Հայաստանի իշխանական համակարգի կադրային փոփոխությունները կարծես թե ստվերել են մնացյալ ամեն ինչ, որ կատարվում է հանրապետությունում: Մինչդեռ նույն իշխանությունը զբաղված է ոչ միայն կադրային փոփոխություններով, այլև հետաքրքիր այլ բաներ է մտածել: Մասնավորապես խոսքը վերաբերում է 2012 թվականի բյուջեի նախագծին, որտեղ հարկային եկամուտները ավելացել են 101 միլիարդ դրամով, և այդ իսկ պատճառով կառավարությունը որոնում է հավելյալ հարկային աղբյուրներ: Դրանցից մեկը հանդիսանալու է, այսպես կոչված, շքեղության հարկը: Սակայն, չգիտես ինչու, կառավարությունը որոշել է շատ շքեղացնել, միևնույն ժամանակ էլ նեղացնել շքեղության հարկը: Այսինքն` հարկվելու են միայն շքեղ ավտոմեքենաները, նրանք, որոնց շուկայական արժեքը գերազանցում է 90 հազար դոլարը:
Պատկերացնո՞ւմ եք, ասենք՝ 85 հազար դոլարանոց մեքենան կառավարությունը շքեղություն չի համարելու և չի հարկելու: Հետաքրքրական է նաև, որ շքեղության հարկ չի գանձվելու, ասենք, անշարժ գույքի համար: Այսինքն` շքեղագույն դղյակները, ամառանոցներն ու ապարանքները, որ տնօրինում են մեր պաշտոնյաներն ու օլիգարխները, կհամարվեն համեստ խրճիթներ, որոնց բնակիչները ոչ թե շքեղ ավտոմեքենաներ են օգտագործում, այլ քշում են, ասենք, 89 հազար դոլարանոց կառքեր, որոնք շքեղություն համարելը հոգեկան խանգարում կորակվի: Իրականում պարզ է, որ իշխանությունն ամեն ինչ անում է մի կողմից սեփական շքեղությունը քիչ հարկելու համար, մյուս կողմից էլ հասարակությանը ցույց տալու, որ իրականում իշխանավորների շքեղ կյանքի մասին պատկերացումները չափազանցված են:
Այս ամենն, իհարկե, բավական ծիծաղելի կլիներ, եթե չլիներ այդ 101 միլիարդ դրամի հավելյալ հարկային եկամուտների մտադրությունը, որը, անկասկած, վերջում կոտրվելու է փոքր ու միջին ձեռնարկատերերի վրա: Այդ իսկ պատճառով, փորձելով մի փոքր վանել այդ բեռը ՓՄՁ-ներից, մենք կառավարությանն առաջարկում ենք մեծահարուստ իշխանավորների և օլիգարխների համար սահմանել մի քանի հավելյալ հարկատեսակներ, նկատի ունենալով, որ խեղճերը կարող են շքեղազուրկ լինել: Պետք է նաև հարկեր սահմանել օրենքի առաջ արտոնյալ լինելու համար, հարկեր սահմանել հարկերից ազատված լինելու համար, հարկեր սահմանել ԱԺ նիստերին չգալու համար: Սա միայն մի փոքր շրջանակ է, որ պետք է հարկել իշխանավորներից ու օլիգարխներից:
Իրականում, 101 միլիարդ դրամ լրացուցիչ հարկային եկամուտը նրանց գերշահույթների հաշվին ապահովելը կառավարությունից թերևս ընդամենը մի քանի ժամ կպահանջի, եթե իշխանության մեջ լինի պահանջվող քաղաքական կամքը: Բայց շքեղության հարկի վերաբերյալ, այսպես ասած, նորմատիվային սահմանումներն ու շքեղ ապրանքների շրջանակը վկայում են, որ իրականում իշխանությունն այդ քաղաքական կամքը չունի, պարզապես փորձ է արվում հնչեղ ձևակերպումներով իրականում կոծկել շքեղությունները:
Ի դեպ, ժամանակն է Հայաստանում նաև հրաժարականների հարկ մտցնելը: Կարծում ենք, որ դրա շնորհիվ այս կարճ ժամանակահատվածում հնարավոր կլինի գերակատարել հարկային հավակնոտ ծրագրերը, համ էլ պետությունն այդ հրաժարականներից մի քիչ կշահի:
