Մենք բողոքական ազգ ենք, լավի դեպքում էլ ենք վատը տեսնում, վատի դեպքում էլ

«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Էրեբունի համայնքի նախկին թաղապետ, մայիսի 6-ին կայացած խորհրդարանական ընտրություններում թիվ 13 ընտրատարածքից պատգամավոր ընտրված ՀՀԿ-ական Մհեր Սեդրակյանը (Թոխմախի Մհերը):  Հիշեցնենք, որ նա այդ ընտրատարածքում պայքարում էր ՀԱԿ թեկնածու Մանուշակ (Վիոլետա) Պետրոսյանի հետ: Մհեր Սեդրակյանը հավաքել էր 21 հազար 561, իսկ ՀԱԿ-ի ներկայացուցիչը` 11 հազար 320 ձայն:

 – Պարոն Սեդրակյան, Դուք վերջին ընտրություններում ձայների մեծամասնությամբ պատգամավոր ընտրվեցիք: Որպես նոր գումարման ԱԺ պատգամավոր, մի քանի հարց էի ուզում ձեզ ուղղել:

 – Ես ունեմ լրատվության պետ, ուզո՞ւմ եք համարը կտամ, կզանգեք:

 – Ինչո՞ւ եք խուսափում շփվել լրագրողների հետ, պատասխանել նրանց հուզող հարցերին: Անձամբ Ձեզնից ենք ուզում լսել, ձեր տեսակետներն իմանալ:

 – Դե ինչ կարիք կա, ինքն ամեն ինչից տեղյակ է, կարող եք հարցնել, ինքն ամեն ինչ կասի էլի: Ես երևի դեռ չեմ ասի, որովհետև հըլը դրա ժամանակը չի, եթե ժամանակը եկավ, ինքս կպատասխանեմ ձեր հարցերին:

 – Խորհրդարան գնացողների հիմնական կազմն արդեն հայտնի է:

 – Ո՞վ է անցել` չեմ էլ իմանում, որովհետև ինձ ոչ մի բանը չի էլ հետաքրքրել` ով կանցնի, ով` չի անցնի: Կարևորը` ես անցել եմ, պատգամավոր եմ դառել:

 – Պարոն Սեդրակյան, լինելով քաղաքական գործիչ, Ձեզ չի՞ հետաքրքրում` ո՞ր կուսակցությունն է անցել, ո՞ւմ հետ եք ապագայում աշխատելու խորհրդարանում:

 – Իմ ինչի՞ս ա պետք, ինձ ոչ մի բան պետք չի: Դե, քաղաքական գործն ուրիշ ա, բայց թե ով ա անցել, ինչ ա անցել, դրանց մասին չեմ էլ ուզըմ մտածել, ամեն մեկը թող իր ա տեղը պատասխանի` ինչի համար են անցել և ինչ կարող են անել:

 – Նոր խորհրդարանում Հայ ազգային Կոնգրեսն է ներկայացված լինելու…

 – Դե, անցել ա, չի անցել, իրան պետք է եղել, անցել ա: Երևի իր ա ծրագրերն ունի, գիտի ինչի համար է անցել: Դա արդեն իրենց խնդիրն է: Ամեն մեկն էլ, որ անցնում ա, ինչ-որ բան մտածում ա, ծրագիրը ունի, որ առաջադրվում ա, անցնում ա, իսկ դրա ծրագրերը ես չեմ կարող ասել` ինչ ծրագիր ա, ինչ կարա լինի, ինձ չի էլ հետաքրքրում:

 – Ձեր գնահատմամբ, այս խորհրդարանական ընտրություններն ազատ, արդար, թափանցի՞կ անցան: Ձեր մրցակիցն ահազանգում էր ճնշումների, ընտրախախտումների մասին:

 – Դե էդ ասում են, ասելը շատ քիչ ա, պետք է հիմնավորել:

 – Պարոն Սեդրակյան, այս օրերին ամենից շատ քննարկվող թեման ՀՀԿ-ԲՀԿ կոալիցիա լինել-չլինելու հարցն է:

 – Ես խաղաղության կողմնակից մարդ եմ, միշտ խաղաղություն եմ քարոզում և անում, ես դրա կողմնակից եմ, թող բոլորն էլ իրար հետ կոալիցիա կազմեն, նորմալ աշխատեն, միայն ընենց անեն, որ մեր ժողովրդի վիճակը լավ լինի:

 – Այսինքն` կողմ եք, որ Հանրապետականը «Բարգավաճ Հայաստանի» հետ կոալիցիա կազմի:

 – Տո Կոնգրեսի հետ էլ կուզեմ, բոլորի հետ ուզում եմ: Ես իմ էությամբ մի քիչ բարեգործ եմ, միշտ լավն եմ տեսնում, ինչի՞ չէ, թող բոլորը լավ լինեն, էլի: Ճիշտ որոշումը, որ բոլորով իրար հետ խախանդ լինենք, լավ լինենք, լավ հարաբերություն ունենանք, քննադատելը շատ հեշտ բան է, բայց լավ բան անելը` դժվար, որը շատ մարդիկ չեն էլ մտածում էդ մասին, միայն մտածում են` սրան քննադատել, նրան քննադատել, բայց տենց չի լինում էլի, եկեք բոլորս էլ մտածենք, որ բոլորս էլ մի ազգ ենք, ընդամենը էս ամբիցիաներից ելնելով իրար բոյկոտում, քննադատում ենք: Ես ժողովրդական մարդ եմ:

 – Եթե ընդդիմադիր ուժ չլինի, լավ կլինի՞:

 – Եթե նորմալ մարդիկ են, կլինի, բայց ես չեմ կարծում, որ էդ բոլոր կուսակցությունները նորմալ են:

 – Ո՞ր կուսակցությունը նորմալ չի:

 – Էդ հարցերը հետո: Մի հատ գնամ, տեղում ուսումնասիրեմ, տեսնեմ, որն ա նորմալ, որը` աննորմալ, նոր ասեմ:

 – Ձեր կարծիքով` ինչո՞ւ ժողովրդի մի ստվար զանգված Ձեր թվարկած լավը, դրականը չի տեսնում, այլ նախընտրում է արտագաղթը:

 – Դե եթե աչք ունեն, կտեսնեն: Եթե ընդամենը խոսում են` առանց բանից տեղյակ լինելու, բնական ա` չեն տեսնի, լավն էլ տեսնեն` չեն ասի: Այ ստեղ ա, որ միշտ պիտի լավը տեսնենք, ձգտենք լավի, ոչ թե դնենք` էստեղ խախտում եղավ, ընդեղ խախտում եղավ… ըտենց չի լինում, էլի… ստից խոսում են, նայում են` իրենց ձեները հաշվում են, ամեն մեկն էլ իր մասին մեծ կարծիք ունի, մարդն ըտենց ա: Մտածում են` ոնց կարա մեր պես կուսակցությունը կամ իմ պես մարդը քիչ ձեն հավաքի, բայց դա պետք ա ժողովուրդը որոշի` ում ինչքան ձենա տալիս: Ոչ թե դու քնես, մտածես` դու վերջն ես, ու հետո տեսնում ես, որ մեջդ բան չկա: Մենք բողոքական ազգ ենք, լավի դեպքում էլ ենք վատը տեսնում, վատի դեպքում էլ: Ոնց որ մեր լրատվությունները, եթե ամեն ինչը նորմալ լինի, բա դուք ի՞նչը պիտի գրեք… Չեմ ուզում ինձ շատ խոսացնեք:

 – Պարոն Սեդրակյան, Ձեր կարծիքով, ինչո՞ւ են Ձեր քաղաքականություն վերադառնալու մեջ այդպես տագնապալից ազդանշան տեսնում, շեշտում Ձեր և Ձեր շրջապատի քրեական, թաղային հեղինակություն լինելու մասին: Ձեր կերպարը շատ դեպքերում ասոցացվում է «երկիրը թալանող» բիզնեսմենի հետ, ձեր անունը հաճախ հոլովվում է աղմկահարույց պատմությունների առանցքում:

 – Ես էդ ի՞նչ ունեմ, որ թալանեմ: Մի հատ լավ կառույց, որ տաք, թալանեմ, մի քիչ էլ ձեզ կտամ: Ի՞նչ ունեմ ես` ոնց որ ասած` քրտինքով աշխատող կամ իմ գործերը ստեղծող, անող մարդ եմ: Մարդը ինչքան հասկանում ա, էնքան էլ ասում ա, էդ մարդիկ ինձ թվում ա մարդկային հատկանիշներից զուրկ են, միշտ վատն են նայում, իսկ ինչի՞ լավ չեք նայում` Թոխմախի Մհեր, ինչ ա՞, ի՞նչ կլիչկայա, չեմ հասկանում դրա վատ իմաստը: Նորմալ ա, Թոխմախում եմ ապրում, ասում են` Թոխմախի Մհեր, եթե լինեի Կայարանի Մհերը, էլի պետք է էդքան քննադատեի՞ք:

 – Պարոն Սեդրակյան, ինչո՞ւ եք ուզում օրենսդիրում աշխատել:

 – Այ որ հարցնում են` ինչ եք արել, ինչ եք անելու, այ սենց հարցեր կան, որ մի քիչ տհաճ ա, առանց ճանաչելու մարդուն` կարող եք նենց բաներ ասել, որ մարդուն հունից հանեք, դրա համար չեմ ուզում շփվել, կամ, այսպես ասած, տպավորությունը վատ չլինի:

 – Մինչ ընտրությունները հաճախ էինք լսում, որ խորհրդարանում չպետք է մականունավորներ ու գործարարներ լինեն: Ըստ Ձեզ` նոր խորհրդարանն ինչո՞վ կտարբերվի նախորդներից: Եթե ընտրության առջև կանգնեիք` խորհրդարա՞ն, թե՞ բիզնես, ո՞րը կընտրեիք: Ինչպես եք պատրաստվում խորհրդարանի աշխատանքներին ներկայանալ: Կան շատ պատգամավորներ, որոնք զբաղված են լինում իրենց բիզնեսով ու չեն գալիս նիստերին:

 – Խորհրդարանը պետք ա լինի լրիվ ակադեմիկներո՞վ, բանով լցված, որ մենակ, ասենք, եսիմ ինչ օրենքնե՞ր գրվի: Չի՞ կարելի բիզնեսի հետ կապված օրենքներ գրել, մշակել. դրա ժամանակն հըլը չի եկել, երբ որ ժամանակը կգա, կասեմ: Հըլը որ չեմ իմանում ոչ մի բան` ինչով կտարբերվի: Մինչև չմտնես, չտեսնես… Էսօրվա դրությամբ եթե ընտրության առջև կանգնած լինեմ` խորհրդարանը կընտրեմ: Եթե եկել եմ` խի բացակայեմ: Եկել եմ, ծրագրեր ունեմ, իմ ծրագրերը պետք է իրականացնեմ:

 – Ձեր ծրագրերից մեկի մասին կնշե՞ք:

 – Չեմ ուզում իմանաք, հենց ասեցի` գրելու եք, բոլորն անցնելու են էդ գործի հետևից: Կարող է միտքս գողանան:

 – Պարոն Սեդրակյան, ինչո՞ւ եք խուսափում լրագրողներից, Ձեզ նկարահանելու համար վիրավորում եք նրանց, ասուլիսներ չեք տալիս: Միգուցե Ձեզ տեսնեն, լսեն ու իրենց կարծիքը փոխե՞ն Ձեր մասին:

 – Ես ի՞նչ գործ ունեմ լրատվության հետ շփվեմ, եթե հարկ լինի, ինչ-որ մի նորմալ թեմա լինի, շփվենք, բայց ընենց, լրատվությունը ես հասկանում եմ` ինչ ա անում: Ճանաչում ունենք, մարդիկ խոսացնում, բզբզում են, որ մի բան սարքեն, իրանց նյութ լինի գրելու: Մեր ժողովրդի չարությունից ա գալիս: Ուրիշ քաղաքական գործիչներն ինչ-որ նպատակ, ծրագիր ունեն, իրանց ռեկլամ անելու կարիք կա, գնում, տելեվիզրով երևում են, էլի: Կարող ա ես մի ծրագիր ունեմ, խիստ գաղտնիք ա, չեմ ուզում ոչ մեկն իմանա, ոչ թե էսօր խոսամ, վաղն ուրիշները նույն բաներն անեն:

 – Եթե չեք հանդիպում ընտրողների հետ, Ձեր ելույթները, ծրագրերը չեն տեսնում, ինչպե՞ս Ձեզ ճանաչեն, իմանան, Ձեր նշած դրական կողմերը տեսնեն:

 – Արդեն ինձ ընտրել են, եթե ես գնում եմ խորհրդարան, նաև ունեմ իմ ծրագրերը: Արդեն կերևա` ոնց ենք անում: Իմ ժողովրդին պետք չէր ծրագիր ներկայացնել, որովհետև իրանք ինձ ճանաչում են, քանի տարի ես համայնքի ղեկավարն եմ, ես նոր չէր, որ պիտի ներկայանայի: Ոչ մի հանդիպում չեմ ունեցել ընտրողների հետ, ու մեծամասնությունը գոհ է ինձնից, բայց ինչ կարգի իդեալական էլ լինես, դժգոհներ էլ են լինում: