Կոտրենք մեր միջի ամբիցիան. լավին ասենք լավ, վատին` վատ (տեսագրություն)

«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է երգչուհի, Երևանի մշակույթի պետական քոլեջի տնօրեն Նադեժդա Սարգսյանը:

– Տիկին Սարգսյան, Դուք Facebook» սոցիալական ցանցում ակտիվորեն մասնակցում եք  ֆեյսբուքյան քննարկումներին,  խրախուսում երկրում քաղաքացիական հասարակության առկայությունը: Գիտեմ, որ մեծ ոգևորություն ապրեցիք, երբ Թռչկանը հաջողությամբ պսակվեց: Բնապահպանակա՞ն, թե՞ առհասարակ ցանկացած քաղաքացիական նախաձեռնության պատրաստ եք սատարելու:

– Մի քանի տարի առաջ թեև Էմմին ասում էր, որ շատ հեշտ է ինտերնետից օգտվելը, հավես չունեի սովորելու, բայց երբ Էմմին պետք է մեկներ ԱՄՆ, խնդրեցի գոնե skype-ից օգտվել սովորեցնի, իսկ հետո մտա Facebook: Այստեղ ավելի երիտասարդներ են, պատանիներ, անգամ 11-12 տարեկան ընկերներ ունեմ, մոտավորապես 5000 ընկեր ունեմ, Էմմին միշտ ասում է՝ մաման 5000 ընկեր ունի և 5000-ին էլ հասցնում է պատասխանել: Անցած տարի, երբ Գերմանիայում հիվանդանոցում պառկած էի, ավելի շատ էի հետևում, քանի որ ուրիշ գործ չունեի անելու, և հենց այդ հետևողականությունն էր, որ հնարավորություն էր տալիս իմանալ այս կամ այն խնդրի մասին: Այնպես որ, այսօր Facebook-ն իմ աշխատանքն է դարձել:

– Մաշտոցի պուրակի վերաբերյալ ի՞նչ կարծիք ունեք: Քաղաքացիական նախաձեռնություններին որքանո՞վ եք մաս կազմում, որքանո՞վ են այդ խնդիրները նաև Ձերը դառնում:

– Շատ ուրախ եմ, որ մեր բնապահպանները Թռչկանի հարցում հաղթանակ տարան: Ցավոք, չեմ կարողացել այնտեղ գտնվել առողջությանս պատճառով: Մասնակցում եմ բոլոր այն նախաձեռնություններին, որոնք քաղաքի բարելավման համար են, այդ թվում` Մաշտոցի պուրակին: Պարզապես ֆիզիկական ներկայություն չեմ կարողանում ապահովել, քանի որ վերջնական բուժումներս դեռ չեն ավարտվել:

– Դուք համակարծի՞ք եք, որ պուրակը պետք է ծառայի հանրությանը և տեղում տաղավարների տեղադրումն անթույլատրելի է:

– Իհարկե, ես վերջերս լրատվությամբ տեսա, որ Նարեկ Սարգսյանը ցուցադրում էր, թե ինչ գեղեցիկ պուրակներ պետք լինեն, և հանգստացա, և ճանաչելով Նարեկ Սարգսյանին՝ վստահում եմ իրեն, նա ինչ ասում է, անում է, Հյուսիսային պողոտան շատ գեղեցիկ կառուցեց:

– Սակայն շատերն այն չեն հավանում,  անկենդան են համարում: Կանաչի պակաս չե՞ք զգում տեղում:

– Թող չհավանեն, Հյուսիսային պողոտայի նման գեղեցիկ պողոտա չկա, կանաչ կլինի: Ես տեսել եմ նույն տիպի պուրակներ եվրոպական երկրներում, որտեղ երիտասարդությունը հավաքվում է, նստում է: Բայց, ամենակարևորը, մենք ազատվեցինք այդ կռիսանոցից: Չէ՞ որ Հյուսիսային պողոտան Թամանյանի միտքն էր:

– Ճարտարապետները, օրինակ, բողոքում են, որ կենդանություն չկա, որ բարձրահարկ է և այլն:

– Մեր տնից պարզ երևում է Հյուսիսային պողոտան, ու ես տեսնում եմ, թե երեկոյան  ինչ գեղեցիկ է, և ինչքան մարդ է պողոտա այցելում, ի՞նչն է տգեղ, գուցե ես չեմ արել, դրա՞ համար է ուրիշի արածը տգեղ: Մենք այնպիսի ազգ ենք, որ ուրիշի արած գործը չենք կարողանում ընդունել, սա մեր մենթալիտետն է, եկեք, որը գեղեցիկ է, ասենք գեղեցիկ է, կոտրենք  մեր միջի ամբիցիան: Ինչո՞ւ եք անպայման ուզում քարկոծել, չէ՞ որ լավ բան է կատարվել քաղաքում:

– Այսօր ձևավորված քաղաքացի կամ քաղաքացիական հասարակություն կա՞ արդյոք:

– Ինձ շատ է ուրախացնում մեր երիտասարդների ակտիվությունը: Մեր երիտասարդությունը իմ տարիքի մարդկանց կարողանում է ոտքի հանել: Facebook-ում ես տեսնում եմ նրանց շունչը: Բացի այդ, շատ գրագետ երիտասարդություն ունենք, որը ամեն ոլորտում կարողանում է իրենն առաջ տանել, ինչն ինձ ուրախացնում է:

– Այսինքն՝ վերահսկո՞ղ է իր քաղաքին, բնությանը…

– Այո, և մենք տեսանք, որ Թռչկանի խնդրին ուշադրություն դարձվեց: Մենք այսօր ունենք երիտասարդություն, որն իր խոսքով կարողանում է անել ինչ-որ լավ բան: Մեր երիտասարդությունն այսօր ակտիվ է, պահանջում է և նաև ստանում է:

– Տիկին Սարգսյան, այս ընտրությունների արդյունքում մեր կանայք խորհրդարանում կկազմեն 25 տոկոս: Դուք ՀՀ առաջին գումարման Ազգային ժողովի  նախկին պատգամավոր եք եղել: Ի՞նչ եք կարծում, կինն ի՞նչ  դեր կարող է ունենալ ԱԺ-ում:

– Շատ ուրախ եմ, որ կանայք կավելանան խորհրդարանում: Կինն իր մեջ պաշտպանողականություն ունի: Լինելով մայր, կին, տատիկ՝ կարող է լավ գործ անել, նա իր բնությամբ ունի պաշտպանվածությունը: Որպես կին, մայր ունի կանացիություն, կինը յուրաքանչյուր հարցի լավագույն լուծմանը ձեռնամուխ կլինի, ինչպես որ մենք ժամանակին արել ենք: Շատ ուրախ եմ, որ կանայք խորհրդարանում կշատանան, որովհետև նաև աշխատասիրությամբ է (թող տղամարդիկ չվիրավորվեն) աչքի ընկնում, կինն ավելի դիմացկուն է:

– Ավելի շատ կանանց հարցերը բարձրացնելո՞ւ խնդիր պետք է դնեն կանայք խորհրդարանում: Եթե չեմ սխալվում, Դուք, օրինակ, մշակութային խնդիրներ էիք ժամանակին բարձրացնում:

– Իմ ուղղվածությունը ոչ միայն մշակութային էր: Այն ժամանակ զինվորների խնդիրներով էինք զբաղվում, նաև հեղինակային իրավունքի խնդիրներով էինք զբաղվում: Բացի այդ, կինը կարող է զբաղվել այն խնդիրներով, ինչ խնդիրներով զբաղվում են տղամարդիկ: Կինն անմիջական մասնակից կարող է լինել, որովհետև կինն է, որ կարողանում է ասել՝ կանգնեք տղանարդիկ, եկեք խոսենք, ոչ թե իրար ծեծենք, որը շատ կարևոր է: Մեր կանայք շատ ուժեղ կանայք են:

– Իսկ այսօր կինը խեղճացա՞ծ է ընտանիքում,  ավելի «տղամարդկայի՞ն» է մեր հասարակությունը:

– Բոլոր երկրներում կան խեղճացած կանայք, բայց այսօր մեր կանայք շատ ավելի ազատ են, շատ ավելի ինքնուրույն են, և ամուսիններն էլ այդ ամենն ընդունում են: Պետք  նկատել, որ նախկինի համեմատ ազատ լինելու ցանկություն ունեցող կանայք տոկոսային հարաբերությամբ այսօր շատացել են: Այսօր մեր կանայք ավելի ազատ են, համարձակ, երևի մեր պատմությունից է գալիս, մեր կանայք ազատ են եղել միշտ:

– Նախկինում Դուք զինվորների խնդիրներն էիք բարձրացնում, վերջին շրջանում մեր բանակի բարեփոխման անհրաժեշտության մասին ավելի ու ավելի շատ են խոսում, համաձա՞յն եք, որ մեր բանակը պետք է բարեփոխվի:

– Դեռ այն ժամանակներից հիշում եմ, որ մեր հասարակության ամենամեծ ուշադրությունը եղել է մեր ազգային բանակը, որովհետև այն զրոյից սկսվեց, բայց այսօր մենք ունենք լավագույն բանակներից մեկը: Մենք չունենք նավթ, բայց բանակ ունենք: Ցավով եմ նշում, որ մեր բանակում կատարվում են իրադարձություններ, որոնք մեր հայ ազգին բոլորովին բնորոշ չեն, հայ ազգը այդպիսի բաներ չպետք է անի, ինչպես անում են մեր հարևան պետությունները: Երբ նրանք նման բան են անում, բոլորս ոտքի ենք կանգնում, մեր բանակում զինվոր են սպանում, սա հազարից մեկ է, բայց սա էլ չպետք է լինի: Շատ եմ ուրախանում, որ մեծ ուշադրություն կա այսօր այդ խնդիրներին, և մարդիկ պատժվում են և պետք է պատժվեն, ովքեր կարողանում են իրենց կեղտոտ բնավորությամբ անվանազրկել մի մեծ կառույց, այդպիսիները իրավունք չունեն աշխատել բանակում, ղեկավարել: Մեր զինվորականը սպա դառնալուց առաջ փուլեր պետք է անցնի, պետք է իմանա՝ ինքը կկարողանա՞ այդ զինվորի հետ արդյոք խոսել, չէ՞ որ այդ զինվորը մեզ պաշտպանելու, մեր երկիրը պաշտպանելու համար է, շատ խիստ օրենքներ կան, որ պարտավոր են կատարել, բայց ի՞նչ է նշանակում զինվոր սպանել, փառք Աստծո, այսօր մեր նախարարներից շատ եմ լսում, որ ասում են՝ կապ չունի ում զավակն է լինելու, պետք է ծառայել և սխալ քայլերի համար պատժվել:

Մենք բարեփոխումների ճանապարհին ենք: Այսօր ես գոհ եմ մեր մշակույթի նախարարից, տեսեք՝ այս քանի տարիների ընթացքում ինչ բարեփոխումներ եղան, վերականգնվեցին մեր դասական երաժշտությունը, օպերան, բալետը…

– Բայց դեռ շատ խնդիրներ կան:

– Այո՛, կան չլուծված խնդիրներ, այսօր մեր էստրադայի խնդիրները զրո են: Մեր ժանրն այսօր նստած է, երևի այդպես էլ պետք է լինի, երևի պետք է ընկնի, հետո նոր որակով ներկայանա, որովհետև որակազրկվել ենք: 6/8-ն ունի որակ, մենք ասում ենք 6/8 ու չենք ուզում դրա տակ տարբերել, 6/8-ն ունի նաև ջազային երաժշտություն, Սայաթ-Նովան 6/8 ունի, բայց դա այն 6/8-ը չէ: 6/8-ը և լավ, և վատ որակ ունի, ինչո՞ւ եք լավը թողած վերցնում թուրքաարաբականը, ես դրան դեմ եմ: