Հրապարակախոս Հրանտ Տեր-Աբրահամյանը չի կիսում կարծիքը, որ հայրենակցական միությունները թույլ պետականության վկայությունն են: Այս մասին նա ասաց «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում:
«Նման կառույցներ գործում են անգամ եվրոպական զարգացած երկրներում, ինչպես օրինակ՝ Գերմանիայում, Ֆրանսիայում, և կարծում եմ, որ դա շատ նորմալ է: Այլ հարց է, որ հայրենակցական միությունները խնդիրները փորձում են լուծել կլանային ձևերով: Այս դեպքում դա պետության խնդիրն է, որպեսզի նա կարողանա զսպել այդ կառույցների կլանային ձգտումները:
Զուտ տեսականորեն որևէ խնդիր չկա, որ մարդիկ հայրենակցական միություններ են ստեղծում: Պարզ է, որ Հայաստանում հայրենակցական միությունները կլանային հակումներ ունեն: Եթե, օրինակ, խոսում են ապարանցիների հայրենակցական միության մասին, ուր ներգրավված են բարձրաստիճան պաշտոնյաներ, կլանային գործունեություն ծավալելն ինքնին հասկանալի է, բայց եթե խոսքը վանեցիների կամ էրզրումցիների մասին է, ապա ես հակված չեմ նրանց գործունեության մեջ կլանայնության հետքեր տեսնել: Այլ է ջավախահայերի պարագայում, ովքեր, ի տարբերություն վանեցիների ու էրզրումցիների, իրենց հայրենիքը չեն կորցրել»,- ասաց Հրանտ Տեր-Աբրահամյանը:
Նրա կարծիքով, պետության խնդիրն է, որ հայրենակցական միություններն զբաղվեն առավելապես մշակութային, փոխօգնության, տնտեսական, բայց ոչ երբեք՝ քաղաքական հարցեր լուծելով: «Հայաստանում ռեգիոնալ ազդեցություններն այս առումով զգալի են: Խոսում են, օրինակ, Ղարաբաղի տարածաշրջանային ազդեցության մասին, մեկ-մեկ՝ Ապարանի ու Ջավախքի»,- ասաց հրապարակախոսը: