Բրյուսելում ապրիլի 6-ին սպասվող Փաշինյան-Ալիև բանակցությունը դիտարկել Ռուսաստանի հետ Եվրոպայի Խորհրդի աշխատանքի համադրվածությա՞ն, թե՞ մրցակցության դրսևորում: Այս հարցը թերևս առաջիկա օրերին կլինի Հայաստանի հասարակական-քաղաքական միջավայրի այսպես ասած հաճարակի հնչող հարցադրումներից մեկը, որի վրա կկառուցվեն տարբեր տեսակետներ ու դատողություններ: Եթե իրավիճակը գննահհատենք այդ շեշտադրմամբ, ապա թերևս իրական քաղաքականության ռեժիմում առավել հավանական տրամաբանությունը «համադրվածությունն» է, ինչը պայմանավորված է մի շարք հանգամանքներով:
Առաջին հայացքից թվում է, որ Ուկրաինայի հարցում կոշտ, դիմահար քաղաքական հարաբերության մեջ գտնվող Եվրոպան ու Ռուսաստանը չեն կարող հաղթահարել այդ կոշտությունն ու համադրված աշխատել արցախյան հարցում: Մյուս կողմից սակայն, հենց ուկրաինական համատեքստում գնահատելով իրավիճակը, հարկ է նկատել առանցքային հանգամանք: Եվրոպան, Եվրոպայի առաջատարներ Ֆրանսիան ու Գերմանիան գտնվում են Ռուսաստանի հետ կոշտ հակադրության, բայց նաև ինտենսիվ դիվանագիտական շփումների շրջանակում, ինչը ունի մի շարք պատճառներ և մոտիվներ: Առանցքայինը այստեղ, ի մի բերելով դրանք, թերևս ձևակերպել է Ֆրանսիայի նախագահ Մակրոնը՝ «եվրոպական սուվերենություն»: Ահռելի պատժամիջոցների տակ հայտնված Ռուսաստանից և ավիրվող Ուկրաինայից հետո, այս պատերազմում հաջորդ էապես վնասվող կողմը Եվրոպան է: Այն ամբողջությամբ հայտնվում է ամերիկա-բրիտանական ռազմա-քաղաքական և տնտեսական թելադրանքի ներքո և սա չի կարող չանհանգստացնել Եվրամիության առաջատարներ Ֆրանսիային ու Գերմանիային:
Այստեղ ՌԴ հետ քաղաքական պայմանավորվածության ձգտման հիմնական մոտիվը, քանի որ այդ կերպ է հնարավոր Եվրամիությունը պահել աշխարհաքաղաքականության սուբյեկտ: Ահա այս համատեքստում Եվրոպայի և ՌԴ ռազմավարական շահերի որոշակի զուգորդում է առկա նաև կովկասյան ուղղությամբ, չնայած այստեղ էլ այդ դիմակայությունը զգացնել է տալիս իրեն: Բայց, լայն իմաստով իհարկե կովկասյան անկայունությունը սպառնալիք է եվրոպական անվտանգությանը, մի շարք առումներով, և այդ տեսանկյունից Եվրամիությունը թերևս այն սուբյեկտն է, որը շահագրգռված չէ այստեղ ՌԴ դեմ «երկրորդ ճակատ» բացելու հեռանկարով, որովհետև դա անխուսափելիորեն դառնում է ճակատ նաև Եվրամիության դեմ: Երևանի համար թերևս կարևոր է օգտագործել շահերի համադրվածության այդ պահը կարևոր խնդիրներ լուծելու համար:
