ՀՀ 2001 թվականի մարդահամարի տվյալներով` Հայաստանում ապրում է ընդամենը մի քանի հարյուր լեհ, ինչը, սակայն, Հայաստանում լեհական համայնքի խնդիրներով զբաղվող միակ կազմակերպության՝ «Պոլոնիայի» նախագահ Ալլա Կուզմինսկայայի համոզմամբ, իրական պատկերը չի արտացոլում, քանի որ լեհերը Հայաստանում հազարից պակաս չեն:
Հայաստանում լեհական համայնքը գործում է արդեն 16 տարի, իսկ իրենք` լեհերը, Հայաստան են եկել դեռ 19-րդ դարի կեսերից: Հայաստանում ներկայումս ապրող լեհերի իրական թիվը ոչ մեկին հայտնի չէ, քանի որ խորհրդային տարիներին լեհերը խուսափել են իրենց ազգությունը հայտնելուց և գրանցվել են այլ ազգությունների ներքո:
«Մեր կազմակերպությունում անդամագրված են 300 լեհեր, բայց գրեթե բոլորը հայկական ազգանուններ ունեն: Լեհաստանը ևս շատ բարդ պատմություն է ունեցել, մի քանի անգամ բաժանվել է տարբեր մասերի, և լեհերը միշտ պայքարել են անկախության համար: Սեփական բանակ ստեղծելու ցանկություն ունեցող լեհերին միշտ Կովկաս են աքսորել, քանի որ Կովկասը նախկինում աքսորավայր էր: Այդ ժամանակներից մեծ թվով լեհեր հայտնվեցին Հայաստանում, իսկ հետո նրանց ավելացան աշխատանքային այցերով և խառն ամուսնություններով Հայաստան եկող լեհերը»,- պատմում է Ալլա Կուզմինսկայան:
Լեհաստանում հիմա էլ շատ հայեր կան, ովքեր այնտեղ ընտանիք են կազմում լեհերի հետ, և եթե նույնիսկ իրենք չեն վերադառնում Հայաստան, նրանց զավակները մի օր անպայման ցանկանում են ճանաչել մեր երկիրը:
Այսօր լեհեր կան Հայաստանի տարբեր բնակավայրերում ` Էջմիածնում, Գյումրիում, Վանաձորում և Երևանում։ Ապրելով այստեղ` նրանք փորձում են սովորել հայերենը և միաժամանակ պահպանել սեփական լեզուն: