Նոր տարին միայն ճոխ սեղանով չի սահմանափակվում

Այսօր նոր տարին մենք այնպես չենք նշում ինչպես առաջներում, շատ բան է փոխվել թե սեղանների պարունակության առումով, թե ընդհանրապես նոր տարին դիմավորելու: «Նոր տարին միայն ճոխ սեղանով չի սահմանափակվում, այսօր ժողովուրդը իր համար գլխացավանք է ստեղծել անընդհատ անիծում է նոր տարին: Տոնական սեղանը միշտ ուղեկցվել է ծիսական կերակուրներով. տարեհացով, անուշապուրով, ընդեղենի և չրեղենի առատությամբ: Տոնը ունեցել է նաև այլ բովանդակություն, առաջին հերթին մարվել են պարտքերը թե հոգևոր և դրամական, իսկ հիմա ճիշտ հակառակն է արվում, մարդիկ ամբողջ տարին իրենց զրկում են, այդ օրվա համար պարտք են անում, որպեսզի սեղանն առատ լինի: Կարևորը եղել է այն, որ մարդիկ արդար և ներված դիմավորեն նոր տարին: Չմոռանանք նաև, որ մեր նոր տարին ընկել է նախածննդյան պասի շրջանում, հետևաբար մսեղեն և մսից պատրաստված այլ կերակուրներ բացակայել են մեր սեղանից: Այսօր միայն պասուց դոլման է, որ մնացել է որպես հիշատակ: Գյուղերում երեխաները տան երդիկներից գոտի էին կախում, դա կոչվում էր գոտեկախի սովորություն, և երգելով, բարեմաղթանքներ էին ասում տվյալ տանը ու տան տիրուհին այդ գոտուց կախած գուլպայի մեջ,որը նոր տարվա խորհրդանիշներից է, քաղցրավենիք էին լցնում»,-նշում է ազգագրագետ Արմինե Ստեփանյանը: Նա նաև կոչ արեց մոռանալ քաղքենիական մրցակթության մասին և անեծքի բանաձևով.«երանի էս նոր տարին չգար», «ոչ բարով գար» դժգոհություններ չարտահայտել,որը նշանակում է բացասական էներգետիկա հաղորդել գալիք տարվան, հակառակը պետք է բարին կամենալ և տարին էլ բարի կլինի: