Թուրքական Taraf թերթում հրապարակած իր հոդվածում թուրք հայտնի պատմաբան Թաներ Աքչամն անդրադարձել է Հայոց ցեղասպանության ճանաչման խնդրին:
Հոդվածում Աքչամը մեջբերում է Հայոց ցեղասպանության ժամանակ Օսմանյան կառավարության ներքին գործերի նախարար Թալեաթ փաշայի ուղարկած երեք հեռագրեր, որոնք ապացուցում են, որ 1915 թվականին Օսմանյան կայսրությունում հայերի նկատմամբ իրականացվել է ցեղասպանություն:
Թալեաթի ուղարկած առաջին հեռագիրը թվագրված է 1915 թվականի օգոստոսի 29-ին: Դրանում նշված է, որ օգոստոսի 29-ի դրությամբ կարելի է լուծված համարել հայկական հարցը, և որ այլևս կարիք չկա դիմելու ավելորդ բռնությունների: Նշելով, որ այս հեռագրի լեզուն շատ պարզ է՝ Աքչամը հարցով դիմում է Թուրքիայի ներկայիս վարչապետ Էրդողանին.
«Պարոն վարչապետ, արդեն 10 տարի է, ինչ կառավարում եք երկիրը: Դուք հայտարարում եք, որ ձեր ազգը ցեղասպանություն չի գործել, որ մուսուլմանը չի կարող ցեղասպանություն իրականացնել: Ըստ ձեզ՝ ի՞նչ է նշանակում «այլևս անհարկի բռնություններ գործադրելու կարիք չկա » և «հայկական հարցը լուծված համարել» արտահայտությունները:
Ինչո՞վ են տարբերվում հարկի ու անհարկի բռնությունները, և եթե խոսքը ազգիս իրականացրածի մասին չէ, ապա ո՞վ է իրագործել դա: Իսկ Հայկական հարցը ո՞րն է, որ ցանկացել են լուծել: Կամ ի՞նչ է նշանակում այդ հարցն արդեն լուծված համարելը:
Թալեաթի երկրորդ հեռագիրն ուղարկվել է 1915 թվականի նոյեմբերին: Դրա հասցեատերը Հալեպում տեղահանության հարցերով պատասխանատու Նաիմ բեյն է: Դրանում նշված էր, որ հայերի տեղահանումն իրականացվում է հանուն երկրի ապագայի: Բացի այդ, նշված է, որ հայերի կողմից ազգային հայց ներկայացնելը բացառելու համար անհրաժեշտ է հնարավորինս կրճատել հայերի թիվը:
Եվ վերջապես՝ երրորդ հեռագիրը թվագրված է 1916 թվականի հոկտեմբերի 7-ին: Իր այդ հեռագրում Թալեաթ փաշան Ջեմալ փաշային հայտնում է Սիսի Հայոց կաթողիկոսության ունեցվածքի բռնագրավման մասին, և կաթողիկոսին Սիսից վտարելու մասին: Նա նշել է, որ Սիսից բոլոր հայերի վտարումից հետո նրանց թողած ողջ ունեցվածքը բռնազավթվել է:
1948 թվականից սկսած՝ այս ամենը կոչվում է «ցեղասպանություն»: Հնարավոր է՝ մեր վարչապետը տեղյակ չէ, սակայն մենք գիտենք այդ մասին: Մեր վարչապետն ասում է, որ իր ազգը ցեղասպանություն չի գործել: Սակայն անհրաժեշտ է պարզել, թե ովքեր են իրագործել վերոնշյալ բաները: Արդյոք ովքե՞ր են նրանք»:
