանջ է Եռյակը ներկայացնում իշխանություններին:
– Հարյուրտոկոսանոց համամասնական ընտրակարգին անցնելու պահանջը առանձնացվեց այն առումով, որ արտահերթ ընտրություններից առաջ անպայման պետք է փոփոխություններ կատարվեն Ընտրական օրենսգրքում: Բայց միայն այդ պահանջը չէ, և դա գլխավոր պահանջը չէ: Պետության մեջ այսօր կատարվում են գործողություններ, որոնց հետևանքով ժողովուրդը հեռանում է Հայաստանից, որովհետև թե՛ սոցիալական, թե՛ քաղաքական և թե՛ բարոյահոգեբանական առումով, իսկապես, մթնոլորտը ճնշող է: Եվ դրա դեմը պետք է առնել: Սահմանադրական բարեփոխումներն են, որ շատ արհեստական հարցեր են, կոռուպցիան, որը բարձրագույն իշխանական երևույթ է և ամբողջությամբ մտել է պետական կառավարման համակարգ: Մենաշնորհը՝ որոշակի խավի, այդ թվում՝ նաև իշխանության՝ ընդհանրապես օրենքից դուրս գործելը: Սրանք հարցեր են, որոնք պետք է լուծումներ ունենան:
Այսօր, իսկապես, ամբողջ համակարգը գործում է կոռուպցիոն դաշտում և վստահություն չի վայելում: Եվ ամենակարևորը, ժողովուրդը գիտի, որ օրենքը ոչ բոլորի համար է, և նրանք, ովքեր իշխանական համակարգում են, օրենքից դուրս են գործում և պատասխանատվություն չեն կրում օրենքի առջև: Այդ համակարգն այսօր խոչընդոտում է պետության զարգացմանը, և այդ համակարգն իր ամբողջ ոլորտային կառուցվածքով պետք է փոխվի:
– Իշխանությունների ներկայացուցիչները հայտարարում են, որ եթե ոչ իշխանական ուժերը խնդիրներ են տեսնում, թող գան՝ քննարկենք, առաջարկներ ներկայացնեն: Նման քննարկումներ կա՞ն ձեր մոտ:
– Չի բացառվում: Բանակցային մշակույթը նրա համար է, որ կարելի է զրուցել միմյանց հետ, թե ինչպես կարելի է դուրս գալ այս վիճակից: Պարզապես բանակցությունը պետք է որոշակի մթնոլորտ ապահովի, իր հետ որոշակի ճնշում պետք է բերի, որովհետև մի բան է, երբ գնում ես բանակցությունների՝ թիկունքում չունենալով ժողովրդի աջակցությունը, այլ բան է, որ գնաս բանակցելու, և կողմերը զգան, որ բանակցությունների թիկունքում ժողովուրդն է կանգնած…
Եթե բանակցության խնդիրն ինչ-որ իմիտացիոն պրոցեսներ ապահովելն է, բնականաբար պետք չէ հարյուրհազարավոր ժողովուրդ հավաքել ու գնալ իմիտացիա անել կամ անձնական ինչ-որ շահեր բավարարել: Եվ եթե իշխանությունը չգնահատի իրավիճակը, արդեն պետք է առանց իշխանության անել այն, ինչի մասին խոսվում է: Բայց իրավիճակն այնպիսին է, որ իշխանությանը պետք է իմաստնությունը բավարարի, և պետք է հասկանան, որ հարկավոր է համարժեք քայլեր ձեռնարկել:
Ավելին՝ տեսանյութում:
